บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 19 หน้า 4
“อ้าว..น้าจะรู้ได้ยังไงละคะ น้าเห็นก็ตอนคุณอัมมาแล้ว น้ายังถามคุณอัมเลยว่าทำไมถึงมารถรับจ้างคุณพรรณกับคุณอาร์ตไปไหน”
อัมราฟังอย่างตั้งใจ “แล้วยังไงคะ”
“คุณอัมตอบน้าว่าไม่สบายเลยกลับมาก่อนค่ะ”
“อัมเจอน้าชิ้นด้วยเหรอคะ”
“ค่ะ..”
“ทำไมอัมจำไม่ได้....แปลกจัง”
ชิ้นนึกอะไรได้ “พูดถึงเรื่องแปลก เอ้อมีเรื่องแปลกเรื่องหนึ่งค่ะ...”
ชิ้นลังเล อัมรารีบถาม “อะไรคะที่ว่าแปลก”
ชิ้นมองรอบๆหวาดๆ ขยับเข้าไปใกล้อัมรา กระซิบกระซาบ “คือตอนที่คุณอัมตอบน้า เสียง..เสียงคุณอัมไม่เหมือนคุณอัมนะคะ”
“น้าชิ้นหมายความว่ายังไง”
“แหม..จะพูดยังไงดี คือเสียง..เหมือนเสียง..เอ้อ”
“เสียงใครคะ”
“เหมือนเสียงคุณผู้หญิงค่ะ”
อัมราตกใจ มองหน้าชิ้น สีหน้าชิ้นจริงจังมากปนกลัวๆ อัมราอึ้ง
พรรณรายนั่งมองรูปวาดที่สันติวาดให้อย่างพอใจ อัมราเข้าห้องมาชะงักมองแล้ว เดินไปนั่งที่เตียง เตรียมตัวไหว้พระ
“ทำไมวันนี้เธอถึงกลับรถรับจ้าง ยัยป้าผอบกับนายพงษ์ไปไหน”
อัมราหันมามองพรรณราย “อัมก็ไม่รู้ค่ะ”
พรรณรายไม่พอใจ “เธออย่ามายวนฉันนะอัมรา นี่เธอคงไม่พอใจละสิที่ฉันให้เธอไปกับสองแม่ลูกนั่น แต่ฉันหวังดีกับเธอนะ”
“หวังดีอะไรคะ พี่พรรณก็รู้ว่าอัมไม่ชอบพี่พงษ์”
“แต่นายพงษ์ชอบเธอ ฉันว่าเธอก็ควรจะเปิดโอกาสให้พงษ์เขาบ้าง เธอเป็นแฟนกับเขาซะเถอะจะได้ไม่ต้องฟุ้งซ่าน”
“พี่พรรณหมายความว่าอะไรคะ”
“ก็หมายความว่าฉันยังไม่เชื่อใจเธอนะสิว่าเธอจะตัดใจจากอาร์ตได้แล้ว จนกว่าเธอจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน”
อัมรามองพรรณรายอย่างคิดไม่ถึง “พี่พรรณ..”
“แต่ถ้าเธอไม่ชอบนายพงษ์จริงๆก็ไม่เป็นไร ฉันจะหาผู้ชายอื่นให้เธอเอง”