บทละครโทรทัศน์ ทรายสีเพลิง ตอนที่ 18 หน้า 5
บุรีนั่งก้มหน้าทำงานอย่างรีบร้อน “กี้! ..แบบที่ให้แก้เสร็จรึยัง ?”
“ขอสองนาทีได้ไหมพี่บุ”
“หนึ่งนาทีได้ไหม?!” บุรีก้มหน้าทำงานต่ออย่างรีบร้อน
กี้หันไปพึมพำบ่นกับจ้อย ติ่ง ป๊อก ชีวิน “วันนี้พี่บุดูรีบทำงานยังไงไม่รู้เนอะ”
“กี้ ! ..งานได้รึยัง?” กี้รีบหยิบงานไปให้บุรี
บุรีเก็บงานกี้ใส่กระเป๋าพร้อมกับเก็บของ “พี่กลับก่อนนะ”
กี้ยืนขวางบุรีอย่างอยากรู้อยากเห็น “เดี๋ยวพี่บุ ..คันปากไม่ไหวแล้ว .. วันนี้พี่ดูรีบๆนะ พี่รีบไปไหนรึเปล่า ?”
บุรีชะงัก นึกถึงคำพูดของทราย “ถ้าคุณไม่อยากให้ฉันอยู่ที่นี่ ก็รีบกลับมาผลัดเวรเร็วๆสิ ฉันจะได้ไปหาฌาน”
บุรีบอกตัวเองว่าที่รีบทำงานเพราะอยากให้ทรายรีบไปหาฌาน “แม่พี่ตกบันได พี่จะรีบกลับไปดูแม่พี่”
“นึกว่าพี่บุรีบไป ..เพราะมีสาวรอ” ติ่งแซวทำเอาบุรีชะงัก
เสียงใสๆ ของทรายดังก้องในความทรงจำ“กลับมาเร็วๆนะคะพี่บุรี น้องรออยู่”
พัชระเดินเข้ามาในออฟฟิศได้ยินติ่งแซวบุรีพอดี บุรีหันไปเห็นพัชระ บุรีหันไปพูดย้ำติ่ง แต่จริงๆ จงใจบอกพัชระ “พี่บอกแล้วไงว่าแม่พี่ขาเจ็บพี่จะกลับไปดูแม่” บุรีพูดจบก็เดินออกไปทันที
พัชระปรายตามองบุรี แล้วพูดกับกับจ้อย “พี่จ้อยครับ ...ผมขอลางาน 3 วันนะครับ ผมมีธุระต้องไปต่างจังหวัด”
“อ้าว ..แล้วทำไมไม่บอกพี่บุรีเมื่อกี้นี้ล่ะ “
พัชระยิ้มเจ้าเล่ห์ “ไม่เป็นไรหรอกครับ เดี๋ยวผมก็เจอเขา”
กี้ จ้อย ติ่ง ป๊อก ชีวินมองพัชระอย่างงงๆ
ทรายกินมะม่วงกะปิหวานอยู่กับแม่เกือบจะหมดแล้ว แม่บุรีมองทรายอย่างเอ็นดู
“อือหือ ..อร่อยจังค่า นี่เป็นอาหารอย่างแรกที่ทรายทำอร่อยนะคะเนี่ย”
“ขนาดนั้นเชียว”
“จริงๆนะคะ แต่ต้องยกความเก่งให้คุณป้า ..ที่อร่อยอย่างนี้ได้เพราะคุณป้าคอยบอกล้วนๆ”
“ป้าก็แค่บอกว่าต้องใส่อะไรบ้าง ทรายกะปริมาณใส่ทุกอย่างเอง เอาเป็นว่า ..ป้าตัดสินให้ ว่าทรายมีแววเป็นแม่ศรีเรือน”
“ดีนะคะที่คุณป้าตัดสิน ถ้าให้บุรีตัดสิน ..คงให้คะแนนทรายติดลบ ..”
“ป้าว่าหนูทรายพอได้แล้วลูก เดี๋ยวสักพักก็ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว เดี๋ยวท้องอืด”
“วันนี้ทรายโชคดีจัง ได้ทานอาหารอร่อยทั้งวันเลย”