บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 6 หน้า 6
“มึงทำแบบง่ายๆ ที่มึงทำอ่ะ อร่อยทุกอย่าง ที่อื่นไม่มีด้วย อย่างกากหมูพริกแกงหน่อไม้สดอ่ะ กูชอบ ...หากินยาก”
“ได้.. อ๊ะ หรือจะเอาเลยป่ะล่ะ ไปตลาดกันเลยมะ กลับมาทำแป๊บๆ กินได้เลย”
“ได้ๆ ..เอามอไซค์ไปเนอะ” สองเพื่อนซี้ดี๊ด๊าออกไปตลาด
ภายในห้องนอนของเทอร์โบ สองพี่น้องนั่งอ่านหนังสือกันคนละมุม
“เออ พี่ พี่ดิว่าเขาเที่ยวคุยไปทั่วเลยว่าจะเรียนมหาลัยที่เดียวกะพี่อ่ะ” เทอร์โบชวนคุย เท็นเท็นอ่านหนังสือต่อ ไม่มีท่าทีสนใจ “ไอคิวอย่างพี่จะลงเรียนมหาลัยให้เสียเวลาทำไม” เท็นเท็นเหลือบมอง ไม่พูด “พี่..พี่ว่าผมเป็นหมอดีมั้ย”
เท็นเท็นวางหนังสือ หันมาถามจริงจัง “ทำไมอ่ะ ทำไมต้องหมอ เพราะนายเรียนเก่งเหรอ”
“ก็ ... มั้ง” เทอร์โบไม่แน่ใจ
“เอ้า..แล้วความรู้สึกอยากช่วยคนล่ะ”
“ก็..." เทอร์โบอึ้งๆ
“เรียนเก่ง แต่ไม่มีความรู้สึกอยากช่วยใคร แค่เลือกหมอเพราะเรียนเก่ง เรียนได้ก็ไม่น่าจะกลายหมอที่ดี แล้วก็ไม่น่าจะใช่หมอที่มีความสุขด้วย” เทอร์โบทำหน้าจ๋อยๆ “ไม่ต้องรีบหรอก นายค่อยๆ คิดก่อนจะดีกว่า ดูพี่ดิ..พี่ยังไม่คิดอะไรเลย”
“เก่งอย่างพี่ก็ใจเย็นได้ดิ”
“นั่นแหละปัญหา มันเลยไม่รู้จะอยากเรียนอะไรเลยอ่ะดิ”
“พี่จะรอจนกว่าจะนึกออกเลยเหรอ ว่าอยากเรียนอะไร”
เท็นเท็นพยักหน้า “อื้อ มันสำคัญมากนะ”
“ครับ...” เทอร์โบรับคำแล้วนิ่งไป “เออนี่ๆๆ พี่เท็นเท็น พรุ่งนี้ไปเล่นบาสกันป่ะ”
“อืม เอาดิ ไม่ได้ออกกำลังเลยพักนี้”
“เย้ๆ” เทอร์โบลุกขึ้นดีใจ
เช้าวันใหม่ เท็นเท็นกับเทอร์โบเดินถือลูกบาสลงมาจากข้างบนอย่างลั้ลลาแล้วก็เบรกเอี๊ยด เมื่อเห็นเพื่อนๆ ห้องบ๊วยนั่งกันเต็มห้องรับแขก แม่แก้วกำลังคุยเล่นอย่างสนุกสนาน พร้อมกับตะหลิว
แม่แก้วหันมายิ้มให้เท็นเท็น ก่อนพูดเสียงใส “นักเรียนทำความเคารพ”
เพื่อนๆ หันมาเห็น เท็นเท็นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกันก่อนพูดอย่างพร้อมเพรียงว่า “กู้ด มอนิ่งทีชเช่อร์”
เท็นเท็น และเทอร์โบหน้าเหวอ เทอร์โบแอบหลังเท็นเท็นหน้าตาตื่นๆ
“ทานอาหารเช้าก่อนได้นะคะ พวกเรารอได้” ยู่ยี่เอ่ยขึ้น
“รอได้” เท็นเท็นยังเหวออยู่
“แม่ดีใจ๊ ดีใจ ที่ลูกมีเพื่อนมาหาที่บ้าน”