บทละครโทรทัศน์ เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 14 หน้า 14
ทั้งสองนิ่งเงียบกันไปขณะหนึ่ง คะนึงนางท่าทางครุ่นคิดอะไรอยู่ในใจ
“แม่...แล้วถ้าตอนนั้นพ่อไพรัชเขาไม่ได้รวย แล้วแม่จะรักเขามั้ย”
รัศมีคิดตาม “ไม่รู้สิ ตอนนั้นแม่รักเขาเพราะเขารักและพร้อมจะดูแลเราสองคนแม่ลูก แต่มาตอนนี้..พ่อเขาไม่ได้มีเงินแล้ว แต่แม่ว่าแม่รักเขามากกว่าเดิมอีกนะ เพราะแม่ไม่ได้รักในสิ่งที่เขามี แต่รักในสิ่งที่เขาเป็น ความลำบากมันทำให้แม่รู้ว่า เขารักและพยายามจะเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดให้แม่แค่ไหน”
คะนึงนางหันไปมองแม่แบบอึ้งๆ
“โห..ซึ้งจังเลยนะแม่ ความรักของพ่อทำให้แม่พูดได้แบบนี้เลยเหรอ แม่ไปสมัครเขียนบทให้ช่อง 3 เลยมั้ย”
“บ้า อย่ามาล้อแม่นะ เธอนั่นแหละพยายามชนะประกวดเป็นมิส VOW ให้ได้ เราจะได้มีเงินทุนคิดอ่านทำอะไรได้บ้าง” คะนึงนางพยักหน้าหงึกๆ ไพรัชเดินเข้ามาพอดี
“ใกล้เสร็จแล้วค่ะคุณ สามสิบกล่องคงพอเนอะ แค่เอาไปเสนองานกับเผื่อแจกคนที่บริษัทเขานิดๆหน่อยๆ”
“ไม่ต้องแล้วละ เพื่อนเขาเปลี่ยนใจแล้ว”
รัศมีกับนางตกตะลึง “อ้าว ทำไมล่ะคะ”
ไพรัชสลด “เขาบอกว่าตอนนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี แล้วทางเราก็ไม่มีเงินทุน เขาเลยไม่อยากเสี่ยงลงทุนข้างเดียว...ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง” คะนึงนางถอนหายใจเครียด รัศมีเห็นไพรัชจิตตกก็เข้าไปกอด
“ไม่เป็นไรหรอกคุณ เดี๋ยวเราค่อยหาทางกันใหม่”
“ผมขอโทษนะ ทีทำให้คุณกับลูกเดือดร้อน ต้องมาลำบากกันหมดเพราะผมคนเดียว”
รัศมีน้ำตาจะไหล “อย่าพูดอย่างงั้นสิคะ ไม่ว่าชีวิตเราจะเปลี่ยนไปยังไง ฉันกับลูกก็จะอยู่เคียงข้างคุณไปตลอด” ไพรัชกอดรัศมีอย่างเศร้าสร้อย คะนึงนางมองอย่างซาบซึ้ง..ทั้งปลื้มทั้งเศร้า
สวนสวยบ้านคะนึงนาง คะนึงนางนั่งทอดอารมณ์อยู่ในสวนสวย ยังจับใจอยู่กับความรักของพ่อกับแม่
คะนึงนางนึกถึงภาพความเรียบง่ายตอนที่อยู่กับดิน ขายปาท่องโก๋ กินข้าวแกง สลับกับตอนที่อยู่กับปฐพี
ชีวิตดูแพง เดินเล่นกันในต่างประเทศ กินอาหารเลิศหรู
“จะมีใครที่รักและพยายามทำทุกอย่างเพื่อเราบ้างมั้ย”
คะนึงนางถอนหายใจ ด้วยความรู้สึกสับสน ว่าควรจะเลือกใครดีระหว่างดินกับปฐพี ไพรัชเดินหิ้วกล่องโฟมขนาดใหญ่ออกมาจากในบ้าน มีรัศมีเดินออกมาส่งด้วย “พ่อกับแม่จะไปไหนกันเหรอคะ”
“แม่ไม่ได้ไปจ้ะ แต่พ่อเขาจะเอาปาท่องโก๋ไปแจกเพื่อนที่ออฟฟิศนั่นแหละ”
“ไหนๆก็ทำตั้งเยอะแล้ว เอาไปแจกเขาเสียดีกว่า กินเองก็ไม่ไหว”