บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 7 หน้า 2

“จะให้ไปไหนล่ะ ฉันต้องสอนหนังสือคุณนันท์”“แต่คุณนันท์ไม่อยากเรียนกับครู!” อ้อยหันไปถามนันท์ “จริงมั้ยคะคุณนันท์”น้ำผึ้งมองหน้านันท์อย่างไม่มั่นใจ อ้อยยิ้มอย่างเหนือกว่าคิดว่าตัวเองชนะแน่หอมปราม “ไม่เอาน่าอ้อย อย่าหาเรื่องครูน้ำผึ้งเลยน่า”“เงียบไปเลยไอ้พี่หอม” อ้อยเอ่ยกับน้ำผึ้ง “อ้อยว่าครูรีบเก็บของออกไปจากที่นี่ก่อนที่คุณนันท์จะอาละวาดเดี๋ยวจะหาว่าอ้อยไม่เตือน!”“ว่าไงคะคุณนันท์ ถ้าคุณนันท์ไม่อยากให้ครูสอน ครูก็จะไปค่ะ”“ไล่ออกไปเลยค่ะคุณนันท์!”นันท์ดุอ้อย “เงียบๆ หน่อยได้มั้ย”“เห็นมั้ย คุณนันท์บอกให้เงียบ ไม่ต้องสอน!”“พี่อ้อยนั่นแหละเงียบๆ หน่อย นันท์จะเรียนหนังสือ”อ้อยตกใจ “ว่าไงนะคะ”หอมพาซื่อคิดว่าอ้อยไม่ได้ยินที่นันท์พูดเลยตะโกนใส่หูอ้อย “คุณนันท์บอกว่าจะเรียนหนังสือ!”“โอ๊ย ฉันได้ยินแล้ว ตะโกนมาได้ หูแทบแตก ไอ้พี่หอมบ้า” เธอเอ่ยกับนันท์ “คุณนันท์ไม่สบายรึเปล่า ปวดหัวตัวร้อนหรือว่าเป็นไข้ คิดยังไงจะเรียนกับยายครูนี่คะ”นันท์ปากแข็ง “ก็...พ่อเสียเงินจ้างมาแล้วนันท์ก็ต้องเรียนให้คุ้มค่าจ้าง”น้ำผึ้งยิ้มออกดีใจที่นันท์ยอมเรียนหอมดีใจ “เฮ้ คุณนันท์ยอมเรียนหนังสือแล้ว! ไอ้หอมจะได้มีความรู้กับเขาซะที!”อ้อยงงมาก “เป็นไปได้ไง เมื่อคืนยังทะเลาะกันอยู่เลย”

เทิดกับผันเข้ามายืนมองเห็นน้ำผึ้งกำลังสอนหนังสือ นันท์ก็เรียนตามปกติ ไม่อาละวาด เทิดแปลกใจมากแต่ไม่ได้พูดอะไรผันยิ้มอย่างภูมิใจ “คุณนันท์ตั้งใจเรียนหนังสือดีนะครับ”“ฉันเห็นแล้วไม่ได้ตาบอด!”“แบบนี้รับรองว่าคุณนันท์สอบติดแน่นอนครับ”เทิดยังไม่ค่อยเชื่อถือน้ำผึ้ง “หวังว่าครูน้ำผึ้งของแกจะไม่ดีแตกซะก่อนนะ ยังไงก็กำชับหอมกับอ้อยให้ดูแลคุณนันท์ดีๆอย่าให้คลาดสายตา ฉันยังไม่ไว้ใจผู้หญิงคนนี้!”“ครับ”เทิดเดินออกไป ผันยิ้มดีใจที่น้ำผึ้งทำให้นันท์ยอมรับได้