บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 18 หน้า 4
“ก็จนกว่าคุณจะไม่เข้าไปรบกวนเจ้าของห้องอีกน่ะครับ”
ลิซ่าทำอะไรไม่ได้ก็กรี๊ดใส่พนักงาน “อ๊ายยยยย!!!!”
ลิซ่ามองเข้าไปภายใน LOBBY เห็นลูกศรเดินยิ้มมองถุงของไปขึ้นลิฟท์ ลิซ่าเห็นลูกศรแล้วพาล “ท่าทางระริกระรี้อย่างนั้น คงไม่ใช่แค่ดูแลฌานตามพี่สาวสั่งแล้วล่ะมั้ง ..ยุ่งกับผู้ชายผิดคนแล้ว นังจืด”
ลูกศรเดินเข้าห้องมา เห็นฌานกำลังคุยมือถือกับนอร์แมน “ป๋ายังไม่ให้ลงเสาเข็มพรุ่งนี้เหรอครับ ..ทำไมล่ะครับ?”
นอร์แมนยืนคุยมือถือกับฌาน อลันยืนมองอยู่ข้างๆอย่างยิ้มเยาะสะใจ “ใช่! เลื่อนไปก่อนสักวันสองวัน ..ขอป๋าดูแบบอีกรอบ..ทำไมต้องทำเสียงกังวลอย่างนั้น ..กลัวป๋าจะขวางงานแกรึไง?”
ฌานยืนคุยมือถือด้วยสีหน้าเครียดๆ ลูกศรมองฌานอย่างเป็นห่วง “ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นครับ ..แค่เดี๋ยวผมไม่อยู่ เลยอยากให้ลงเสาเข็ม ..ผมจะได้ไปต่างจังหวัดอย่างสบายใจ เลื่อนก่อนก็ได้ครับ”
ฌานกดวางสายแล้วนั่งที่โซฟาอย่างเครียดๆ โดยที่ไม่ทันมองลูกศร ลูกศรค่อยๆเดินเอาถุงของที่ซื้อมาไปวางบนโต๊ะที่มีต้นพลูทองวางอยู่ ลูกศรมองฌานที่นั่งเครียดเงียบๆ
ฌานถอนใจพยายามไม่เครียด แล้วลุกขึ้นมาจะไปครัว แล้วเห็นลูกศรยืนอยู่ที่โต๊ะ “อ้าว ..ศร มาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“สักพักค่ะ ..พี่ฌานมีปัญหาอะไรรึเปล่าคะ?”
“เปล่า ...” แต่สีหน้าของฌานนิ่งลูกศรมองดูก็รู้ว่ามีปัญหา รู้ว่าฌานคงไม่อยากบอก
ลูกศรรู้สึกว่าฌานคงอยากอยู่คนเดียว“ศรซื้อน้ำให้พี่ฌานค่ะ ..ยังไงศรขอตัวกลับเลยแล้วกัน” ลูกศรเดินเอาถุงใส่ขวดน้ำเปล่าไปวางบนโต๊ะ ซึ่งมีต้นพลูทองวางอยู่
ฌานมองไปทางต้นพลูทองที่สภาพใบยังเปื้อนดิน แล้วรีบอธิบาย “พี่ว่าพี่จะซื้อกระถางกับเช็ดทำความสะอาดใบอยู่ .แต่พี่ป่วยซะก่อน”
ลูกศรหันมายิ้มให้ฌาน “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ..พี่ฌานไม่ต้องรีบหรอก อย่างที่ศรบอก ต้นนี้ไม่ต้องใส่ใจ ไม่ต้องแคร์มาก มันก็อยู่ของมันได้ค่ะ”
ฌานมองลูกศรรู้สึกว่าคำพูดลูกศรมันกำลังสื่อถึงลูกศรอย่างบอกไม่ถูก
“ศรไปก่อนนะคะ” ลูกศรถือกระเป๋าเดินไปที่ประตูแล้วเหลียวมามองฌานก่อนที่จะเดินออกไป
ฌานมองที่ต้นพลูทองอย่างสับสน
ลูกศรเดินออกจากลิฟท์ด้วยสีหน้าเศร้า แต่ทรายสั่งไว้ให้รอลูกศรจึงเดินไปนั่งที่เก้าอี้ที่ LOBBY นั่งรอจนกว่าทรายจะมา ด้วยสีหน้าหมองเศร้า
กี้ จ้อย ติ่ง ป๊อก ชีวินล้อมวงกินข้าวเหนียว หมูปิ้งรองท้องก่อนอาหารเย็น