บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 7

อ้อยนอนบนที่นอนซึ่งปูอยู่ตรงพื้นข้างเตียงนอนของนันท์ อ้อยฝันว่ากำลังแกล้งน้ำผึ้ง “จัดการเลยค่ะคุณนันท์ ฮึๆๆ สมน้ำหน้ายายครูน้ำผึ้ง” มืออ้อยป่ายไปโดนโคมไฟบนโต๊ะเล็กข้างเตียงหล่นลงมาโดนศีรษะ อ้อยตกใจสะดุ้งตื่น “โอ๊ย! ฝันไปเหรอเนี่ย!” อ้อยหันไปมองบนเตียงตกใจเพราะบนเตียงว่างเปล่านันท์ไม่ได้นอนอยู่ “คุณนันท์!” อ้อยรีบลุกไปเปิดประตูห้องน้ำดูแต่ก็ไม่เห็นนันท์ อ้อยเครียด “ตายแล้ว คุณนันท์หายไปไหนเนี่ย ถ้าคุณเทิดรู้เข้า เราตายแน่!”

อ้อยรีบร้อนออกจากห้องมาเจอน้ำผึ้งเดินมากับนันท์ อ้อยดีใจ “คุณนันท์หายไปไหนมาคะพี่อ้อยตกใจหมดเลย”นันท์อึกอักไม่กล้าบอกกลัวเสียฟอร์มว่าแอบไปกินข้าวมาเพราะหิวอ้อยมองน้ำผึ้งอย่างหาเรื่อง อ้อยเสียงแข็งกับน้ำผึ้ง “พาคุณนันท์ไปเถลไถลที่ไหนมาถ้าคุณเทิดรู้เข้าครูโดนสองเด้งแน่ทั้งคดีเก่าคดีใหม่!”น้ำผึ้งไม่กลัวตอบนิ่งๆ เป็นผู้ใหญ่ “อยากฟ้องก็ฟ้องเลยจ้ะคุณเทิดจะได้รู้ว่าอ้อยเอาแต่นอน ขนาดคุณนันท์ออกจากห้องไปก็ยังหลับไม่รู้เรื่อง”อ้อยโกรธ “ขู่ฉันเหรอ!”“ฉันไม่ได้ขู่แค่อยากเตือนว่าเธอควรจะเอาใจใส่คุณนันท์ให้มากกว่านี้” อ้อยเคืองน้ำผึ้งแต่เถียงไม่ออก น้ำผึ้งบอกกับนันท์ “ดึกแล้วคุณนันท์ไปนอนเถอะค่ะ”นันท์จะเข้าห้องแล้วนึกได้หันมาบอกน้ำผึ้ง “ครูอย่าลืมที่สัญญากับนันท์ไว้นะครับ”“ค่ะ ครูไม่ลืมหรอก”“ราตรีสวัสดิ์ครับ”“ค่ะ ฝันดีนะคะ”นันท์เข้าห้องไป อ้อยรีบตาม “คุณนันท์รออ้อยด้วยค่ะ”น้ำผึ้งยิ้มโล่งใจที่ปรับความเข้าใจกับนันท์ได้

นันท์เข้ามาในห้อง อ้อยอยากรู้อยากเห็นเลยถามใหญ่ “ตกลงคุณนันท์ไปไหนมาทำไมมากับครูน้ำผึ้งได้ ครูน้ำผึ้งทำอะไรคุณนันท์รึเปล่า แล้วไปสัญญาอะไรกัน โธ่คุณนันท์อย่าเอาแต่เงียบสิ ตอบพี่อ้อยมาเดี๋ยวนี้”นันท์ไม่อยากตอบเลยตัดบท “นันท์ง่วงแล้วไปแปรงฟังนอนดีกว่า” นันท์เข้าห้องน้ำไป“อ้าว คุณนันท์บอกพี่อ้อยมาก่อนสิ” อ้อยคาใจอยากรู้อยากเห็น

เช้าวันใหม่ นันท์ อ้อยและหอมมาที่ห้องเรียนเจอน้ำผึ้งรออยู่แล้ว น้ำผึ้งยิ้มให้ทุกคนอ้อยไม่พอใจ “ยังไม่ไปอีกเหรอ”