บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 11 หน้า 4

เท็นเท็นส่ายหน้า มองนิ่งๆ“หน้าไม่เหมือน แต่โง่เหมือนกัน” 

“อ่อ ค่อยยังชั่ว” ตะหลิวพยักหน้า แล้วเดินไป 

เท็นเท็นหันขวับ มองตาม ค่อยยังชั่วไงวะ

เท็นเท็นเดินช้าๆ ตะหลิวเดินตามหลังมา ตะหลิวเฝ้ามองเท็นเท็นด้วยสายตาที่เปี่ยมรัก ตะหลิวอ้าปากเรียกเท็นเท็นโดยไม่ส่งเสียง ยิ้มๆ คล้ายจะอยากรู้ว่าเขาจะได้ยินเธอไหม “เท็นเท็น” 

เท็นเท็นที่เดินอยู่ ชะงักไปคล้ายจะรู้สึกว่าตะหลิวเรียกเขาในอีกแบบ เท็นเท็นหยุดเดินหันกลับมา แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นสายตาตะหลิว เท็นเท็นรีบกำมือ ดัดนิ้ว หักข้อมือข่มอารมณ์บางอย่างที่พลุ่งพล่านขึ้นมา

“เมื่อยเหรอมาฉันนวดให้” ตะหลิวยื่นมือไปจับมือเท็นเท็นไว้

เท็นเท็นหลับตาลงอย่างรู้สึกสบายและสุขใจ ตะหลิวยิ้มๆ นวดมือไปเรื่อยๆ ก่อนจะดึงมือออก

เท็นเท็นเงยหน้าขึ้น มองตะหลิวนิ่ง แล้วเอ่ยถาม “เธอยังอยากไปเรียนที่เดียวกับฉันรึเปล่า”  ตะหลิวยิ้ม แล้วพยักหน้า

“ดี งั้นกลับไปอ่านหนังสือได้แล้ว” 

“ห๊ะ เดี๋ยวนี้เหรอ” ตะหลิวตาโต

เท็นเท็นพยักหน้า “อือ เธอต้องอ่านหนังสือเยอะมาก เธอถึงจะเข้าที่เดียวกับฉันได้” 

“ตกลงเธอเรียนอะไร” ตะหลิวย้อนถาม

“ฉันจะเรียนหมอ” 

“หมอ!!” ตะหลิวตาถลน เสียงดัง

เท็นเท็นกลั้นยิ้ม แล้วดุต่อ “ถ้าฉันเป็นหมอ เธอต้องเป็นอะไร" 

“เป็นคนไข้ได้ป่ะล่ะ" ตะหลิวทำตาปริบๆ

เท็นเท็นหัวเราะ “แล้วจะป่วยทั้งชาติหรือไง ยัยบ๊องส์ ไป ไปอ่านหนังสือ" 

ตะหลิวหน้าจ๋อย "ไปเลยเหรอ เพิ่งได้เจอกันเองนะ" 

เท็นเท็นพยายามกลั้นยิ้ม “อืม ไปได้แล้ว" 

“งั้น... ฉันไปนะ" 

"อื้อ .." เท็นเท็นพยักหน้า

ตะหลิวเดินไปช้าๆ หันมามองก่อนเดินต่อไป เท็นเท็นยืนมองตามอีกฝ่ายอย่างเงียบๆ ตะหลิวเดินไป ก่อนจะฮึดแล้วหันหลังวิ่งตรงกลับมาที่เท็นเท็น ตะหลิววิ่งกลับมากอดเท็นเท็นแน่น เท็นเท็นตะลึงกับสัมผัสนั้น 

“ฉันคิดถึงเธอนะ คิดถึงมากเลย” ตะหลิวกอดเท็นเท็นแน่นๆ ก่อนจะคลายมือออกแล้ววิ่งไป เท็นเท็นยังยืนนิ่งคล้ายถูกประทับไว้ที่เดิม ก่อนจะยิ้มน้อยๆ มองตามตะหลิว ตะหลิวหันมาโบกมือตะโกน “ฉันจะเป็นพยาบาลให้ได้ คอยดูนะเท็นเท็น” 

เท็นเท็นยิ้มกว้างมองตามตะหลิว นัยน์ตาเป็นประกาย มีความสุข