บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 7 หน้า 4
“ทรายมาเหมือนน้ำฝนที่ตกในที่ที่แล้งที่สุด คุณไม่มีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธ เราถึงตาจนแล้ว” ศกถอนใจ “ตึกนี้ก็เก่าจน...จำเป็นต้องซ่อมแล้ว”
“คุณใช้เงินรักษาคุณแม่มากเกินไป หมอดีที่สุด ยาแพงที่สุด คุณแม่เจ็บ 6 ปี คุณหมดไปร่วม 20 ล้าน แค่ต่อความหวังเพื่อที่จะ... “ เสาวนีย์หลุดปากพูด “จัดงานศพให้ท่านในวันหนึ่ง”
ศกฟัง แล้วความเสียใจพลุ่งขึ้นมา สะท้อนถอนใจนันย์ตาแดงก่ำ แต่ยังไม่มีน้ำตา เสาวนีย์ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปเงียบๆ
ทรายยืนนิ่งและเงียบ ในสายตาฉายแววรุ่งโรจน์ด้วยความสะใจ
ทรายอยู่ในรถตัดสินใจหยิบมือถือขึ้นมากดโทรหาดวงตา
ดวงตากำลังคุยโทรศัพท์กับทรายด้วยสีหน้าแปลกใจมาก “ทรายอยากให้แม่ไปหาทราย ? !!!”
“วันมะรืนนี้นะคะ ..ทรายมีอะไรเซอร์ไพร์สแม่ค่ะ” แววตาของทรายที่มองไปข้างหน้าด้วยความหมายมั่นบางอย่าง
ที่ร้านกาแฟบุรีกับฌานคุยกันอย่างเครียดๆ
“แข่งกับอลันงานนี้ไม่ง่ายเลยนะฌาน อลันรู้จุดว่าพ่อเลี้ยงนายทำโครงการนี้เพื่อ..”
“เงิน! ส่วนฉัน...อยากทำที่อยู่ที่ไม่หวังกำไร แต่อยากใช้ที่ดินที่มีคุณค่าของฉันให้เป็นเหมือนบ้านของทุกคน ไม่ใช่สร้างรังนกพิราบเอาไว้ซุกหัวนอนเท่านั้น”
“และนั่นอาจทำให้แกแพ้อลันได้”
“ยังไงฉันก็แพ้ไม่ได้ ถ้าอลันได้ที่ดินนั่นไป มันต้องรื้อบ้านพ่อฉันเละแน่ฉันยอมไม่ได้ ฉันต้องเก็บบ้านหลังนั้นไว้ ฉันยังอยากให้บ้านของพ่อ เป็นเรือนหอของฉันกับทราย”
บุรีชะงักอดคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่บุรีพูดแรงจนทรายร้องไห้ “แล้วตกลงเมื่อคืนแกกับทรายเคลียร์กันรู้เรื่องแล้วใช่ไหม?”
“เรียบร้อย เมื่อคืนฉันไปหาเขาที่โรงแรม เขาลืมมือถือไว้ในรถ ฉันเองก็เครียดเรื่องป๋ากับอลันจนพาลหงุดหงิดที่เขาไม่รับสาย”
“ดีแล้วที่เคลียร์กันเข้าใจ”
“แล้วเรื่องบ้านของทราย อีกนานไหมกว่าพัชระจะทำเสร็จ”
บุรีมองฌานที่ถามถึงพัชระอดสงสัยไม่ได้ว่าฌานสงสัยเรื่องทรายกับพัชระรึเปล่า
ฌานเห็นบุรีมอง ก็หัวเราะ “อย่ามองฉันอย่างนั้น ที่ถามไม่ใช่เพราะฉันระแวงทรายกับพัชระ ..ฉันไม่ได้หน้ามืดจนคิดว่าทรายจะยุ่งกับคู่หมั้นของน้องสาวหรอกน่า”
ฌานขำแต่บุรีขำไม่ออก พอดีกับมือถือบุรีดัง