บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 14 หน้า 13
“ไม่ต้องมาแก้ตัว ตกลงนายเห็นผู้หญิงดีกว่าเพื่อนใช่มั้ย งั้นก็ไปเลย..ไปจากชีวิตเราเลย”
ปฐพีตัดสินใจหยิบโทรศัพท์มือถือมาโทรหาพิมาน พิมานกำลังแต่งตัวหล่ออยู่ในห้อง ดูพิถีพิถันเป็นพิเศษ
เสียงมือถือดัง พิมานเห็นเป็นปฐพีโทรมาก็กดโทรตัดสายอย่างสะใจ
“โทรมาทำไมไอ้เพื่อนทรยศ แกแย่งผู้หญิงของฉันไป ฉันก็จะเอาแกคืนบ้าง”
ปฐพีมองมือถือในมือตัวเองแล้วส่ายหัว ถอนหายใจ “ไอ้บ้าเอ๊ย.. ทำงอนเป็นเด็กๆ”
ห้องทำงานวิเวียน เห็นสแตนดี้คะนึงนาง-ปฐพีในห้องวิเวียน คริสเตียนมองแล้วก็พูดกับวิเวียน
“คะนึงนางเขาสวยเหมาะแก่การใช้งาน แล้วทำไมเธอถึงจะต้องอยากได้พรีเซนเตอร์ใหม่”
วิเวียนเม้มปาก ไม่กล้าตอบพ่อ
“เธอหวงปฐพีใช่มั้ย” วิเวียนหลบตาต่ำ
“พ่อบอกกี่ครั้งแล้ว ว่าอย่าเอาเรื่องส่วนตัวมาใช้กับงาน เธอยังอยากเป็นผู้บริหารอยู่มั้ย”
วิเวียนตกใจ “วิ..วิขอโทษค่ะ วิจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ”
“ธุรกิจสมัยนี้ต้องเป็นมืออาชีพมันถึงจะอยู่รอด ถ้าคิดจะทำงานใหญ่ก็ต้องรู้จักแยกแยะ ไม่อย่างนั้นก็กลับไปอยู่เมืองนอก เพราะถ้าเธออยู่ที่นี่เธอก็ต้องแบกรักษาชื่อเสียงของเราไว้ให้ดี”
“วิเข้าใจค่ะพ่อ”
“อย่าให้ผู้ชายคนเดียวมาทำให้ชีวิตเราเลินเล่อสิ เธอโตแล้ว..อย่าใช้ชีวิตประมาท”
วิเวียนอัดอั้น “ค่ะพ่อ”
คริสเตียนจับไหล่วิเวียน “อย่าเอาความรักเป็นศูนย์รวมจักรวาล เพราะชีวิตและทุกสิ่งทุกอย่างของเราจะตกอยู่ในกำมือคนอื่น ทุกคนมีประโยชน์ของมัน เราแค่ต้องใช้เขาให้ถูกจังหวะแล้ว ทิ้งเขาให้ถูกเวลา”
คริสเตียนพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง วิเวียนครุ่นคิดอย่างสับสน
ห้องครัวบ้านคะนึงนาง คะนึงนางกำลังช่วยแม่แพ็คปาท่องโก๋ใส่กล่อง ส่วนรัศมีกำลังทอดปาท่องโก๋ในชุดทำครัว เสื้อยืด แล้วก็โพกหัวกันเหม็น – คนละสภาพจากคุณนายที่เคยเป็น
“แม่...แม่กับพ่อเจอกันยังไงคะ”
“ก็เคยเล่าแล้วไงว่าพ่อขับรถหลงทางมา แล้วเราก็เข็นรถข้าวแกงผ่านมา”
“ไม่ใช่พ่อไพรัชสิ นางหมายถึงพ่อจริงๆของนาง”
“จะไปพูดถึงเขาทำไมนาง เขาหายไปตั้งนานแล้ว”