บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 12 หน้า 3
“ทำไมจันทร์ถึงรักพี่ละ? ทั้งๆที่เราเพิ่งเจอกันไม่นาน”
ยิ่งจันทร์หลุดปาก “ก็พี่ติรวย” ยิ่งจันทร์นึกได้ “เอ่อ...ก็พี่ติน่ารัก เป็นคนดี อีกอย่างความรักมันก็ไม่เกี่ยวกับระยะเวลานี่คะ”
“แต่มันเกี่ยวกับความรู้สึกของพี่ พี่ไม่ได้รักจันทร์ จันทร์อย่าเอาความสุขทั้งชีวิตมาทิ้ง เพราะการแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักจันทร์เลยแม้แต่นิดเดียว”
“ตะ...แต่...แต่จันทร์ไม่ได้อยากมีความสุขนี่คะ! จันทร์แค่อยากได้เงิน เอ๊ย! จันทร์แค่อยากเป็นเมียพี่ติ”
“แต่พี่คิดกับจันทร์แค่น้องสาวเท่านั้น และมันจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงด้วย” ยิ่งจันทร์กรี๊ด วลีกับวลัยที่แอบดูอยู่นานวิ่งออกมา
วลี/วลัย “หนูจันทร์!!! หนูจันทร์!!!!!”
“ตาติ แกทำแบบนี้กับหนูยิ่งจันทร์ได้ยังไง !!!”
“ผมทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้วครับม้า และสิ่งที่ม้าควรจะทำ ก็คือเอาแหวนวงนั้นคืนยิ่งจันทร์ไปให้เร็วที่สุด ทุกอย่างจะได้จบซะที” ชยุติพูดจบก็เดินกลับเข้าบ้านไปทันที ยิ่งจันทร์ยิ่งกรี๊ด
“พี่ติบอกเลิกจันทร์ พี่ติทำร้ายจิตใจจันทร์ จันทร์จะไม่ทน!!” ยิ่งจันทร์ร้องห้สะบัดสะบิ้งวิ่งออกไปเลย
วลี/วลัย “หนูจันทร์!!! หนูจันทร์!!!!!”
“มีแววว่าเราจะเสียลูกสะใภ้ดี ๆ ไปแน่ ๆเลยค่ะ”
“ลูกสะใภ้ฉันยะ!” วลีกระฟัดกระเฟียดเข้าบ้านไป
กลางคืน ชยุติเดินเข้ามาที่โถงหน้าบ้าน วลีและไชโยตามประกบติด วลัยตามมา วลีเสียงลั่น “ตาติ!!!!!”
ชยุติหยุดยืนอย่างอัดอั้น ไชโยกับกนกวิภาหยุดยืนอยู่ตรงบันได มาลัยโผล่หน้าออกมาจากห้อง จี๊ด จ๊าด ชูดวงโผล่มาจากหลังบ้าน ดูละครชีวิตระหว่างวลีกับชยุติที่เกิดขึ้นกลางบ้านด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกัน
“ยังไงแกก็ต้องแต่งงานกับหนูยิ่งจันทร์!!”
“ไม่ครับ!!!”
“แกกล้าขัดคำสั่งป๊ากับม้าเหรอ? ม้าชักจะหมดความอดทนกับแกแล้วแล้วนะ!!”
“คุณพี่ใจเย็นๆนะคะ”
“อาม้าเย็นไม่ไหวหรอกค่ะ เพราะพี่ติ พูดไม่รู้เรื่อง”
“คนที่ไม่เคยยอมเข้าใจอะไรเลยคือ ทุกคนต่างหาก!! งั้นผมคงต้องประกาศตรงนี้อีกครั้งให้ทุกคนได้ยิน และย้ำความเข้าใจอีกทีว่า ผมรักบัว!! ผู้หญิงคนเดียวที่ผมจะแต่งงานด้วยก็คือบัวผมจะไม่มีวันแต่งงานกับยิ่งจันทร์