บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 14 หน้า 13
“ป๊ากับม้าก็ไม่เคยคิด ไม่เคยสนเหมือนความรู้สึกผมเหมือนกันใช่มั้ยครับ? เพราะอย่างนี้ ผมถึงต้องทำตามความรู้สึกตัวเองบ้าง...”
“แต่ที่ป๊ากับม้าทำทุกอย่างก็เพื่อความสุขของแกนะไอ้ตี๋”
“แน่ใจเหรอครับว่าเพื่อความสุขของผม? เอาเป็นว่า ถ้าป๊ากับม้ายังยืนยันจะให้ผมกับบัวหย่ากัน ผมก็ทำให้ได้ครับ แต่เราคงต้องแบ่งสมบัติให้บัวครึ่งหนึ่งนะครับ เพราะผมกับบัวจดทะเบียนสมรสกันแล้ว...”
วลีกรี๊ดด้วยความแค้น ชยุติรีบเอ่ยขึ้น “ป๊าม้าจะตัดสินใจยังไงก็ว่ามานะครับ ผมรอฟังอยู่...”
ชยุติสบตาวลีกับไชโยแน่วแน่ วลีกับไชโยครุ่นคิดหนัก มีแววลังเล
บนเวทีลานสนาม บ้านชยุติ มีชุดรับแขกจีนจัดอยู่อย่างสวยงาม แขกเหรื่อนั่งร่วมพิธีกันยิ้มแย้ม วลี ไชโย มาลัย นั่งเป็นประธาน วลัยนั่งอีกข้าง กนกวิภาเป็นคนเตรียมถ้วยน้ำชาด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ชยุติกับบัวยกน้ำชาให้มาลัย นักข่าวรุมถ่ายภาพรัวๆ
ชยุติ/บัว ยกน้ำชา “อาม่า...”
มาลัยยกน้ำชาขึ้นดื่ม “อั้วขออวยพรให้ลื้อสองคน รักกันมั่นคง อยู่ด้วยกันยืนยาว ไปจนแก่เฒ่า และก็รีบมีตัวเล็กๆให้อั้วอุ้มไวไวด้วยนะ”
ชยุติยิ้ม “ไม่ต้องห่วงครับอาม่า...” บัวมองชยุติหน้าตึง ชยุติยิ้มอ่อนให้บัว แล้วพาบัวคลานเข่าไปยกน้ำชาให้กับวลีและไชโย ชยุติยกน้ำชา “อาป๊า...อาม้า...”
บัวมองหน้าชยุติ ตัดสินใจ “อาป๊า...อาม้า”
วลีกับไชโยฝืนยิ้มรับน้ำชามา ก่อนที่วลีจะก้มหน้ามาพูดกับบัวเบาๆแต่หน้ายังยิ้มอยู่
“ไม่ต้องมาเรียกฉันว่า อาม้า... ฉันไม่รับแกเป็นสะใภ้ รู้ไว้ด้วย...ลูกสะใภ้ฉันคือหนูยิ่งจันทร์คนเดียวเท่านั้น!”
วลีไม่จิบน้ำชา แถมเททิ้งใส่ถาดต่อหน้าบัว
“อาม้า!” วลีกระแทกถ้วยชาลงบนถาดอย่างแรงใส่หน้าบัว บัวกล้ำกลืนอย่างอดกลั้น ชยุติพยุงบัวให้ลุกขึ้น
พิธีกรประกาศ “บัดนี้ ก็ได้เวลาอันสมควรแล้วนะครับ ที่เราจะมารู้จักเจ้าสาวของคุณชยุติ เกียรติกำจรอย่างเป็นทางการซะที ขอเสียงปรบมือให้กับคุณชยุติและคุณบงกชเจ้าสาวแสนสวยในวันนี้ด้วยครับ...”
นักข่าวและแขกผู้มีเกียรติกำลังจะเฮโลกันปรบมือ ทันใดนั้น ยิ่งจันทร์ ล้วน แสงเดือนก็พรวดพราดเข้ามา
“อร๊ายยยย นี่มันอะไรกันคะพี่ติ?!! เจ้าสาวของพี่ติต้องเป็นจันทร์ซิคะ ไม่ใช่อีงิ้วนี่!!!”
วลีหน้าเสีย “หนูยิ่งจันทร์”
แสงเดือนโมโห “ฉันต้องการคำอธิบายค่ะ!!” กลุ่มนักข่าวออเข้ามาหายิ่งจันทร์ แสงเดือนและล้วนทันที