บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 9 หน้า 2
วลัยชะงัก “หื้ม!!!” ชยุติก้าวเข้าหาวลี อย่างไม่เข้าใจ “อาม้าทำทำไมครับ?”
“ก็ม้าไม่ชอบขี้หน้าพวกมัน แล้วยิ่งรู้ว่าพวกมันชอบมายุ่งวุ่นวายกับติด้วยแล้ว ม้ายิ่งไม่ชอบ”
“ม้าเข้าใจผิดแล้วครับ พวกเขาไม่เคยยุ่งกับผม ผมต่างหากที่ไปยุ่งกับพวกเขาเอง”
“ตาติ!! นี่แกหลงกลไอ้พวกงิ้วชั้นต่ำนั่นขนาดนี้เลยเหรอ โอ๊ยยยย ม้าอยากจะเป็นลม”
วลัยเข้าข้างวลี “พวกนี้มันพวกสิบแปดมงกุฎชัดๆ ตาติไปอยู่เมืองนอกซะนานคงไม่รู้มั้งว่าเดี๋ยวนี้ไอ้พวกมิจฉาชีพกรุงเทพมันมีมุกแปลกๆหากินสารพัด แกนี่ยังโชคดีนะไม่เหลือแต่ตัว ล่อนจ้อนกลับมา”
“บัวกับทุกคนในคณะเขาไม่ใช่พวกแก๊งต้มตุ๋นอย่างที่อาอี้คิดนะครับ”
“จะเป็นหรือไม่เป็น ม้าก็ขอสั่งห้ามเด็ดขาด ไม่ให้แกไปยุ่งกับพวกนั้นอีก โดยเฉพาะนังนางเอกงิ้วนั่น!!”
ชยุติไม่ชอบใจ “เธอชื่อบัว ครับม้า”
“นั่นแหละ” วลีเน้น “อีบัว”
“ม้าครับ!!!” วลัยเห็นท่าไม่ดีรีบแทรก
“เชื่อคุณพี่นะหลานติ เรากับมันคนละชั้นกันเลยนะ อีพวกเต้นกินรำกินไม่น่าคบหาหรอก”
“ความเป็นเพื่อน เราไม่วัดกันที่ฐานะหรอกครับ”
“กลัวมันจะไม่ได้คิดกับแกเป็นแค่เพื่อนน่ะซิ ถ้ามันคิดจะจับแกขึ้นมา คนที่จะยิ่งเสียใจอีกคนก็หนูจันทร์นั่นไง คู่หมั้นคู่หมายก็มีแล้ว คิดให้ดีสิ หนูจันทร์จะเข้าใจผิดได้ มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ นะ มันไปถึงฐานะหน้าตาของครอบครัวด้วย ถ้าคุณล้วนกับคุณแสงเดือนรู้เรื่องเข้า เขาจะคิดกับเรายังไง เลิกสนใจเลิกยุ่งกับอีสลัมนั่น แล้วเอาอกเอาใจหนูจันทร์ให้มากๆกว่านี้ เข้าใจไหม” วลีพูดจบก็เดินออกไปทันที ชยุติ ทำหน้าเซ็งถูกพ่อกับแม่บงการทุกอย่างในชีวิตจนน่ารำคาญ
ห้องมาลัย ชยุติมาปรับทุกข์มาลัย “จริงเหรอวะอาตี๋!!อาวลีอีทำขนาดนี้เลยเหรอ?”
“ครับอาม่า”
“เค้าแป๋!! แย่มากๆ นี่อั้วเลี้ยงมันด้วยไก่ดำหรือไงวะ ทำไมใจมันถึงดำได้ขนาดนี้”
“ลำพังรู้ว่า เขาถูกยกเลิกงานผมก็รู้สึกแย่อยู่แล้ว แต่นี่มารู้ว่าที่เป็นแบบนี้เพราะฝีมืออาม้าอีก ผมยิ่งรู้สึกผิด”
“อย่าว่าแต่ลื้อเลยอาตี๋ อั้วก็รู้สึก... เรื่องนี้เราคงต้องรับผิดชอบ”
“อาม่าคิดเหมือนผมเลยครับ”
มาลัยยิ้มใหญ่ “ก็ลื้อมันหลานอั้วะนี่นา” ชยุติมองหน้ามาลัย ยิ้มออก
ห้องโถง บ้านเจียง เจียงยื่นเงินคืนมาลัย “ผมคงรับเงินนี้ไม่ได้หรอกครับ”