บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 1 หน้า 3
พันกรกลับนั่งลงตรงเคาน์เตอร์อย่างใจเย็นแล้วมองหน้าประภาพรรณ “แต่พี่ว่าง ทั้งคืนเลย...” เสียงสัญญาณข้อ ความมือถือพันกรดังขึ้น รีบเปิดดู ภาพหน้าจอรูปภาพประภาพรรณ พันกรอ่านข้อความ “ประภาพรรณ สกุลรักดี หนึ่งในแก๊งต้มตุ๋น” พันกรรีบปิดหน้าจอแล้วยิ้ม “น้องว่าเป็นสาวเชียร์เบียร์ พี่ชักเปรี้ยวปาก เอามาชิมหน่อยสิ”
ประภาพรรณอยากรู้ว่าพันกรอ่านข้อความอะไร ตัดสินใจหาทางรอดต่อรองด้วยเสียงและท่าทางอ้อนๆ “พี่ก็ไขกุญแจมือหนูก่อนสิ เดี๋ยวน้องบริการให้แซบถูกใจ”
พันกรกลับไม่สนใจ เรียกเสิร์ฟชายมาบริการ “น้อง พี่ขอเบียร์กับแก้วด้วย...จะฉลองซะหน่อย”
“ขอแก้วสองใบ” ประภาพรรณเอ่ยขึ้น
พันกรหรี่ตามองประภาพรรณ แล้วถามยียวนกวนๆ ปนเจ้าชู้“อย่าบอกนะว่า น้องจะท้าดวลเบียร์กับพี่ เป็นผู้หญิงเมาไปจะอันตรายนะน้อง”
“พี่กล้าดวลกับหนูมั้ยล่ะ คุณตำรวจตรวจแหลก” ประภาพรรณท้า
พนักงานเสิร์ฟชายนำเบียร์วางตรงหน้าพร้อม แก้วสองใบ
พันกรรินเบียร์ใส่แก้วสองใบแล้วยกให้ประภาพรรณหนึ่งแก้ว “เชียร์...”
ประภาพรรณรับแก้วเบียร์ไป มองพันกรด้วยแววตา เจ้าเล่ห์...
เวลาต่อมา พันกรเมาคอพับอยู่ตรงเคาน์เตอร์เพราะดวลเบียร์สู้ประภาพรรณไม่ได้ ประภาพรรณเองก็เมาแต่ว่าประคองตัวได้มากกว่า รีบหยิบเอากุญแจมือมาไขปลดล็อกสำเร็จ “หน้าแก่แต่คออ่อนนี่หว่า...”
พนักงานเสิร์ฟชายเดินเข้ามามองแล้วถาม “อ้าว เมาซะแล้ว ใครจะจ่ายค่าเบียร์”
ประภาพรรณส่งกระเป๋าตังค์พันกรให้พนักงานเสิร์ฟชาย “เท่าไหร่ หยิบไป”
พนักงานเสิร์ฟหยิบเงินออกไป แล้วคืนกระเป๋าให้ “แล้วเอาไงต่อดีวะ มิว”
ประภาพรรณรับไปใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงพันกรเหมือนเดิม “ชั้นจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกลับบ้าน เก็บร้านเสร็จก่อนปิด นายก็ปลุกพี่ตำรวจด้วยละกัน...” ประภาพรรณเดินเข้าไปหลังร้าน ปล่อยให้พันกรนอนเมาอยู่ตรงนั้น
พันกรเมามากเดินไม่ตรงทางออกมาจากร้าน แล้วจู่ๆ ก็หมดสตินอนลงตรงพื้นข้างถนน ประภาพรรณที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วเดินออกมาเตรียมจะกลับบ้าน มีอาการเมาเช่นกัน เท้าไปเตะที่ร่างของพันกร... เผลอพูดออกมา “หมาที่ไหนมานอนขวางทาง...” ประภาพรรณเหลือบมองเห็นพันกรนอนอยู่ที่พื้น
“คนโว้ยคน...คร่อก...”พันกรหมดสติไป
ประภาพรรณก้มลงไปสะกิดพันกร แต่อีกฝ่ายกลับไม่รับรู้ไม่ได้สติ “เฮ้ย คนก็ลุกขึ้นสิ...เมาเหมือนหมา” หญิงสาวทำท่าจะเดินจากไป ทิ้งให้พันกรนอนข้างถนน แต่สุดท้าย ก็ทนไม่ได้เพราะเห็นว่าเป็นตำรวจ “เป็นตำรวจจะมานอนตรงนี้ เสียชื่อหมด...แล้วบ้านอยู่ไหนเนี่ย” ประภาพพรณตัดสินใจค้นตัวพันกรไปมา เจอคีย์การ์ดคอนโดมิเนียมในกระเป๋าสตางค์ เลยดึงร่างพันกรเอามือโอบรอบไหล่เพื่อประคองพาไป “อย่าฝืนสิพี่...ตัวหนักเป็นบ้า...” เธอประคองร่างพันกรให้ลุกขึ้นไปสำเร็จ...แล้วพาออกไป