บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 14 หน้า 4
“อะไรนะครับ”
ภูมิเริ่มงง “เดี๋ยว นี่มันยังไงกัน หรือว่ายายตรีไม่ได้กลับบ้าน มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า”
พยสอึกอัก กลัวบอกไปจะเป็นเรื่องใหญ่โต รีบแก้ตัว “อ๋อ ไม่มีอะไรครับ ผมเข้าใจผิดว่าตรีจะกลับเฝ้าคุณแม่อีก ก็เลยโทรมาถามน่ะครับ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมลองโทรเข้ามือถือตรีอีกครั้งนะครับคุณพ่อ” พยสรีบวางสายไป
“มีอะไรเหรอพ่อ”
ภูมิหันไปมองแวว สังหรณ์ใจว่าต้องมีเรื่องซีเรียสเกิดขึ้นแน่ แต่ยังไม่อยากให้แววเครียด “พยสเขาติดต่อตรีไม่ได้ก็เลยคิดว่าอยู่บ้านนี้ ไม่มีอะไรหรอกแม่” ภูมิยิ้มกลบเกลื่อน แล้วเดินมานั่งกับแวว
พยสวางสาย สีหน้ากังวลกว่าเดิม “ตรีไม่ยอมกลับบ้านตั้งแต่เมื่อวาน แล้วไปอยู่ไหน?” พยสขบคิดเครียดๆ แล้วนึกขึ้นมาได้ คำรามเสียงดัง “ไอ้เทศ!”
บ้านพักริมทะเล ตรีประดับเดินกลับเข้ามา เทศราชเตรียมอาหารตั้งโต้ะ แต่แล้วโทรศัพท์เทศราชดังขึ้น เห็นเป็นเบอร์พยส
“ยสโทรมา คงถามหาตรีแน่ๆ”
ตรีประดับสีหน้าจริงจัง “อย่ารับนะเทศ”
“ถ้าเราไม่รับ มันก็จะยิ่งมั่นใจว่าตรีอยู่กับเรา”
“ก็ปล่อยให้เขามั่นใจไป เขาจะคิดอะไรก็เรื่องของเขา ไม่ต้องไปสนใจ”
เทศราชเริ่มอึดอัดใจ เห็นว่าเป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ดีแน่ เลยจับแขนตรีประดับ “งั้นไป กลับกรุงเทพด้วยกัน”
ตรีประดับขืนตัวไว้ “ไม่นะเทศ ตรีไม่ไป”
“แต่ถ้าตรีไม่ยอมกลับไปคุยกับพยส ทุกอย่างมันก็ยิ่งแย่ลง ชีวิตคู่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะตรี”
ตรีประดับสะบัดมือ ระเบิดออกมา “ตรีก็ไม่เคยคิดว่าชีวิตคู่เป็นเรื่องเล่น ตรีจริงจังทุ่มเทให้กับหน้าที่ภรรยา ตรีมั่นใจว่าตรีทำดีที่สุดแล้วทุกอย่าง แต่เขาต่างหากที่เป็นคนทำลายมัน”
เทศราชอึ้งไปที่เห็นตรีประดับระเบิด แต่ก็ยังพยายามคุยกัน “มีอะไรก็กลับไปคุยกันที่บ้านเถอะตรี”
ตรีประดับส่ายหน้า เริ่มสะเทือนใจขึ้นมาอีก “ถ้าเป็นเทศ เทศจะกลับไปเหรอ ถ้าภาพสุดท้ายที่เทศจำได้เกี่ยวกับบ้านหลังนั้น คือภาพที่เขานอนกับผู้หญิงคนอื่นบนเตียง”
เทศราชคาดไม่ถึงมาก่อน “อะไรนะ ยสมันนอนกับใคร”
“ที่นั่นมันไม่ใช่บ้านของตรีอีกแล้ว มันคือนรก นรกที่เขาสองคน คนที่ตรีไว้ใจที่สุดแต่กลับร่วมกันเพื่อแทงข้างหลังตรี” ตรีประดับทรุดลงปล่อยโฮลั่น
เทศราชตัวชา เริ่มเข้าใจแล้วว่าอะไรเป็นอะไร พอได้สติผละออกไป “พัดชา ไอ้ยส”
ตรีประดับเงยหน้าขึ้นมอง ทั้งน้ำตา “เทศ ! เทศจะไปไหน!”
“ตรีอยู่ที่นี่แหละ เราจะไม่บังคับให้ตรีกลับไปที่นั่นอีกแล้ว” เทศราชพูดแค่นั้น ก็ขึ้นรถขับออกไปอย่างรวดเร็ว
ตรีประดับร้องไห้ ความทุกข์ระทมกลับมาอีกครั้ง