บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 16
ทรายเดินลงบันไดบ้านใหญ่มาด้วยสีหน้านิ่งอย่างมีแผน
ป้าอุทิศยืนรอทรายอยู่แล้ว รีบเข้าไปหาทราย “คุณลูกศรเป็นยังไงบ้างคะ ?”
“อาเสาว์กับพ่อไปทานข้าวกับผู้ใหญ่เรื่องงานแต่งลูกศรใช่ไหมคะ?”
“ใช่ค่ะ”
“แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่คะ”
ฌานยืนรอทรายด้วยความกังวลอยู่หน้าบ้านริมน้ำ ทรายเดินหน้าเครียดมาจากบ้านใหญ่ โดยมีป้าอุทิศเดินตามทรายมาด้วย
ฌานเห็นทรายเดินมา จึงรีบเข้าไปหาทราย“ศรเป็นยังไงบ้างทราย ?”
“เด็กอ่อนต่อโลกแบบนั้น เจอนังบ้าลิซ่าไป คุณคิดว่าจะเป็นยังไงล่ะ”
ฌานถอนใจกังวลเป็นห่วงลูกศร “แล้วคุณจะให้ผมทำยังไง ?”
“คุณต้องรับผิดชอบไงฌาน”
ฌานมองทรายว่าจะให้ทำยังไง
ทรายเดินนำฌานและป้าอุทิศมาจากบ้านริมน้ำมาถึงหน้าบ้านใหญ่
ฌานดึงแขนทรายไว้ “ผมว่ามันไม่ดีมั้ง ..ที่จะให้ผมขึ้นไปหาศรบนห้องอย่างนั้น”
“ฉันขึ้นไปด้วย ไม่น่าเกลียดหรอก”
“แต่ผมว่า...”
ทรายทำเสียงหงุดหงิด “คนของคุณทำกับน้องฉันขนาดนี้นะฌาน คุณจะไม่ดูว่าเขาเป็นยังไงหน่อยเหรอ”
“แต่ว่ามันมืดแล้วนะคะคุณทราย ..อีกอย่าง ..เดี๋ยวคุณศกกับคุณเสาว์ก็กลับมาแล้ว”
“เพราะอย่างนั้น ..ทรายถึงรีบให้ฌานขึ้นไปหาลูกศร น้องทรายต้องมาเจ็บเพราะเรื่องไม่ใช่เรื่อง น้องของทรายควรได้รับการเหลียวแลบ้าง ..อย่างน้อยก็ขอโทษไม่กี่วินาที ....หรือฉันควรคิดแค่ว่า ..น้องฉันซวยเอง โดนตบไปแล้วก็ช่างมัน..อย่างนั้นใช่ไหมฌาน?!”
ฌานมีสีหน้าเครียดรู้สึกว่าที่ทรายพูดมันถูก ทรายมองอาการฌานแล้วแอบยิ้ม แล้วปรายตามองไปทางหน้าต่างห้องของลูกศร