บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 6 หน้า 9

คิงพยักหน้า “โห ผมต้องมาช่วยพ่ออยู่แล้ว” ห่านยืนมองทุกอย่างยิ้มๆ ท่าทางมีความสุข แล้วจู่ๆ คิงตัดสินใจถาม

“พ่อ พ่อ เคยอยากทำงานแบบอื่นบ้างมั้ย”

“หมายถึงไม่เปิดร้านอาหารน่ะเหรอ”ห่านย้อนถาม

“ครับ ก็คล้ายๆ งั้นอ่ะ”

“อือ มันก็ทำได้นะ แต่ไม่อยาก ไม่สนุก ไม่มีความสุขไม่ภูมิใจ...” คิงฟังอย่างตั้งใจ “อาหารน่ะปัจจัยสี่นะ สำคัญ จะทำอะไรให้ใครกินก็สำคัญ คนเราเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยละเมียดละไม เอาดีเอาด่วน ไอ้พวกเวฟๆ ทั้งหลาย อาหารฝรั่งอีก กินแล้วมันไม่ใช่” 

“ไม่ใช่ยังไงพ่อ” คิงถามอย่างสงสัย

“ผิดที่ผิดอากาศ เอาง่ายๆ เราเมืองร้อน จะไปกินช๊งกินชีสทำไม ใช่ป่ะ อ้วนตายห่า ร้อนในแดกอีก ...แล้วสังเกตมั้ย...พ่อใช้แต่ไข่เป็ดเนี่ยในร้านน่ะ มันฤทธิ์เย็น กินไปก็ไม่เป็นร้อนใน อาหารไทยมันดีนะ มันคิดมาแล้ว กินดีๆ กินให้ถูก ไม่ป่วย ไม่อ้วนนา” 

คิงยิ้มฟังอย่างสนใจ “แล้วพ่อมีความสุขมั้ยที่ได้ทำอาหารน่ะ” 

"มันมีความสุขตรงเห็นเค้ากินกันมากกว่า พ่อชอบมองคนตอนเค้าหิวๆ แล้วได้กินอะไรอร่อยๆ แล้วเรา ก็รู้ว่าของเราดีมีประโยชน์ใช่มะ ..ร่างกายเขาแข็งแรงจากอาหารที่เราทำให้กิน เขาก็ได้ไปทำหน้าที่ของเขาดีๆ ต่อไป อาหารน่ะสำคัญ... " 

"โห ผมไม่เคยคิดมุมนี้เลยอ่ะ" คิงทึ่ง

ห่านยิ้มแล้วพึมพำ "ยิ่งคนที่เรารัก เรายิ่งอยากให้เขาได้ทานอะไรดีๆ" 

คิงมองห่านยิ้มๆ อย่างชื่นชม ห่านลุกขึ้นจัดโน่นจัดนี่อีก คิงลุกขึ้นไปช่วย สองคนดูสนิทสนมกัน 

คืนนี้เท็นเท็นตัดสินใจว่า ต้องหารูปให้เจอแล้วขโมยกลับมาให้ได้ เท็นเท็นย่องๆ ไปที่หน้าห้อง เอาหูแนบประตู ฟังว่าตะหลิวหลับรึยัง จู่ๆ ประตูเปิดพรวดออกมา เท็นเท็นผงะเกือบล้ม ตะหลิวยิ้มแป้นยืนรออยู่ “หิวใช่มะ” 

เท็นเท็นอึกอักแล้วพยักหน้า“อื้อ...อ้อ ก็เอ่อจริง..ก็หิวนะ หิว เธอทำอะไรง่ายๆ ให้กินหน่อยได้มั้ยอ่ะ" 

ตะหลิวดีใจ "ได้ฉันเตรียมเมนูง่ายๆไว้พร้อมเลยวันนี้  ฉันก็หิวเหมือนกันด้วย รอเดี๋ยวนะ" 

"เอ่อคือ ... ขอแบบยากๆ มั่งก็ได้ แบบพวกที่มันต้องใช้เวลาแล้วก็ซับซ้อนๆ หน่อยแต่อร่อยๆ อ่ะ" 

ตะหลิวยืนกลอกตาทบทวนออร์เดอร์ก่อนพยักหน้า “นึกออก เดี๋ยวทำมาให้" 

เท็นเท็นรอจนตะหลิวออกไป แล้วเริ่มค้นห้องอย่างจริงจังทันที เท็นเท็นหาของพักใหญ่ แต่ไม่เจอเลยหงุดหงิด 

ตะหลิววิ่งวุ่นทำอาหารประมาณ ไข่ดาว โปะบะหมี่สำเร็จรูปแบบชามๆ จนโดนน้ำร้อนลวกมือนิดหน่อย

ภายในห้องของเท็นเท็น ตะหลิวถือชามบะหมี่ขึ้นมา เท็นเท็นเปิดประตูออกมาพอดี “รอนานมั้ย” 

เท็นเท็นนิ่งปรายตามอง“เนี่ยนะ อาหารที่ซับซ้อนของเธอ”