บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 11 หน้า 3
สร้อยดาวเดินถือถาดวางแก้วน้ำเข้ามาแล้วชะงักค้าง เมื่อเห็นอินทวงศ์จูบกับ "สวิตา"
สร้อยดาวผลุบหลบเข้าหลังต้นไม้ ตัวสั่นด้วยความโกรธ..หึงหวง “อีวิ...อี...” สร้อยดาวด่าไม่ออก อยากกรี๊ด “อ๊ายย !” สร้อยดาวคิดอะไรได้ จึงโผล่กลับไปอีกครั้ง จงใจปล่อยถาดวางแก้วน้ำในมือลงพื้น เสียงถาดตกแก้วแตกดังสนั่น ทำให้อินทวงศ์สะดุ้งรู้สึกตัว! สร้อยดาวปั้นหน้าใสแบ๊ว “ดาว...ดาวขอโทษค่ะ ดาวไม่ได้ตั้งใจขัดจังหวะคุณสองคน แต่ถาดมันลื่นน่ะค่ะ”
ส่วนอินทวงศ์แปลกใจที่ตัวเองกอดสวิตาอยู่ แล้วผละออกจากร่างของสวิตา “ขัดจังหวะ? ขัดจังหวะอะไรดาว”
“เอ่อะ...”
หน้าสวิตาที่มีริ้วทองสิงจิกมองสร้อยดาวด้วยแววตาวาวโรจน์! แล้ววิญญาณริ้วทองก็พุ่งออกไปจากร่างของสวิตา
จู่ๆ สวิตาเป็นลมล้มฟุบลงไปกับพื้น
“วิ!” อินทวงศ์ปราดเข้าไปประคองร่างสวิตา
สร้อยดาวแอบเบะปากใส่สวิตา...ตอแหล !
วิญญาณยืนมองสร้อยดาวอยู่ในระยะประชิดโดยสร้อยดาวไม่รู้ตัว “มึงขัดขวางความสุขของกู !”
สวิตานอนสลบอยู่บนโซฟา อินทวงศ์ผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าให้ อัญมณีอยู่ด้วย
“เกิดอะไรขึ้นจ๊ะต๊ะ ทำไมหนูวิถึงเป็นลมเป็นแล้งไป”
“ไม่ทราบเหมือนกันครับคุณอา ผมว่ารอดูอาการอีกสักพัก ถ้าวิยังไม่ฟื้น คงจะต้องพาไปโรงพยาบาล” อินทวงศ์วางร่างสวิตาให้นอนลง...เขาเอาผ้าไปชุบน้ำในอ่าง...แล้วมีสีหน้าครุ่นคิดแปลกใจ
อัญมณีสังเกตเห็น “คิดอะไรอยู่จ๊ะต๊ะ”
“เมื่อกี้ผมคุยอยู่กับวิที่สวน แล้วผมรู้สึกแปลกๆ เหมือนเรานอนหลับไปแป๊บนึง มารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่สร้อยดาวทำแก้วแตก”
“ต๊ะคงจะพักผ่อนน้อย ไหนจะเรื่องงาน เรื่องคุณย่า เรื่องตามหากำไลเลยเกิดอาการวูบ รีบไปหาหมอซะนะต๊ะ เพราะถ้าเกิดอาการแบบนี้ตอนขับรถ จะเป็นอันตราย”
“ครับคุณอา” อินทวงศ์ยังคงสงสัยกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง
สร้อยดาววางกระแทกถาดที่มีเศษแก้วแตกลงบนโต๊ะ จิกด่าอย่างหงุดหงิด “นังวิ...นังเฟคตัวแม่ เห็นเงียบๆ แต่นอเพียบ!” บ่นไป เทเศษแก้วทิ้งลงถังขยะไป “มาจูบกับคุณต๊ะของชั้น แล้วยังสตอทำเป็นลม อยากจะค้างที่นี่สินะ ผันไปเถอะ อีดาวจะเป็นก้างขวางคอทั้งคืน!” สร้อยดาวเทเศษแก้วลงถังขยะแล้วจะเอาถาดไปเก็บ สายตาหันไปเห็นผีริ้วทองยืนอยู่ข้างหลังเธอจากเงาสะท้อนของตู้เย็น ! สร้อยดาวตกใจ หันขวับไปมอง แต่ไม่เห็นใคร “ใคร”
เสียงสร้อยทองตะโกนมาจากด้านนอก “นังดาว เข้ามาหาป้าหน่อย”