บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 12 หน้า 4
“นั่นน่ะสิ” รัตนามองประดิษฐ์ “นี่พวกแกโกงชั้นหรือเปล่าเนี่ย”
“บ่อนของเราไม่มีนโยบายโกงเงินครับ พวกคุณหญิงก็รู้ครับ” ประดิษฐ์เอ่ยตอบอย่างนอบน้อม
“ไม่มีนโยบาย แต่พวกชั้นเสียเงินไปรวดเดียวคนละสิบล้านแบบนี้ ไม่แปลกไปหน่อยเหรอ” มารศรีชักสงสัย
ปทุมวดีและผองเพื่อนพากันท้วงประดิษฐ์อย่างหัวเสีย แต่ประดิษฐ์ยังคงนิ่ง
“ไม่รู้แหละ ไหนๆ พวกชั้นก็เสียเงินไปเยอะแล้ว เพราะฉะนั้นตานี้ชั้นไม่จ่าย !” ราตรีไม่ยอม
ประดิษฐ์เห็นพวกราตรีทำท่าจะเบี้ยว จึงหันไปเปิดภาพหน้าจอ เห็น VDO ตอนที่คุณหญิงทุกคนกำลังเล่นไพ่หน้าดำคร่ำเครียด และเห็นหน้าคุณหญิงชัดเจนทุกคน “ถ้าไม่จ่าย คลิปนี้หลุดแน่คุณหญิง!”
ปทุมวดีและผองเพื่อนมองท่าทางเอาจริงของพวกประดิษฐ์แล้วกลัวมาก
ราตรีรีบสารภาพออกมาเสียงอ่อยๆ “ก็วันนี้ชั้นหมดตัวแล้วนี่ จะให้ทำไง”
ประดิษฐ์ลอบมองแหวนเพชรที่นิ้วของปทุมวดี อย่างยิ้มๆ “ไม่มีเงินจ่ายก็เอาของอย่างอื่นจ่ายสิครับคุณหญิง”
ปทุมวดีเห็นประดิษฐ์มองแหวนเพชรก็ตกใจมาก รีบยกมือขึ้นมากอดแหวนไว้ด้วยความหวงแหน
ที่บ้านนรินทร์จรรยา ปทุมวดีเดินหน้ามุ่ยเข้ามาทิ้งตัวลงโซฟา ถอนหายใจหนักมองไปรอบ บ้านไม่เห็นคนใช้มาเอาใจยิ่งหงุดหงิด ตะโกนเรียกหาให้ลั่นบ้าน “นังแต้ว!! นังน้อย!! หายหัวไปไหนหมด มานวดให้ชั้นหน่อยซิ”
แต้ววิ่งเข้ามา “มาแล้วค่ะ มาแล้ว…”
ตามด้วยน้อยที่เดินถือถาดใส่น้ำตามมา “น้ำเย็นๆ ค่ะคุณหญิง”
น้ำเดินตามมาอีกคน แต้วแถตัวไปนั่งพับเพียบข้างปทุมวดีจะนวดให้ปทุมวดี น้ำรีบตาม ไปนั่งติดกับแต้ว “ให้น้ำนวดให้ไหมคะ น้ำเคยเรียนนวดที่วัดโพธิ์มา”
แต้วมองค้อนน้ำ แล้วทำหน้าขอความเห็นจากปทุมวดี ปทุมวดีคิดแป๊บนึงก็พยักหน้าเห็นด้วย น้ำรีบเข้าไปนวดเพื่อเอาใจปทุมวดี แต้วเลยหยิบพัดที่วางอยู่มาพัดให้ปทุมวดีแทน ปทุมวดีดื่มน้ำรวดเดียวหมดด้วยความกระหาย วางแก้วแล้วถอนหายใจอย่างแรง แต้ว และน้อยมองหน้ากัน เพราะปทุมวดีดูแปลกๆ ทั้งคู่จ้องหน้าปทุมวดีต่อด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ปทุมวดีรู้ตัวว่าโดนมองก็เลยแหวขึ้นมาเพราะอารมณ์เสียเป็นทุนอยู่แล้ว “ทำไม หน้าชั้นเหมือนบุพการีพวกแกรึไง”
“แฮ่ะๆ ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงค่ะ คุณหญิงอย่าเครียดมาก เดี๋ยวหน้าจะแก่นะคะ” แต้วเห็นปทุมวดีดูเครียดผิดปกติ รีบพัดให้แรงขึ้นเพื่อเอาใจ
ปทุมวดีเงื้อมือจะตีแต้ว “ปากดีนะ นังแต้ว”
แต้วสังเกตที่มือปทุมวดีไม่มีแหวนเหลือที่นิ้วเลยซักวง นิสัยปากไวเลยถามปทุมวดี “อุ๊ตะ!! คุณหญิงคะ.. แหวนที่นิ้วคุณหญิงหายไปไหนหมดคะ”
ปทุมวดีตกใจที่แต้วทักเรื่องแหวนขึ้นมา น้ำหูผึ่ง นวดปทุมวดีไปเรื่อยๆ แต่ก็แอบฟังเนียนๆ
น้อยมองมือปทุมวดีแล้วทักอย่างแปลกใจ “จริงด้วย หรือไม่ได้ใส่ตั้งแต่เช้าคะ”
ปทุมวดีได้ทีเลยแถเนียนๆ ไป “เออ..ชั้นใส่บ่อยๆ ก็เบื่อมั่งซิยะ พวกแกอย่าสาระแนให้มาก จะไปไหนก็ไปไป๊”