บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 18 หน้า 5
พยสรู้สึกเสียหน้าที่โดนจับได้ว่าเป็นชู้ ฮึดฮัด ผลักอนิล “ไม่ต้องมาสอนฉัน เอาตัวแกเองให้รอดเถอะไอ้นิล ที่แกรับงานไปซ้อมไอ้เทศล่ะ มันคืออะไร”
“พี่รู้ “
“เออนะสิ! ใครสั่ง”
“ก็ไอ้เพื่อนพี่มันแส่เรื่องเสี่ยนะสิ มายุ่งเรื่องงานผิดกฎหมายของเขา ถ้าไม่ได้ผมช่วยไว้ละก็แย่แน่ๆ ไม่น่ารอด”
“อย่างนี้นี่เอง แกก็ระวังตัวละกัน ไอ้เทศมันรู้ว่าแกเกี่ยวข้องด้วย มันจะเอาเรื่องแกเมื่อไรก็ไม่รู้”
อนิลอึ้งไป แล้วยิ้มเยาะออกมา “ถ้างั้นเราก็หายกัน ผมจะปกป้องพี่ พี่เองก็ต้องปกป้องผมด้วย ดีมั้ยละ”
พยสฉุน เซ็งที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ มองซ้ายมองขวาแล้วหลบออกไป
คอนโดตรีประดับ ชิงฉัตรขับรถพาตรีประดับมาที่คอนโด แล้วเห็นพยสจอดรถพอดี “นั่นอาพยสนี่ครับ”
ตรีประดับตกใจ ชิงฉัตรขับรถจะเข้าไปจอดใกล้ๆ แต่ตรีประดับรั้งพวงมาลัยไว้ “ฉัตร อย่าเพิ่ง”
“ทำไมล่ะครับอาตรี ผมว่าเข้าไปเคลียร์กันให้รู้เรื่องดีกว่า ผมจะบอกความจริงกับอายสทุกอย่าง”
“ความจริงของฉัตรมันเปลี่ยนความจริงที่พยสไม่ซื่อสัตย์กับอาไม่ได้หรอก อาไม่อยากคุย ไม่อยากพบเขา ชีวิตคู่ของเรามันจบแล้ว”
“อาตรี...”
“ฉัตรเลี้ยวรถออกไปก่อน อย่าให้เขาเห็นเราที่นี่”
ชิงฉัตรมองตรีประดับอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็รีบเลี้ยวรถออกไป“ยังไงอายสคงไม่กลับไปง่ายๆ ถ้าไม่ได้เจออาตรี แล้วอาตรีจะไปอยู่ที่ไหน”
ตรีประดับนึกๆ แล้วก็สิ้นหวัง กลับบ้านพ่อแม่ก็เครียด ไปอยู่กับเทศราชก็โดนภิรตีรังเกียจ “อาก็ไม่รู้เหมือนกัน...”
ชิงฉัตรเห็นตรีประดับน้ำตาคลอๆ อยากมีโอกาสอยู่ใกล้ชิด “งั้นผมมีที่ที่นึง”
ตรีประดับมองชิงฉัตรสงสัย
ริมทะเล ตรีประดับนั่งเหม่ออยู่ที่เก้าอี้ผ้าใบริมทะเล
ชิงฉัตรซื้อน้ำมะพร้าวมาฝาก แล้วนั่งลงข้างๆ“น้ำมะพร้าวจากสวนเพื่อนผมเองครับ หวานชื่นใจมาก”
“ขอบใจนะจ๊ะ”
“เพื่อนผมเปิดร้านซีฟู้ดปิ้งย่างตรงสุดหาดด้านโน้นด้วย ค่ำนี้มันชวนให้แวะไปกินก่อนกลับเพราะวันนี้ได้ของสดมาเยอะมาก”
“ฝากขอบคุณเพื่อนด้วยนะจ๊ะ แต่อากลัวว่าจะถึงกรุงเทพดึก”
“ไม่เป็นไรนี่ครับ เดี๋ยวผมขับเอง ถ้าอาตรีง่วงก็หลับได้ตามสบาย พอถึงคอนโดแล้วผมปลุกเอง” ตรีประดับลังเล ชิงฉัตรขยับเข้ามาใกล้ จ้องตา “ผมอยากให้อาตรีพักผ่อนให้สบายใจ ถ้าอาตรียังเป็นทุกข์ ผมก็จะเป็นทุกข์ไปด้วย”
“ฉัตรไม่ต้องคิดมากตามอาหรอก เรื่องนี้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่”