บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 8

น้ำผึ้งใช้กรรไกรตัดขั้วองุ่นแล้วปวดมือ “โอ๊ย!” น้ำผึ้งถอดถุงมือดูมือบวมแดงไปหมด เธอมองไปเห็นพื้นที่ไร่องุ่นกว้างสุดลูกหูลูกตาก็ท้อ “ไร่ตั้งกว้าง จะเก็บทันมั้ยเนี่ย” เก่งย่องมาแอบดูท่าทางลับๆล่อๆ น้ำผึ้งได้ยินเสียงฝีเท้าเก่งก็ร้องถาม “นั่นใคร”น้ำผึ้งมองไปข้างหน้าไม่เจอใคร แต่สักพักก็มีคนมาสะกิดน้ำผึ้งจากด้านหลัง น้ำผึ้งตกใจหันไปแต่ตามไปได้ไม่กี่ก้าวก็เจอภูฤทธิ์ พีทและฟ้าใส น้ำผึ้งตกใจและดีใจ “คุณภู...ฟ้า...มาได้ไงคะเนี่ย”“พวกเราเป็นห่วงแกน่ะสิ บอกว่าจะโทรกลับก็ไม่โทร ติดต่อก็ไม่ได้ รู้มั้ยว่าฉันใจคอไม่ดีเลย นึกว่าแกเป็นอะไรไปแล้ว!”“ฉันขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง ฉันยุ่งๆ ก็เลยไม่ได้รับสาย แล้วชุดพวกนี้…” เธอมองชุดพวกฟ้าใส “ไปหามาจากไหนกันคะ”“คุณพีทเขาหามาให้ ถ้าไม่แต่งตัวเป็นคนงาน พวกเราคงเข้ามาในนี้ไม่ได้หรอก”ภูฤทธิ์สังเกตที่มือน้ำผึ้งเห็นว่าบวมและแดง ภูฤทธิ์เอ่ยกับน้ำผึ้ง “ขอโทษนะครับ” ภูฤทธิ์จับมือน้ำผึ้งมาดูฟ้าใสตกใจและห่วง “มือแกบวมหมดเลย เจ็บมากมั้ย”“ฉันไม่เป็นไร”ภูฤทธิ์โกรธเทิด “ไหนคุณน้ำผึ้งบอกว่ามาทำงานสอนหนังสือแต่ทำไมกลายเป็นแบบนี้!” น้ำผึ้งอึกอัก “ผมจะไปคุยกับคุณเทิดให้รู้เรื่อง!”น้ำผึ้งไม่อยากให้มีเรื่องรีบห้ามภูฤทธิ์ “อย่าค่ะคุณภู““ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมจะไม่ยอมให้เขาเอาเปรียบคุณ”“น้ำผึ้งไม่ได้กลัวค่ะ แต่ไม่อยากให้มีเรื่องกัน”ภูฤทธิ์ไม่เข้าใจ “ทำไมคุณต้องยอมเขาด้วย ผมไม่เข้าใจ”“น้ำผึ้งทำงานผิดพลาดทำให้คนงานล้มป่วยทำงานไม่ได้น้ำผึ้งเลยต้องรับผิดชอบทำงานแทนคนงานค่ะ”“โธ่เอ๊ย แม่คนมีความรับผิดชอบสูง!”“น้ำผึ้งขอร้องนะคะคุณภู อย่าทำให้เรื่องวุ่นวายไปมากกว่านี้เลยค่ะ สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือต้องเก็บองุ่นให้ทันส่งลูกค้า”“เก็บองุ่น ทั้งหมดเนี่ยนะ! แกคนเดียวจะทำไหวได้ยังไง”“ฉันก็จะเก็บให้ได้มากที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้”“ให้ผมช่วยนะครับเห็นคุณลำบากแบบนี้ผมจะทนอยู่เฉยได้ยังไง”“ฉันก็จะช่วยแกด้วย”