บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 24 หน้า 2
ล้อมเพชรถอนริมฝีปากออกจากหม่อมเจ้าดิเรก แล้วหลับตาพนมมือ...ท่องคาถาขมุบขมิบ...ก่อนจะเป่าลมลงบนใบหน้าของหม่อมเจ้าดิเรก
ที่หน้าประตูห้อง....หม่อมเจ้าหญิงรัมภายืนมองภาพหม่อมเจ้าดิเรกกับล้อมเพชรผ่านช่องแง้มของประตู หญิงสาวรีบหลบหลังประตู...สีหน้าตื่นตระหนกตกใจกับภาพที่เห็น “ล้อมเพชรทำเสน่ห์ใส่เจ้าพี่”
หมอคำนั่งสมาธิอยู่หน้าหิ้งพระที่มีพวกของขมังเวทย์ต่างๆ ตั้งอยู่ แต่หมอคำแต่งตัวคล้ายกับฤาษีเน้นชุดสีขาว..หน้าตาดูมีเมตตามากว่าจะน่ากลัวอย่างหมอผีทั่วไป
หม่อมเจ้าหญิงรัมภากระซิบกับเจิม “แน่ใจได้ยังไงว่า “ท่าน” ของเจิมจะช่วยเราได้”
““ท่านหมอคำ” คนนี้ไม่มีใครไม่รู้จักมังคะ เขาร่ำลือกันว่าท่านผู้ถึงจะมีวิชาอาคมแก่กล้าแต่ก็ปฏิบัติตัวในทางไสยขาว ถ้าเราเดือดร้อนเพราะพวกไสยดำ ท่านก็น่าจะช่วยเรา”
หมอคำลืมตาขึ้น ถอนหายใจอย่างเครียด
“เป็นยังไงบ้างจ๊ะ เห็นอะไรหรือเปล่า”
“ที่วังศุภมาศถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอกสีดำจนข้าเข้าไปดูไม่ได้ แต่ที่ข้ารับรู้ก็คือคนในนั้นถูกทำเสน่ห์จากวิชาศักดิ์สิทธิ์โบราณ”
หม่อมเจ้าหญิงรัมภากับเจิมมองหน้ากันอย่างไม่สบายใจ
“แล้วจะมีทางช่วยไหมจ๊ะ”
“มันใช้ของรักของหวงที่เขาคนนั้นมีจิตผูกพันเอามาทำพิธีมหาเสน่ห์ ถ้าจะทำลาย พวกเจ้าก็ต้องใช้ของรักของหวงที่เขามีจิตผูกพันเช่นกัน แล้วนำสิ่งนั้นแช่ลงในน้ำมนต์ สวดมนต์ใต้แสงจันทร์ติดต่อกันสามวันสามคืน ถึงจะนำน้ำที่แช่สิ่งของไปให้เขาดื่ม”
“ของรักของหวงที่เจ้าพี่มีจิตผูกพัน? คืออะไรค่ะ”
“ข้าไม่รู้ พวกเจ้าต้องไปหาเอาเอง แต่อย่าช้าล่ะ วิชามนต์ดำที่อยู่ในตัวของเขาค่อยๆ ทำลายตัวเขา อีกไม่นาน...เขาก็จะตายเพราะมัน”
หม่อมเจ้าหญิงรัมภาไม่สบายใจ
เกล้ามาศดีดกีต้าร์และร้องเพลงจังหวะสนุกสนานให้สร้อยดาวฟัง พริมนั่งตบมือสร้างความครื้นเครงไปด้วย สร้อยดาวนั่งมองตาแข็งๆ อย่างคนที่สติเลื่อนลอย เกล้ามาศกับพริมมองหน้ากันอย่างผิดหวัง
อีกวันหนึ่ง เกล้ามาศมาดีดกีต้าร์อีก แต่ครั้งนี้สร้อยดาวเคลื่อนหน้ามามองที่กีต้าร์ของเกล้ามาศ ยื่นมือมาจับที่กีต้าร์อย่างสนใจ เกล้ามาศกับพริมยิ้มกันอย่างมีความหวัง