บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 7 หน้า 4

ป้าพรบอกกับคนหั่นเนื้อไก่ “หั่นชิ้นใหญ่ๆหน่อยสิหั่นชิ้นเล็กอย่างนี้จะทำแกงเศษไก่รึไง” แล้วหันไปบอกคนปอกไข่ต้ม “เบาๆหน่อยมือหนักจริงแม่คนนี้” ป้าพรเดินบ่นๆอยู่ไม่ทันมองพื้นเหยียบน้ำมันพืชลื่นล้ม “โอ๊ย!ชมพู่กับพวกคนงานต่างตกใจ “ว้ายป้า!” ชมพู่กับพวกคนงานต่างไปดูอาการป้าพรทิ้งงานที่ทำค้างไว้ “โธ่ป้า อย่าตายนะ”“ฉันยังไม่ตายแกแช่งฉันเรอะนังชมพู่! โอ๊ย!”ระหว่างที่ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับป้าพร เก่งโผล่มาตรงหน้าต่างใส่ยาลงในหม้อกะทิที่เตรียมไว้ทำแกง

นันท์กำลังทำแบบฝึกหัด น้ำผึ้งดูและคอยอธิบาย หอมฟังด้วยความตั้งใจ ส่วนอ้อยเบื่อหน่ายไม่อยากเรียนชมพู่หน้าตาตื่นเข้ามาหาอ้อย ทำให้อ้อย หอม น้ำผึ้ง นันท์ ต่างตกใจ “นังอ้อยมียามั้ยยาอยู่ไหน”“ใครเป็นอะไรนังชมพู่”“ป้าพรน่ะสิ”หอมเล่นใหญ่มากเขย่าตัวชมพู่อย่างแรงจนชมพู่พูดไม่ออก “ป้าพรเป็นอะไรบอกมาสิชมพู่ป้าพรเป็นอะไร!”อ้อยรำคาญบิดหูหอม “เลิกเขย่าตัวมันซะทีสิมันจะได้พูด”“เออจริงด้วย” หอมเลยปล่อยชมพู่“ป้าพรลื่นล้ม!”น้ำผึ้งตกใจ “เป็นอะไรมากรึเปล่า”“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เห็นแกร้องไม่หยุดเลยท่าทางจะเจ็บมาก”“ทำไงดีล่ะ ไอ้พี่หอมไปดูหน่อยสิ”“ฉันไม่ใช่หมอนะจะไปช่วยอะไรได้”น้ำผึ้งห่วงป้าพร “หอมอ้อยฝากดูคุณนันท์ด้วยนะเดี๋ยวฉันไปดูป้าพรเอง” เธอบอกกับนันท์ “คุณนันท์ทำแบบฝึกหัดชุดนี้ให้เสร็จนะคะเดี๋ยวครูมา” น้ำผึ้งตามชมพู่ไปหอม อ้อย นันท์ต่างไม่สบายใจเป็นห่วงป้าพร

น้ำผึ้งและชมพู่เข้ามาชมพู่ถือกล่องยามาด้วย น้ำผึ้งรีบดูอาการป้าพรที่ยังนั่งอยู่ที่พื้น “ป้าเจ็บตรงไหนบ้างคะลุกไหวมั้ย”“ลุกไม่ไหวเลยค่ะครู”“ถ้างั้นไปหาหมอเถอะค่ะ”“ไปไม่ได้หรอก ป้าต้องทำกับข้าวให้คนงานกินกัน”“ป้าแกดื้อจะตายค่ะ ชมพู่บอกให้ไปหาหมอก็ไม่ยอม”“ป้าไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ ทายาแป๊บเดียวเดี๋ยวก็หาย”“ยืนยังไม่ไหวจะทำครัวได้ไงคะ ให้คนอื่นทำแทนไม่ได้เหรอ”