บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 3 หน้า 2
ตะหลิวมโนเครียด “อะไรกัน ปวดหัวไปหมดแล้ว สรุปว่า พ่อกับลุงบอมบ์คือเพื่อนรักกัน ที่เราเคยได้ยินเรื่องของเขามา โดยตลอด แม่แก้วกับแม่ของเราก็สนิทกัน ฉันกำลังอยู่ในบ้านของเท็นเท็น และเราเคยเป็นเพื่อนรักกัน ... ตรงไหนเนี่ย ไม่เห็นว่าเค้าจะจำเราได้เลย งั้น...สรุปว่าเจ้าแมวนั่นก็คือแมวตัวนั้นด้วยน่ะสิ" ตะหลิวกุมขมับ
แก้วหันมาพอดี “เอ้า เป็นไรลูกตะหลิว ปวดหัวเหรอ"
“ค่ะ คือ ถ้าเรื่องมันซับซ้อนอ่ะ ค่ะ หนูจะงง จะปวดหัว"
ทุกคนมองหน้ากันงงๆ ซับซ้อนไรว้า
“ป่ะ งั้นแม่แก้วพาขึ้นไปนอนพักนะ จะได้อวดห้องนอนด้วย จัดให้หนูเป็นพิเศษนะ" แก้วเอ่ยอย่างเอาใจ
“ด้วยการไล่ผมไปนอนกับเทอร์โบ" เท็นเท็นเอ่ยสวนขึ้น
แก้วดุ “จุ๊ๆๆๆพูดงั้นได้ไง ลูกเป็นผู้ชายต้องเสียสละนะ ป่ะ ตะหลิว"
ตะหลิวมองพ่อ เห็นพ่อกำลังคุยกับลุงบอมบ์อยู่เลยเดินตามน้าแก้วขึ้นไป
เท็นเท็นมองตามตะหลิวกับแม่ ไปอย่างเคืองๆ เขาแกล้งพูดลอยๆ"แม่ บอกตะหลิวเรื่องผีในตู้ไม้ด้วยนะ"
แก้วหันมาดุ“เอ๊ เท็นเท็น เงียบน่า เดี๋ยวน้องก็กลัวหรอก"
เท็นเท็นทำหน้าล้อๆ แม่ “แอร๊... เดี๋ยวน้องก็กลัวหรอก แบร่..." เขาแลบลิ้น ทำตาเหลือกใส่
ตะหลิวมอง เท็นเท็นแบบ เฮ้ย อยู่บ้านเป็นงี้เหรอเนี่ย
แก้วตัดบท “อย่าไปสนใจๆ" ตะหลิวขึ้นบันไดไปอย่างงงๆ
แก้วพาตะหลิวเข้าไปในห้องนอนที่ทุกอย่างเป็นสีชมพูดูเรียบร้อย ตะหลิวมองไปรอบๆ อย่างตื่นเต้น มีลังเสื้อผ้าสองสามลังกองอยู่
“ขอต้อนรับสู่ห้องของเท็นเท็น" แก้วเอ่ยขึ้นเป็นทางการ
ตะหลิวเขินๆ งงๆ ทึ่งๆ “โหย สวยจัง.... นี่เท็นเท็นชอบสีชมพูเหรอคะเนี่ย"
แก้วหัวเราะคิกๆ “ป่าว แม่แก้วชอบ"
“อ้าว" ตะหลิวงง
“ไม่อ้าว ไม่เอ้ว แม่ชอบคือแม่ชอบ จบ ... มาปวดหัวก็รีบนอนซะ พรุ่งนี้ได้ไปโรงเรียนแต่เช้า เดี๋ยวแม่แก้วจะทำข้าวต้มอร่อยอุดมทุกอย่างไว้ให้...” แก้วหันไปเห็นลัง “เอ้า แล้วนี่อะไร” เธอหยิบยกทรงสีแดงขึ้นมา “แอร๊ยยยย ของใครเนี่ย หมวกแฝดหรือยกทรง"
ตะหลิวยิ้มแหะๆ "ของบริจาคค่ะ"
"บ๊า.. แม่แก้วยังใส่ไม่ได้เลย อันเท่าฝาบ้าน...รอเสาร์อาทิตย์นะลูกนะ แม่จะพาไปซื้อเสื้อผ้ายกตู้เลย ตะหลิวชอบสีชมพูมั้ยลูก"
"ชอบก็ได้ค่ะ" ตะหลิวยิ้มตอบ
“ดีๆ งั้นนอนนะ พรุ่งนี้เจอกัน” แก้วมองหน้า “แม่แก้วดีใจที่เราได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ไม่รู้จะบอกยังไง” แก้วยิ้ม ปาดน้ำตา แล้วกอดตะหลิว “ดีใจ๊ ดีใจ... ฝันดีนะลูกสาว..." เธอเดินออกจากห้องไป