บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ กำไลมาศ ตอนที่ 30 หน้า 2

“พี่ปรุงฝากทูลกับท่านหญิงว่า...สักวันพี่ปรุงจะกลับมารับใช้ตอบแทนน้ำพระทัยและพระเมตตาของท่านหญิงเพคะ”      

“ทำไมต้องฝาก  ปรุงจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้วหรือ” 

“เพคะ” ริ้วทองโกหก “พี่ปรุงกลับไปเยี่ยมญาติที่นครสวรรค์ แล้วมีคนชวนไปอยู่คณะหุ่นกระบอกใหม่ด้วยกัน ก็เลยส่งข่าวมาบอกหม่อมชั้นว่าจะไม่กลับมาแล้ว”

“คณะหุ่นกระบอกที่ปรุงไปอยู่ชื่ออะไร” 

“ท่านหญิงถามทำไมเพคะ” 

“ก็เผื่อว่าวังไหนจัดงาน ชั้นจะได้แนะนำให้ไงเล่า ว่าอย่างไร...หุ่นกระบอกที่ปรุงไปอยู่ชื่อคณะว่าอะไร  เป็นของใคร”

“หม่อมชั้นไม่ทราบเพคะ  พี่ปรุงไม่ได้บอก แต่ถ้ามีโอกาสได้คุยกับพี่ปรุงอีก หม่อมชั้นจะถามพี่ให้นะเพคะ หม่อมชั้นหมดธุระเพียงเท่านี้ หม่อมชั้นขอทูลลา” ริ้วทองเดินออกไป  

หม่อมเจ้าหญิงภรณีปล่อยร้องไห้ออกมา “ปรุง...เธอต้องกลับมาหาชั้น  ชั้นรอเธออยู่นะปรุง” 

หม่อมเจ้าหญิงรัมภาเดินลงมาจากชั้นสอง  เจิมเดินตามมาด้วย พอเห็นหม่อมเจ้าหญิงภรณีร้องไห้ก็เป็นห่วง รีบถาม “พี่หญิงณี !  พี่หญิงร้องไห้ทำไมคะ  มีเรื่องอะไร”  

หม่อมเจ้าหญิงภรณีฝืนยิ้ม “ไม่มีอะไรดอกจ้ะ” เธอเปลี่ยนเรื่องคุย “น้องหญิงแต่งตัวงามเหลือเกิน จะไปไหน”

“หญิงจะไปงานเลี้ยงที่กรมค่ะ เสร็จแล้วก็จะแวะไปเยี่ยมเจ้าพี่ดิเรก” 

หม่อมเจ้าหญิงภรณีนึกได้ “แล้วอาการของเจ้าพี่เป็นอย่างไรบ้าง”

หม่อมเจ้าหญิงรัมภามีสีหน้าไม่สบายใจ  

หม่อมเจ้าดิเรกนอนจับท้องงอตัว ร้องโอดโอยครวญครางอย่างคนที่ใกล้จะตาย หม่อมเจ้าหญิงรัมภาพยายามจะป้อนยาให้  แต่ทุลักทุเล  เพราะหม่อมเจ้าดิเรกส่ายหน้าไปมา    

“กินยาก่อนนะคะ  เจ้าพี่...น้องเองนะคะ เจ้าพี่อดทนกินยาสักนิดเถิดนะคะ จะได้ดีขึ้น”  

หม่อมเจ้าดิเรกสงบขึ้น หม่อมเจ้าหญิงรัมภาป้อนยาให้  หม่อมเจ้าดิเรกดื่มไปได้นิดหน่อยก็ขย้อนจะอ้วก คนใช้คว้ากระโถนมารองอ้วกให้ทัน

หม่อมเจ้าหญิงถมยาเปิดประตูเข้ามาเห็นอาการของลูกชายก็ตกใจ “ดิเรก !” หม่อมเจ้าหญิงถมยาตัดสินใจ “ใครไปตามหมอมาเดี๋ยวนี้” 

หม่อมเจ้าดิเรกอาเจียนออกมาเป็นเลือดสดๆ   

หม่อมเจ้าหญิงรัมภาเดินเข้ามาในห้อง หยุดยืนมองสภาพของหม่อมเจ้าดิเรกที่ใกล้ถึงวาระสุดท้ายของชีวิตน้ำตาซึม หญิงสาวสะเทือนใจจนต้องเบือนหน้าหนี  กลั้นสะอื้น