บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 2 หน้า 4
ทรายถือแก้วกาแฟดื่มหลังอาหารเดินออกมาดูวิว ฌานเดินตามทรายมา
“คุยงานกับป๋าคุณเรียบร้อยแล้วเหรอ Charles”
ฌานรีบพูด “ฌาน! ไม่ใช่ Charles คุณจำไม่ได้เหรอว่าคุณเคยบอกว่าถ้าคุณมาเมืองไทยเมื่อไหร่ ให้เรียกชื่อคุณว่าทราย ไม่ใช่แซนดี้ แล้วให้เรียกชื่อผมว่า ฌาน..ฌอ ..เฌอ ..สระอา ..นอหนู..ฌาน”
ทรายเลี่ยงตัวออกแล้วเดินไปยืนมองที่ภายนอกระเบียง คิดถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในชื่อของตัวเอง “ไม่ต้องย้ำมาก คำพูดฉัน ..ฉันจำได้..แซนดี้..คือชีวิตฉันที่โน้น ทราย..คือชีวิตฉัน ที่นี่! ..ชีวิตที่ฉันไม่เคยลืม เพราะมันมีเรื่องราวมากมายผูกและพันฉันไว้”
ฌานเดินเข้ามากอดทราย “เหมือนผม .. Charles เป็นชื่อของลูกจ้างที่ซื่อสัตย์ของป๋า ส่วนชื่อฌานเป็นชื่อของเด็กผู้ชายกำพร้าพ่อ โหยหาความรัก”
ฌานแกล้งปิดความเหงาในคำพูด เป็นแกล้งหยอกอ้อนทราย “ผู้ชายคนนี้น่าสงสารนะ หว้าเหว่ อ้างว้าง ไม่รู้จะมีนางฟ้าที่ไหนจะใจอ่อนยอมแต่งงาน คอยให้ความอบอุ่นรึเปล่าน้า”
ทรายเอาแก้วกาแฟของตัวเองอังที่หน้าฌาน
“โอ้ยยยยยย…ร้อนนะทราย”
ทรายแกล้งยิ้มหน้าซื่อ “เอ้า ! ก็เห็นบอกว่าอยากได้ความอบอุ่น”
ฌานเดินเข้าไปกอดอ้อนทรายด้วยความรู้สึกโหยหาที่พึ่งจริงๆ “ผมอยากได้กำลังใจจริงๆนะ”
ทรายมองฌานเห็นอาการฌานแล้วรู้สึกได้ว่าฌานดูแปลกๆ จากท่าทางไม่ใช่แค่พูดเล่นแต่เพียงอย่างเดียว ทรายหยอกหยิกแก้มฌานให้ยิ้ม “เป็นอะไร? ไหนบอกทรายสิ”
ฌานถอนใจ “ป๋ากำลังจะทำโครงการสร้างคอนโคใหม่ที่นี่ ให้ผมเป็นคนดูแล”
“ฟังดูดีนี่ แล้วปัญหามันอยู่ตรงไหน ..หรือที่อลันเจ้าเก่า” ทรายเดินไปนั่งที่เก้าอี้โซฟาก่อนที่จะฟังฌานระบายให้ฟัง
“คุณก็รู้ว่าเห็บไรอย่างอลัน ไม่เคยเป็นปัญหาสำหรับผม..ปัญหาคือที่ดินที่ป๋ากว้านซื้อมาทำคอนโดส่วนนึงเป็นบ้านกับที่ดินของตระกูลพ่อผม เป็นบ้านที่ผมเกิดและมีความทรงจำระหว่างพ่อ ..ผมเคยคิดอยากจะ ซื้อไว้ แต่ที่ดิน 5 ไร่ กลางเมืองแบบนั้น มนุษย์เงินเดือนอย่างผมคงไม่มีปัญญา คุณรู้ไหม..ตอนแรกที่แม่บอกว่าป๋าซื้อที่บ้านพ่อ ผมแอบดีใจว่าป๋าคงซื้อเป็นรางวัลให้ผมแต่ที่ไหนได้..” พูดมาถึงตรงนี้ฌานได้แต่หัวเราะขมขื่น แล้วหันไปมองทรายที่เงียบไป เห็นทรายหลับคาโซฟาไปแล้ว
ฌานมองทรายที่หลับแล้วยิ้มด้วยความรัก ฌานเดินไปนั่งข้างๆ ทรายเบาๆ ไม่ให้ทรายตื่น เอามือลูบแก้มทราย แล้วจับมือทรายมาจูบ แล้วเอามาแนบแก้มตัวเองไว้ เหมือนเด็กหา ความอบอุ่น จากการสัมผัสของใครสักคน “ผมรักคุณนะทราย ..เมื่อไหร่คุณจะเปิดใจให้ผมสักที หรือในหัวใจคุณมีใครอยู่แล้ว”
บุรีขับรถกลับมาถึงบ้าน
บุรีเดินเข้าบ้านเห็นพ่อกำลังยกจานกับข้าวมาที่โต๊ะอาหาร