บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 8 หน้า 4

เทิดเดินออกมาจากในบ้านคุยโทรศัพท์กับเจ้าของไร่ที่ติดต่อซื้อองุ่นไว้ “เรื่ององุ่นที่ผมติดต่อไป ผมกำลังจะเข้าไปดูเดี๋ยวนี้ แล้วเราจะไปตกลงราคากันที่โน่น…ครับ ได้ครับ” เทิดวางสายเดินไปที่รถ ผันเดินตามมาขึ้นรถไปกับเทิดด้วย รถเทิดแล่นออกจากไร่ไป

อ้อยพานันท์มาอ้อยแต่งตัวจัดเต็มใส่หมวกใส่แว่นกันแดดกางร่ม“คุณนันท์นะคุณนันท์ มาทำไมก็ไม่รู้ แดดก็แรง ผิวอ้อยเสียหมดไม่เห็นมีอะไรน่าดูเลยมีแต่องุ่น!”ทุกคนเห็นนันท์ก็ตกใจ “คุณนันท์!”“คุณนันท์มาทำไมคะแดดร้อนเดี๋ยวไม่สบายนะคะ”“แกนี่ไม่มีหัวคิดเลยนะนังอ้อย พาคุณนันท์มาทำไม”“ฉันเตือนแล้วแต่คุณนันท์ไม่ยอม ยืนยันจะมาให้ได้ อีพี่หอมนี่ก็ตัวดี ยุคุณนันท์อยู่ได้”“ไหงงั้น คุณนันท์อยากมาเองหรอก”แซมมองนันท์ ไม่ชอบใจนัก “คุณนันท์กลับไปเถอะครับ”“ทำไมล่ะ” นันท์ถาม“ถ้าคุณเทิดรู้เข้า ทุกคนจะเดือดร้อนกันไปหมด”นันท์เศร้า “เมื่อก่อนแม่เคยพานันท์มาที่นี่บ่อยๆตั้งแต่แม่ไม่อยู่นันท์ก็ไม่ได้มาเลย...”ทุกคนสงสารนันท์เลยไม่กล้าห้ามมองหน้ากันไปมา“เอาเถอะค่ะ น้ำผึ้งจะดูแลคุณนันท์เอง”“จะดีเหรอครับครูน้ำผึ้ง ถ้าคุณนันท์ไม่สบาย ครูจะเดือดร้อนนะ ““น้ำผึ้งจะดูแลคุณนันท์ให้ดีที่สุดค่ะ” ทุกคนก็เลยต้องยอม “มาค่ะคุณนันท์ ครูจะสอนคุณนันท์เก็บองุ่นนะคะ คุณนันท์เคยทำรึยัง”“เคยแต่เห็น แต่ไม่เคยทำ”“ไม่เป็นไร เดี๋ยวหอมช่วยสอนอีกคนจ้ะ รับรอง หายห่วง” หอมหันไปขยิบตาให้นันท์ นันท์แอบชูนิ้วโป้งให้

น้ำผึ้ง แซม ป้าพร หอม ชมพู่ มาร์ค ต่างแยกย้ายกันไปเก็บองุ่นคนละมุมห่างๆกัน ภูฤทธิ์ ฟ้าใส และพีท ช่วยน้ำผึ้งทำงาน หอมกำลังเก็บองุ่นอยู่หันไปเห็นมีคนสองคนอยู่กับน้ำผึ้งหอมนับจำนวน “ลุงแซม ป้าพร ชมพู่ ไอ้มาร์คนังอ้อย คุณนันท์ หอมสุดหล่อ พวกเราก็ครบนี่นา แล้วสามคนนั้นใคร” หอมสงสัยแอบย่องไปด้านหลัง “แกสามคนเป็นใคร!”“ว้าย!”แซม มาร์ค ป้าพร และชมพู่ ได้ยินเสียงก็รีบมาดูแต่ทั้งภูฤทธิ์ ฟ้าใส และพีท ต่างใส่หมวกและคลุมผ้าขาวม้าบังแดดทำให้เห็นหน้าไม่ชัด