บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 7
ที่บ้านของเท็นเท็น เพื่อนๆ นั่งทำโจทย์ที่เท็นเท็นให้ บรรยากาศคล้ายๆ การสอบ ตะหลิวนั่งทำอย่างตั้งใจ เท็นเท็นเหลือบมองหน่อยๆ ก่อนจะกดนาฬิกาที่จับเวลาอยู่ “โอเค หมดเวลา วางๆ” เพื่อนๆ โอดครวญนิดหน่อย “เดี๋ยวขอเช็คคำตอบก่อน ไม่นาน ถ้ารวมๆ โอเค เปิดเทอมก็น่าจะสอบซ่อมได้ดี เพราะข้อสอบน่าจะทางนี้อยู่ วางไว้แล้วกลับบ้านได้เลย เดี๋ยวจะ Inbox ผลไปให้” เท็นเท็นเอ่ยจบก็เดินออกจากห้องไปเลย ทุกคนอึ้งมองตามตาปริบๆ
“พูดจาเยี่ยงนี้ นี่คือเราไม่ต้องมาติวกันแล้ว...ชิมิ” ยู่ยี่เอ่ยถาม
“เออ เลิกเห๊อะ ไม่ไหวอ่ะ อีกไม่กี่วันก็ปีใหม่แล้วนะ ใจคอจะอ่านจะติวกันข้ามปีงี้” แป่วเอ่ยขึ้นบ้าง
“เออ จริงสินะลืมไปเลย” ตะหลิวท่าทางมึนๆ
“โอ๊ย ไม่ไหวละ ไปไหนกันมะ เบื่ออ่ะ ไปหาตาห่านให้ทำอะไรอร่อยๆ ให้กินแล้วไปดูหนังกันดีกว่า” แป่วออกไอเดีย
ตะหลิวตาวาว“เออ จริงสิ ไปกันมะๆ จะได้เอาแบบข้อสอบไปให้คิงด้วย” ตะหลิวรีบวิ่งเอาข้อสอบไปให้ เท็นเท็นที่เดินหายขึ้นไป
ตะหลิวเคาะประตูห้องเทอร์โบเบาๆ
“เชิญ” เสียงเท็นเท็นเอ่ยอนุญาต
“อือ...พวกเราจะไปร้านพ่อกัน ไปด้วยกันมั้ย” ตะหลิวชวน
“ใจคอจะไม่ให้ฉันได้พักผ่อนจากการที่ต้องอยู่กับพวกเธอเลยเหรอ..” เท็นเท็นตอบรำคาญๆ พลางอ่านหนังสือไม่สนใจ
ตะหลิวทวนรูปประโยคก่อนจะพยักหน้า “อ้อ แปลว่าไม่ไป งั้น.. ฉันไปนะ ขอบใจเธอมากนะที่ช่วย”
เท็นเท็นปิด หนังสือเสียงดังๆ ก่อนจะพูดอย่างเคียดแค้น “ฉันไม่ได้ช่วย ฉันถูกบีบบังคับให้ต้องทำ จำไม่ได้หรือไง” เท็นเท็นเสียงดังใส่ “เลิกกวนใจฉันซะทียัยซื่อบื้อ..”
“จ้ะๆ ฉันไปแล้วจ้ะ” ตะหลิวคอย่น เผ่นแน่บออกนอกประตู
เท็นเท็นแอบหัวเราะเมื่อตะหลิวลนลานออกไป แล้วก็คิดๆ ก่อนจะตาวาว ตะหลิวไม่อยู่เขาจะไปค้นรูปในห้องตะหลิวได้อย่างปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์ เท็นเท็นลุกไปชะโงกหน้าต่าง เห็นเพื่อนๆ พร้อม ตะหลิวกำลังออกจากบ้านไป เท็นเท็นยิ้ม
เวลาต่อมา เท็นเท็นเข้าห้องตะหลิวก่อนจะเริ่มค้นไปตามจุดต่างๆ เท็นเท็นค้นไปสักพักก็ยังไม่เจอ
ขณะเดียวกัน ด้านนอกนอกห้อง แก้วกำลังเดินร้องเพลงสบายอารมณ์ขึ้นมาที่ห้องของตะหลิว แก้วซักผ้า รีดผ้าให้ตะหลิวกำลังจะเอามาเก็บให้ที่ห้อง