บทละครโทรทัศน์ สะใภ้รสแซ่บ ตอนที่ 1 หน้า 4

ประภาพรรณประคองพันกรมาที่ด้านหน้าคอนโดมิเนียมหรูแห่งหนึ่ง “อยู่หรูซะด้วยลูกพี่” เธอประคองเขาเข้าไป

หน้าห้องพันกร ประภาพรรณปล่อยพันกรให้นั่งพิงด้านหน้า แล้วเอาคีย์การ์ดเปิดประตูห้อง เธอหันมาจะประคองพันกรให้เข้าห้อง แต่เพราะหญิงสาวเองก็ทั้งเหนื่อยทั้งเมาแทบหมดแรง เลยตัดสินใจลากเขาเข้าไปด้านในห้องแทนการประคองอย่างทุกลักทุเลแต่ก็ทำจนปิดประตูห้องได้

ประภาพรรณออกแรงลากพันกรนอนบนเตียงใหญ่จนสำเร็จ ในขณะที่ตัวเองก็เสียหลักล้มลงไปทับร่างของเขา เธอพยายามจะดันร่างเขาออก แต่เจ้าตัวกลับซุกซนมือป่ายไปป่ายมากอดรัดหญิงสาวไว้นัวเนีย ประภาพรรณพยายามดิ้นขลุกขลักให้หลุดแต่ไม่สำเร็จ พันกรกอดหญิงสาวไว้แน่นแล้วเริ่มเอาหน้าไปซุกแถวๆ หน้าอกอย่างไม่ได้ตั้งใจ 

ประภาพรรณพยายามร้องห้ามปราม “เฮ้ย...ปล่อย...” 

แต่มือของพันกรเหมือนหนวดปลาหมึกที่มีหลายร้อยมือ ยังไม่ยอมหยุดซุกซนปล้ำกอดประภาพรรณ “นิ่มจัง...”

“เมาดิบหรือเปล่าเนี่ย” 

พันกรกอดหอมประภาพรรณไว้ไม่ยอมปล่อย “หอมจัง” หญิงสาวพยายามฝืนสุดท้าย ก็หมดแรงต้านทาน...ปล่อยให้ พันกรกอดหอมต่อไป

เวลาต่อมา ที่พื้นห้อง เสื้อผ้าของพันกรและประภาพรรณกองเกลื่อนอยู่ที่พื้น เสียงมือถือของพันกรดังจากกางเกงที่กองกับพื้นห้อง พันกรที่นอนกอดร่างของประภาพรรณอยู่ในผ้าห่มสปริงตัวขึ้นตามสัญชาตญาณ เขาลุกไปคว้ามือถือมาเปิดอ่านข้อความ “ประภาพรรณ สกุลรักดี แท้จริงแล้วเป็นสายสืบในเชิงลับให้หน่วยงานสืบสวนพิเศษ คนกันเอง ปล่อยตัวได้...”

พันกรอ่านข้อความเสร็จก็มองไปที่ร่างของประภาพรรณที่นอนซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม มองสภาพตัวเอง แล้วอดจะยิ้ม ออกมาไม่ได้ พอจะเดาได้ว่าที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้นระหว่างตัวเองกับแม่สายลับสาวสวยคนนี้ก็แอบถูกใจ พันกรมองนาฬิกาในห้องใกล้หัวเตียง ซึ่งบอกเวลาตี 3 แล้วพูดกับตัวเอง “ง่วงจัง ไว้เช้าพี่จะเคลียร์กับสายสืบคนสวยเองนะจ๊ะ” พันกรล้มตัวลงนอนกอดประภาพรรณไว้ด้วยรอยยิ้มมีความสุข หญิงสาวขยับตัว เขากอดเธอแน่นขึ้น แล้วต่างก็หลับไปอีกครั้ง

เช้าวันใหม่ ที่คอนโดมิเนียม บนเตียงนอนของพันกร...แสงอาทิตย์แยงตาประภาพรรณจนเจ้าตัวระคายเคืองกะพริบตาตื่น แล้วมองสำรวจไปรอบๆ มือของพันกรยังกอดร่างเปลือยของประภาพรรณที่ซุกในผ้าห่มไว้ หญิงสาวเริ่มได้สติ รับรู้ว่าตัวเองเปลือยเปล่าอยู่ในผ้าห่มกับพันกร มองไปที่พื้นห้องก็เห็นหลักฐานเสื้อผ้ากองรวมกันอยู่ เธอตกใจมากร้องขึ้นมาตามสัญชาตญาณ “เฮ้ย...ไอ้บ้า...เสื้อผ้าชั้นล่ะ” ประภาพรรณรีบเด้งตัวขึ้นจากเตียงอย่างไว แล้วหยิบเสื้อผ้ามาสวม