บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 16
บทประพันธ์โดย ลินิน
บทโทรทัศน์โดย แดน ซิวิไลซ์และพราว พิสุทธิ์
คอนโดผักกาด ผักกาดเปิดประตูห้อง เห็นเป็นคะนึงนางเดินพรวดเข้า พร้อมกับกระเป๋าเดินทางของแอร์ฯ นักรบที่ดูทีวีอยู่หันมา “อ้าวนาง ทำไมมาช้าจัง”
“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ฉันกับดินจบกันแล้วนะ” คะนึงนางทำหน้าเศร้า เพื่อนสองคนหันมามองงงๆ
“อ้าว ทำไมล่ะ เกิดอะไรขึ้น”
“ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันต้องเลิกคบกับดิน”
“จริงๆฉันก็เชียร์พี่ปฐพีนะ แต่พอแกบอกจะเลิกคบกับอีตานี่ ฉันก็อดใจหายไม่ได้ว่ะ”
“ฉันก็เหมือนกัน ดูเขานิสัยดี๊ดีเนอะ แอบเก็บไว้ก่อนไม่ได้เหรอวะ”
คะนึงนางสั่นหน้า “ฉันไม่อยากวอกแวกอีก เป้าหมายฉัน‘ต้อง’ พี่ปฐพีเท่านั้น”
“หูย..เด็ดเดี่ยวมาก แต่แกจะตัดใจได้จริงๆเหรอ”
“ต้องได้สิ เพราะถ้ามัวแต่ลังเลฉันก็อาจจะชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ แล้วเรื่องที่บ้านฉันล่ะ พ่อ..แม่น้องจะอยู่ยังไง”
“เออว่ะ แล้วยังเรื่องนังไวน์อีก”
“นางเอ๊ย เรื่องแกมันชุลมุนวุ่นวาย นาทีนี้เรื่องความอยู่รอดคงสำคัญที่สุดเรื่องหัวใจคงต้องพักไว้ก่อน”
“ถูก! ต่อให้แกมีความรักแต่ถ้าเงินไม่มี..ความรักก็บินออกไปนอกหน้าต่าง แต่ถ้าเงินมาเมื่อไหร่..ความรักมันก็
มากองแทบเท้าเราเอง”
“ใช่ นั่งร้องไห้ในรถเบนซ์ ดีกว่าหัวเราะซ้อนท้ายจักรยาน”
ผักกาดกับนักรบหันไปมองหน้าคะนึงนาง “นี่ใครสอนแกพูดแบบนี้เนี่ย”
“ไม่มีอ้ะ แต่ฉันว่า ..แม่ฉัน..คงอยากให้ฉันพูดแบบนี้แหละ”
“ถ้าแกจะแน่วแน่แบบนี้ แกก็ต้องทำใจแหละนาง เข็มแข็งแล้วกัน”
“เออ มันอาจจะยากหน่อย หมดใจอาจจะได้..แต่ห้ามหมดแรงนะเว่ย”
คะนึงนางพยักหน้า เพื่อนๆตบไหล่ปลอบใจ
กลางคืน สวนหน้าบ้านปฐพี ปฐพีนั่งซึมอยู่ที่เก้าอี้สนามในสวน แลมองหมวกวิกผมยาวของดินที่ถืออยู่ในมืออย่างเจ็บปวด อัคนีถือแก้วเปล่ากับกล่องนมกล่องโตมาเลียบๆเคียงๆยืนมองแล้วก็ตัดสินใจเดินเข้ามาหา