บทละครโทรทัศน์ มนต์รักอสูร ตอนที่ 3 หน้า 4
น้ำผึ้งพูดต่อ ไม่กลัวเทิด “ฟังกันก่อนสิ จริงอยู่ที่คนอื่นอาจจะไม่อยากมา ฉันเองก็ไม่ได้เต็มใจเหมือนคนอื่นนั่นแหละ แต่คิดไปมามันเป็นเพราะคุณไม่ใช่ลูกของคุณ เด็กเขาไม่รู้เรื่องด้วยว่ามีพ่อที่คอยแต่จะพูดจาไล่คนอื่นแบบคุณนี่”
“เธอนี่มัน…”
“เพราะฉะนั้นเหตุผลที่ฉันกลับมาเพราะฉันอยากจะสอนลูก ไม่ใช่พ่อ”
เทิดหันไป ยังหงุดหงิดอยู่ “แล้วเธอคิดว่าตัวเองมีดีแค่ไหนกันถึงจะสอนลูกฉันได้”
“ถ้าเรื่องวุฒิการศึกษาล่ะก็ ฉันจบศึกษาศาสตร์ด้านการสอนเด็กประถมมา ประสบการณ์การสอนก็มี ฉันสามารถสอนได้ทุกวิชาที่ลูกคุณอยากเรียน”
“ทุกอย่าง?”
“ใช่ค่ะ ทุกอย่าง”
“ศิลปะล่ะ?”
“อาจจะฝีมือไม่ดีมาก แต่ถ้าพื้นฐานสอนได้ค่ะ”
“ภาษาอังกฤษ”
“ฉันได้เอทุกเทอมอยู่แล้ว ปกติก็สอนพิเศษภาษาอังกฤษด้วย”
“พวกการเกษตรล่ะ”
“ฉันทำงานพิเศษที่ไร่ดอกไม้นะคะ ถ้าจะให้สอนก็คิดว่ามีความรู้อยู่ทีเดียว”
“ทำงานล่วงเวลาได้แค่ไหน”
“อยู่ได้ค่ะ แต่ถ้ามีธุระจำเป็นบางอย่างอาจจะต้องขอลา”
เทิดหัวเราะ “งั้นก็ยังไม่ผ่าน”
“คะ?”
“ยังไงกันละครับนาย เท่าที่ผมฟังมามันก็ดูดีออกนะ” ผันร้อง
“เรื่องเวลาไงฉันต้องการคนที่มีเวลาให้ลูกฉันได้ตลอด แต่ถ้าเธอมีปัญหาซะแล้วก็คงไม่มีคุณสมบัติ…”
น้ำผึ้งทนไม่ไหว โวยบ้าง “พอเถอะ คุณสมบัติอะไรกัน คุณแค่ไม่ชอบฉัน คุณก็เลยหาเรื่องมากกว่า”
“ฉันไม่ได้หาเรื่อง แต่ฉันพูดจริงนันท์น่ะต้องการการเอาใจใส่จากที่คนที่พร้อมจะให้เวลาเขา แต่เธอให้เขาไม่ได้ตลอดนี่”
“คนเราก็ต้องมีธุระ ต้องการเวลาไปดูแลครอบครัวบ้าง ฉันไม่ได้หมายความว่าจะไม่ใส่ใจลูกคุณเต็มที่นี่คะ”
“ยังไงฉันก็ถือว่าเธอขาดคุณสมบัติอยู่ดี ขอบใจที่มานะ แต่เชิญกลับไปได้แล้ว” เทิดเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ไม่สนใจน้ำผึ้ง