บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 1
ประเทศญี่ปุ่น ที่สวนสวย ร่มรื่น ดอกไม้บานสะพรั่ง บรรยากาศอบอุ่น ลมพัดอ่อนโยนพากลีบดอกไม้ลอย ใต้ต้นไม้มีหญิงสาวคนหนึ่งอ่านหนังสืออยู่ หน้าปกเป็นภาษาญี่ปุ่น ชื่อเรื่องแปลไทยได้ว่า “ระบำแห่งความรัก” ตรีประดับเงยหน้าจากหนังสือ ทัดผมที่ลมพัดปลิว เห็นกลีบดอกไม้ปลิวมาตรงหน้า ตรีประดับยื่นมือรับกลีบดอกไม้ ยิ้มอ่อน ตรีประดับวางกลีบดอกไม้ไว้ในหน้าหนังสือที่กำลังอ่าน เหมือนกับจะเก็บไว้ทับดอกไม้แห้ง หญิงสาวอ่านหนังสือต่อไป นิ้วมือไล่อ่านทีละประโยค ราวจะละเมียดละไมตัวหนังสือและความหมาย และเริ่มแปลความ เขียนจดลงสมุดบันทึก พลางทวนและแก้ไข
“ฤดูใบไม้ผลิ สวนสวยสะพรั่ง ลมพัดเอื่อยๆ มีเสียงซามิเซ็ง....กลางสวนสวยในฤดูใบไม้ผลินั้น เสียงซามิเซ็งพลิ้วอยู่ในทำนองลมพัด...กลีบดอกไม้โบยบิน...”
ตรีประดับหยิบกลีบดอกไม้ลอยมาเมื่อครู่ เป่าออกไปในอากาศให้ดอกไม้โบยบิน กลีบดอกไม้ในอากาศ ลอยละล่อง
ห้องแบบญี่ปุ่นที่อยู่ริมสวน ประตูเลื่อนเปิดออกทุกบาน เห็นเกอิชาสาวคนหนึ่งกำลังร่ายรำต่อหน้าลูกค้า เกอิชาอีกคนดีดซามิเซ็ง ลูกค้ามองชื่นชม
เสียงตรีประดับแปลหนังสือต่อ “กลีบดอกไม้โบยบิน ในสายลมแผ่วพลิ้วนั้น ไม่ต่างจากหัวใจฮารุมิ เกอิชาสาวประจำสำนักเกอิชาแห่งกิอง” เกอิชาสาวอิซาโอะหมุนตัว พัดที่ปิดหน้าอยู่ลดลง เห็นหน้าเป็นตรีประดับ ตรีประดับจิตนตนาการเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในวรรณกรรม “นานแล้วที่หัวใจฮารุมิไม่เคยโบยบินแบบนั้น....”
ตรีประดับกำลังนั่งแปลหนังสือพิมพ์สิ่งที่แปลลงในคอมพิวเตอร์ หัวเรื่องมีเขียนว่า “ระบำแห่งความรัก” ผู้แต่ง Hana Maruyama (ฮานะ มารุยามา) ผู้แปล ตรีประดับ เลื่อนลงมาเป็นเนื้อหาหนังสือที่แปลบทแรก จนกระทั่งบรรทัด “นานแล้วที่หัวใจฮารุมิไม่เคยโบยบินแบบนั้น...” เคอร์เซอร์กระพริบค้าง
ตรีประดับอ่านคิดนิดหนึ่ง พิมพ์ต่อ “นานแล้วที่ผีเสื้อในหัวใจไม่ได้ขยับปีก...”
ในห้องโถงแบบญี่ปุ่นดั้งเดิม ริมสวนบรรยากาศญี่ปุ่น ฮารุมิเริงระบำสวยงามคลี่ยิ้มน้อยๆให้ลูกค้า ฮารุมิร่ายรำหมุนตัวไปกระทั่งมองออกไปทางสวน พลันแววตาระยิบระยับเป็นประกาย
“นานแล้วที่ผีเสื้อในหัวใจไม่ได้ขยับปีก กระพือชีวิต”
ฮารุมิร่ายรำอยู่ที่ห้องริมสวน ที่กลางสวนชายหนุ่มคนหนึ่งเดินผ่านสวนมาช้าๆ ไม่เห็นหน้า
“ภายใต้ใบหน้าแต่งแต้มสีสันแลดูบริสุทธิ์หมดจด ในรอยท่วงทำนองร่ายรำแช่มช้อย เนิบช้า หัวใจฮารุมิกลับเต้นเร่าเมื่อเห็นชายหนุ่มก้าวเข้ามาในสวนนั้น”