บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 4 หน้า 4
บ้านตรีประดับ ตรีประดับนอนหนุนตักแวว อิ่มอกอิ่มใจมีความสุขมากมาย
“ลูกสาวแม่ นอนหนุนตักแม่เป็นเด็กอยู่เลย มีหนุ่มหล่อมาขอซะแล้ว”
“แม่ว่าพยสเขาเป็นยังไงคะ”
“แม่ก็เห็นพยสเป็นเพื่อนหนูสมัยมหาวิทยาลัยใช่ไหม ขยันนะ ช่วยกันติวหนังสือ แล้วดูสิตอนนี้เป็นที่ปรึกษากฎหมาย หน้าที่การงานก็ดี สร้างเนื้อสร้างตัวเองจนฐานะดี แม่ชื่นชมนะ”
ภูมิเปรย “เรื่องฐานะไม่เกี่ยวหรอก มันอยู่ที่หนูรู้จักเขาดีแค่ไหน คบกันนานพอจะตกลงใจใช้ชีวิตด้วยกันหรือเปล่า
“ตั้งแต่ตรีรู้จักกับพยส เขาไม่เคยมีเรื่องเสียหาย ยสเขาก็เป็นคนดีมากๆคนนึงนะคะ”
“คนที่ดีกับคนที่รัก ต่างกันนะลูก”
แววช่วยลูก “ต่างกันก็ไม่เป็นไรนี่พ่อ เพราะนายพยสคนนี้ เขาทั้งเป็นคนดีและเป็นคนที่รักลูกเรา”
“อ้าว แล้วนายเทศล่ะ เข้านอกออกในบ้านเรามาแต่เล็ก คนนี้ก็...”
“คนนี้เพื่อนค่ะ เทศราชเป็นเพื่อน”
“วุ้ย พ่อล่ะก็....ลูกเรารักพยสคนนี้ แม่โอเค พยสเหมาะสมกับลูกทุกอย่าง แล้วตรีก็รักเขาใช่ไหมลูก”
ตรีประดับหน้าแดง โทรศัพท์มีไลน์เข้า “ยส”
แววยิ้มทันที ตรีประดับลุกออกมาเพื่อตอบไลน์เพราะเขินต่อหน้าพ่อแม่
หน้าอพาร์ทเมนท์ที่ญี่ปุ่น พัดชาเงยหน้าขึ้นมองสลับมองหน้าเทศราช ประหวั่นใจเล็กน้อย
“แมนชั่นของอาชั้นเอง เค้าเช่าไว้ให้คนที่บริษัทเวลามาทำงานที่นี่...ตอนตรีประดับมาแปลงาน ก็พักที่นี่ ถ้าคืนนี้เธอไม่อยากกลับบ้าน ก็นอนกับฉันที่นี่แหละ”
พัดชาเผลอเขยิบตัวออกห่างเล็กน้อย “เอ้อ...”
“อ้าว ทำไมทำหน้าอย่างนั้น เธอเต็มใจมากับฉันเองนะ”
“พัดไปที่อื่นก็ได้ค่ะ”
“แล้วมีที่ไปเหรอ” พัดชาชะงักเท้า “ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก เลิกกังวลได้แล้ว เดี๋ยวคนอื่นเขาจะหาว่าฉันพาเธอมาทำมิดีมิร้ายจริงๆ “
พัดชามองคนอื่นๆแถวล็อบบี้ ไม่อยากจะแคร์ใครอีกแล้ว ตอนนี้ขอที่ที่ปลอดภัยซุกตัวนอน เทศราชก็อยู่ในความขมของตัวเองจนไม่อยากจะยี่หระใครอีก
ตรีประดับกดอ่านข้อความพยส อ่านไปยิ้มไป
“ผมขอบคุณพ่อกับแม่ตรีที่อนุญาตให้เราแต่งงานกัน แต่ผมลืมบอกตรีอย่างนึง”
ตรีประดับกดตอบไป “อะไรคะ”
ที่คอนโดไฮโซของพยส เขาพิมพ์ข้อความตอบกลับ “ผมอยากขอบคุณตรีที่ให้โอกาสผม...โอกาสที่ผมจะได้ใช้ชีวิตที่เหลือจากนี้กับคุณ”
ตรีประดับอิ่มเอมใจ “หวานจัง” ตรีประดับพิมพ์กลับไป “ขอบคุณนะคะ แค่นี้ตรีก็มีความสุขจนไม่รู้จะเก็บมันไว้ตรงไหนแล้ว”
“เก็บไว้ในใจตรีนั่นแหละ”
ตรีประดับ ไม่กล้าสนทนาต่อ กลัวหัวใจระเบิด เลยส่งสติ๊กเกอร์หัวใจพอง “ฝันดีนะคะ”
“ผมจะฝันถึงคุณ” พยสก็รู้สึกพองโต ความรักก็เอาชนะใจตรีประดับได้ มีแต่นับวันรอความสุข