บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 19 หน้า 2
ชิ้นรดน้ำเสร็จ กำลังจะเดินไปหลังบ้าน เสียงแตรรถ ชิ้นหันมาเห็นรถพรรณรายรออยู่ ชิ้นวิ่งไปเปิด สันติขับเข้ามาพรรณรายนั่งมาข้างๆ สันติจอดรถหน้าตึก รีบลงมาเปิดประตูให้ พรรณรายลงมายิ้มหวานพูดคุยหยอกล้อกันร่าเริง ชิ้นปิดประตูเสร็จเดินมาช้าๆมองแปลกใจ
“น้าชิ้น ป้าผอบกลับไปแล้วเหรอ”
“คุณผอบไม่ได้มานี่คะ”
“อ้าวแล้วยัยอัมล่ะ”
“คุณอัมกลับมาเมื่อครู่นี้เองค่ะ”
“มายังไง”
“มารถรับจ้างค่ะ”
“ตอนนี้ยัยอัมอยู่ไหน”
“คงอยู่บนห้องมั้งคะ”
พรรณรายพยักหน้า ชิ้นเดินไป แล้วหลบแอบดู เห็นพรรณรายหันมามองสันติ“ขอบคุณนะคะที่ขับรถมาส่ง อาร์ตกลับดีๆนะ”
“คุณพรรณไล่ผมแล้วเหรอครับ ผมยังไม่อยากกลับเลย”
“ไม่ได้ไล่ค่ะ แต่พรรณคิดว่าอาร์ตน่าจะเหนื่อยก็เราเที่ยวกันมาทั้งวันแล้ว” พรรณรายปิดปากหาว “ขนาดพรรณยังเหนื่อยเลย” พรรณรายหาวอีก “พรุ่งนี้เราค่อยไปเที่ยวกันใหม่นะคะ”
“อีกสิบกว่าชั่วโมงกว่าจะได้เจอหน้าคุณพรรณอีก ผมไม่รู้ว่าตัวเองจะทนไหวมั้ย”
พรรณรายหัวเราะ “นึกไม่ถึงเลยนะคะคนนิ่งๆเฉยๆอย่างอาร์ตจะพูดจาแบบนี้ก็เป็น เอาน่านะคะพรุ่งนี้จะให้อยู่จนดึกเลย วันนี้พรรณรู้สึกง่วงจัง”
สันติฝืนใจพยักหน้า “ก็ได้ครับ แต่คุณพรรณต้องคิดถึงผม ฝันถึงผมคนเดียวนะ”
“รับรองค่ะ” พรรณรายเขย่งขึ้นหอมแก้มสันติ
สันติยิ้มออก แต่แล้วแกล้งทำหน้าบึ้ง “แค่นี้เองเหรอครับ งั้นผมยังไม่ไป” พรรณรายทำท่าอ่อนใจ เอียงแก้มตัวเองให้ สันติยิ้มออกบรรจงหอมแก้มพรรณราย “ชื่นใจที่สุดเลย ที่รักของผม”
“ที่นี้กลับได้แล้วนะคะ”
“ครับ” สันติเดินไปหน่อยหันกลับมา พรรณรายโบกมือให้ สันติโบกตอบ เดินไปอีกนิดก็หันมา เดินไปหันมามองไปตลอดทางอย่างอาวรณ์ จนลับประตูรั้วไป พรรณรายรีบเดินเข้าบ้าน
ชิ้นแปลกใจมากพึมพำสงสัย “นึกว่าคุณอาร์ตชอบคุณอัมเสียอีก ทำไมมันกลับตาลปัตรแบบนี้หว่า แต่ท่าทางคุณอาร์ตดูแปลกๆแฮะ เหมือนไม่ใช่คุณอาร์ตคนเดิม”
ในห้องหุ่น อัมรามองหุ่นเดชที่เสร็จแล้วอย่างทึ่งๆ หันไปถามเดช “ที่คุณพ่อไม่ให้ใครเข้ามาเพราะคุณพ่อปั้นหุ่นตัวเองอยู่เหรอคะ”