บทละครโทรทัศน์ Kiss Me รักล้นใจ นายแกล้งจุ๊บ ตอนที่ 11 หน้า 5
ตะหลิวกลับมาเริ่มต้นอ่านหนังสือในห้อง หญิงสาวนั่งงงหน้ากองหนังสือ ไม่รู้จะเริ่มอะไรยังไง
เทอร์โบเคาะประตูก่อนโผล่หน้าเข้ามา “เข้าไปได้ป่ะ”
“เข้ามาสิ”
“เป็นไงได้เรื่องป่ะ พี่เท็นเท็นเป็นไงบ้าง แล้วเรื่องพี่ดิว่าอ่ะยังไง”
“พี่ดิว่า ... อ๋อ เออ ลืมไปเลย” ตะหลิวงงๆ
“เฮ้ออออ พี่นี่ ... แล้วนี่อะไร ขนหนังสือมาทำไม จะชั่งกิโลขายเหรอ”
ตะหลิวหันมาจริงจัง“เทอร์โบ ...พี่จะเป็นพยาบาล”
“ห๊ะ ... พี่เนี่ยนะ” เทอร์โบเสียงหลง
“อื้อ เท็นเท็นจะเป็นหมอ พี่ก็จะต้องเป็นพยาบาล พี่ทำได้ ตอนยู่ยี่ป่วยพี่ก็ทำได้”
“เดี๋ยวๆๆๆ นั่นมันจำเป็นป๊ะ.. นั่นมันในป่าอ่ะ ..คือ.. ระหว่างลิงกับพี่ แน่นอนพี่เป็นพยาบาลได้ดีกว่าแน่ๆ แต่...เอ่อ..”
“พี่จะเป็นพยาบาล”ตะหลิวเอ่ยหนักแน่น
เทอร์โบยกมือแบบยอมแพ้ มองหน้าจริงจัง “โอเค งั้นก่อนเป็นพยาบาลก็ต้องพยายามก่อน พยายามมากๆ มากๆๆๆๆ เดี๋ยวจะไปเสิร์ชหาที่ติวให้ เตรียมตัดแว่นอ่านหนังสือได้เลย เจ๊ ...ขอให้โชคดี” เทอร์โบเดินออกจากห้องไป ตะหลิวหันมามองหนังสือก่อนจะถอนใจเหนื่อยๆ
คืนนั้น ตะหลิวนั่งอ่านหนังสือบนโต๊ะกระจกที่เคยติวกับเท็นเท็นจนดึก วันรุ่งขึ้นตะหลิวเดินโซเซลงบันไดมา เจอแก้วยิ้มอารมณ์ดี “ตะหลิวๆ ลงมาแล้วเหรอ นี่เท็นเท็นมาแน่ะ”
“เหรอคะ อยู่ไหนอ่ะ” ตะหลิวดีใจ
“กลับไปแล้ว มาทานข้าวกับแม่ตอนเช้า คุยให้ฟังนั่นนี่...แม่รู้แล้วนะว่าเค้าอยู่ที่ไหนอะไรยังไง นี่เดี๋ยว จะไปตลาดซื้อของมาทำให้กินเนี่ย แล้วส่งไป ต้องบำรุงเยอะๆ เค้าบอกแล้วนะ ว่าเค้าจะเป็นหมอ คงกะจะรักษาแม่ตอนแก่ๆ ...” แก้วเอ่ยเสียงปลื้มๆ ตะหลิวมองแก้วที่มีความสุข แล้วยิ้มๆ “เออ เท็นเท็นฝากของไว้ให้แน่ะ วางบนโต๊ะนั่นน่ะ”
“ว๊ายยย เหรอคะ” ตะหลิวยิ้มดีใจ วิ่งไปดู
ที่โต๊ะ มีลังกระดาษลังใหญ่วางอยู่ ตะหลิวเดินไปเปิด ในกล่องมีหนังสือจำนวนมาก พร้อมตัวอย่างข้อสอบกับตารางการอ่านหนังสือ พร้อมโน้ตเล็ก ๆ “อ่านหนังสือตามตารางที่ฉันทำให้อย่างเคร่งครัด อีกหนึ่งปีเจอกัน”
ตะหลิวอ่านโน้ตก่อนจะมองลังหนังสือ แล้วทำปากยื่นเหนื่อยๆ
แก้วยกชามใส่อาหารมาให้แหง่ว แหง่วกินอาหาร แก้วมองๆ พึมพำ “แกนี่เป็นแมวประหลาดอยู่มาเป็นปีแระไม่รู้จักโต กะจะเตี้ยเหมือนเจ้าของสินะ” แก้วเดินไปคิกคัก อารมณ์ดีได้ด่าแมวเล่น