บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 9 หน้า 2

“ค่ะ “ป้าสมพรกับเนย เดินออกไป เหลือยายเกสรนั่งมองอย่างปีติ สักครู่ก็รู้สึกว่ามีหยดน้ำหยดลงที่บ่าของตนเอง เอื้อมมือไปแตะมาดม แล้วทำหน้าวิตก มองขึ้นไปที่เพดาน เห็นร่องกระดานที่มีน้ำคล้ายน้ำมันหยดลงมาไม่ขาด ยายเกสร รีบยกมือสวดมนต์แผ่เมตตา “ตกน้ำมันอีกแล้ว...สัพเพ สัตตา...สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น....”

แพรขาวลืมตาขึ้นด้วยความรู้สึกกระปรี้กระเปร่า หันมามองชมพูที่ยังหลับปุ๋ย ก้มลงไปหอมแก้มลูกฟอดใหญ่ จากนั้นๆ ค่อยลุกขึ้น ไปหยิบโทรศัพท์ เห็นข้อความจากโปรแกรมไลน์ “คุณลลิต”แพรขาวเห็นข้อความว่า “เดี๋ยวจะให้คนงานเอาเรือมารับข้ามฟาก ไม่ต้องขับรถอ้อมมา” แพรขาวเงยหน้าขึ้น แล้วหันไปมองชุดเข้ารูป เครื่องแบบของลลิตสปาที่เตรียมแขวนไว้อยู่ด้วยความมุ่งมั่น

ลลิตในชุดนอนมีเสื้อคลุมทับ ลมยามเช้าพัด เสื้อคลุมเผย เห็นท่อนบนเปลือย ที่มีกล้ามเนื้อสวยงาม รอยสัก เขาสวมสร้อยแก้วตาเสือ ลลิตยืนจิบกาแฟที่สวนเฉลียงห้องนอนที่สปาที่ยื่นมาในสวน มีม่านพลิ้วๆรอบตัว มองมาทางทิศริมคลองสู่บ้านยายเกสร แววตากระหายเหยื่อลลิตล้วงเอาโทรศัพท์จากกระเป๋าเสื้อคลุมมาดู หน้าจอโปรแกรมไลน์ แสดงว่าข้อความที่ตนส่งมาให้แพรขาวว่า “เดี๋ยวจะให้คนงานเอาเรือมารับข้ามฟาก ไม่ต้องขับรถอ้อมมา” ได้รับการอ่านแล้ว และมีคำตอบว่า “ขอบคุณค่ะ”ลลิตยิ้มมุมปาก พอใจ

ชมพูงอแง กอดขาคุณแม่แจ แพรขาวถือกระเป๋าและถุงของกิน และข้าวต้มมัดไว้ด้วย “ไม่เอา..ชมพูจะไปกับคุณแม่...ชมพูจะอยู่กับคุณแม่”“คุณแม่ต้องไปทำงานค่ะ..ไม่สนุกสำหรับเด็ก ๆ หรอก”“หนูไม่ได้จะไปเล่นสนุกนะคะ หนูชมพูจะไปช่วยคุณแม่ทำงาน”แพรขาวอ่อนใจ หันไปสบตากับนลินกับแจ๊ปแฟนหนุ่ม นลินรับสัญญาณจากแพรขาว “อ้าว หนูชมพูจะไปกับคุณแม่เหรอเนี่ย หว่า..งั้นน้าลินกับน้าแจ๊ปจะไปเที่ยวเขาดินกัน ไปดูพวกหมี กวาง แล้วอะไรอีกนะแจ๊ป”“นกยูงไงลิน ที่หางสวยๆ น่ะ”