บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 1 หน้า 3
พยสกำลังจะตอบ เลขาฯเข้ามาในห้อง ท่าทางหนักใจและวิตกมาก “คุณพยศคะ”
พยสพยักหน้ารับรู้ คุยโทรศัพท์เพื่อวางสาย “ผมกำลังคิดว่าอยากไปหาคุณที่โน่น แต่งานเยอะมาก คงไปไม่ได้”
“ไม่เป็นไรค่ะ อีกอาทิตย์ตรีก็กลับ แล้วเจอกันนะคะ”
“ครับ แล้วพบกัน” พยสวางสาย หันไปทางเลขา “จองตั๋วเครื่องบินไปญี่ปุ่นให้ผมด้วย คืนนี้เลย”
“ได้ค่ะ....แต่ว่า”
พยสกำลังเก็บสร้อยลงกล่อง ได้ยินเสียงกังวลใจของเลขา เขาเงยหน้ามอง พลางเดาว่าต้องมีเรื่อง
ในห้องประชุมเล็กสำนักงานที่ปรึกษาการเงินสุดหรู พยสเดินเข้ามา ลูกความพยสโยนแฟ้มบางๆใส่ทันทีด้วยความโมโห แต่พยสคว้าแฟ้มไว้ได้อย่างเท่ และสีหน้าเรียบ
“คุณมาเพราะโมโห ที่ผมยกเลิกสัญญาที่คุณจะขายบริษัทของคุณให้กับบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับประเทศนั้น”
ลูกความตบโต๊ะปัง สีหน้าสุดเดือด “ใช่ คุณเป็นที่ปรึกษาการเงินของบริษัทผม เป็นทนายความให้ผม ไม่ใช่เป็นเจ้าของบริษัทผม”
พิชัยฝ่ายตรงข้ามพยสรีบเสริม “คุณเผด็จ ผมแนะนำให้คุณจ้างที่ปรึกษาการเงินคนใหม่ แล้วเรามาตกลงข้อซื้อขายกัน”
พยสมองข้ามโต๊ะ ตัวแทนบริษัทใหญ่กับทนายนั่งคู่กัน ท่าทางผยอง พยสยิ้มเย็นๆ ไม่เกรง “ก่อนจะตกลงซื้อขายกัน ดูนี่ก่อนไหมครับ” พยสรับแฟ้มจากเลขา สองแฟ้ม หน้าตาเหมือนกัน เลื่อนให้ลูกความกับแทบจะโยนใส่ฝ่ายตรงข้าม “คุณพิชัย” พยสมองหน้าฝ่ายตรงข้าม “คุณเป็นถึงผู้จัดการบริษัท คุณรู้ข้อมูลว่าจะเข้าซื้อหุ้น 59 เปอร์เซ็นต์ของบริษัทลูกความผม ซึ่งมันจะทำให้หุ้นบริษัทคุณเพิ่มมูลค่าในตลาดหุ้น คุณก็เลยแอบไปช้อนซื้อหุ้นเก็บไว้เก็งกำไร ทั้งในชื่อตัวเอง และชื่อนอมินี” ลูกความมองพยสอย่างนับถือ มองหน้าฝ่ายตรงข้ามแทบรับไม่ได้ อีกฝั่ง ทนายความพิชัยมองหน้าพิชัยแทบไม่เชื่อสายตา พยสกลายเป็นฝ่ายถือไพ่เหนือกว่า ท่าทางหยิ่งนิดๆ ดูแคลนหน่อยๆ ทำให้พิชัยเดือดมาก “ถือเป็นการใช้ข้อมูลวงในเข้าซื้อขายหุ้น ผิดทั้งจรรยาบรรณ แถมยังโดนปรับ ชื่อเสียงบริษัทคุณจะฉาวโฉ่ ไม่มีใครเชื่อถือเรื่องธรรมาภิบาล นั่นยิ่งกระทบบริษัทลูกความผม ผมจะไม่ยอมให้ชื่อเสียงที่ลูกความผมสั่งสมมากว่า 50 ปี ต้องเสียไปเพราะความโลภของคุณ”
พิชัยอายมาก รีบลุกออกไป ทนายความฝั่งพิชัยเสียหน้ากับพิชัยมาก ยื่นมือมาขอจับมือพยส “ขอบคุณมากคุณพยส ที่ใครๆว่าคุณเป็นที่ปรึกษาการเงินที่เก่งระดับประเทศ ผมเชื่อแล้ว”
“ด้วยความยินดีครับ” ทนายออกไปแล้ว
ลูกความพยสหันมามองพยส สีหน้าผิดไปจากเมื่อแรกที่ฟาดงวงฟาดงาใส่ “ขอบคุณมาก คุณพยส...แต่แผนระดมทุน ขายหุ้นบริษัทผมคงล้มแล้วสินะ”
“อย่าลืมสิครับ สำหรับผม ไม่มีอะไรเป็นไปไมได้...ผมหาข้อเสนอที่ดีกว่าให้คุณแล้ว” พยสยื่นอีกแฟ้มให้ เผด็จเปิดดู ยิ้มออก บีบไหล่พยสอย่างขอบคุณ