บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 16 หน้า 4

ทรายมองไปทางหน้าต่างห้องนอนลูกศรด้วยสายตายิ้มสมใจกับแผนที่ตัวเองวางไว้

ทางด้านฌานกับลูกศร ฌานยืนชิดประตูเพื่อฟังเสียงว่าทรายคุยอะไรกับเสาวนีย์กับศกบ้าง ลูกศรยืนเครียดกังวลอยู่อีกมุมนึงของห้อง  

ฌานเห็นสีหน้าลูกศรกังวลก็ไม่สบายใจ “พี่ขอโทษนะศร รู้อย่างนี้ ..พี่ไม่น่าขึ้นมาเลย”

“ไม่เป็นไรค่ะ  เดี๋ยวพี่ทรายคงหาทางให้พี่ฌานออกไปได้”

เสียงเสาวนีย์เคาะประตูห้องลูกศร “ลูกศร ..นอนรึยังลูก?”

ลูกศรตกใจมองหน้าฌานอย่างตื่นกลัวว่าจะทำยังไงดี ฌานมองหน้าลูกศรอย่างตกใจเหมือนกัน แล้วเอานิ้วจุ๊ปาก ส่งสัญญาณให้ลูกศรเงียบไว้ 

ลูกศรพยักหน้าแล้วจะเดินไปที่เตียง ด้วยความลนลาน ทำให้เดินไปชนโต๊ะหัวเตียง จนโคมไฟบนโต๊ะจะหล่น ฌานเห็นรีบวิ่งพุ่งไปจับโคมไฟอย่างเร็ว 

ฌานโล่งอกที่จับของไว้ได้ทัน หันมามองลูกศร ด้วยความที่ลูกศรยืนชิดอยู่ด้านหลัง ทำให้หน้าทั้งคู่ใกล้กัน

ลูกศรตกใจ อึ้งที่ตัวเองอยู่ใกล้ฌานเกินไป  ลูกศรจะถอยหลังห่างจากฌาน  แต่ลืมว่าตัวเองยืนชิดเตียงแล้ว ทำให้ลูกศรถอยไปชนเตียง 

ลูกศรเซจะล้มลงบนเตียง จึงเผลอไปคว้าเสื้อฌาน ไว้ด้วยสัญชาตญานหาที่เกาะเกี่ยวเพื่อไม่ให้ล้ม ทำให้ฌานล้มทับลูกศรบนเตียง ฌานกับลูกศรหน้าชิด สบตากันอึ้งๆ  

ได้ยินเสียงเสาวนีย์หน้าประตู “คงหลับไปแล้ว”

ฌานกับลูกศรที่ยังนิ่งอึ้งอยู่บนเตียง ไม่ได้ขยับไปไหนด้วยต่างยังอึ้งตกใจทั้งคู่ เสียงมือถือฌานดัง ฌานได้สติ รีบยันตัวลุกขึ้น แล้วหยิบมือถือมากดรับ  

ลูกศรรีบลุกจากเตียง ไปยืนที่มุมห้องห่างจากฌานด้วยอาการตกใจ ตื่นเต้น หัวใจเต้นแรงอย่าง ไม่เคยเป็นมาก่อน ลูกศรยืนหันหลังให้ฌาน ไม่กล้าสบตาฌาน

ฌานเหลือบมองลูกศรด้วยความรู้สึกเก้อๆ ทำอะไรไม่ถูกอย่างที่เสือผู้หญิงอย่างฌานไม่เคยเป็น มาก่อน  ฌานจะกดรับสาย แต่มือฌานสั่น ทำให้กดรับสายอยู่หลายครั้ง แล้วคุยกับทรายด้วย เสียงปกติ

“ฮัลโหล ..ทราย  ตกลงผมจะออกไปได้รึยัง ? .. อะไร”

ลูกศรมองฌานเหมือนอยากรู้ว่าทรายพูดว่ายังไง

ทรายยืนคุยมือถืออยู่หน้าบ้าน โดยทรายมองขึ้นไปที่หน้าต่างห้องนอนลูกศรด้วย สายตายิ้มสมใจในแผนการของตัวเอง ป้าอุทิศมองทรายอย่างกังวลใจ