บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 4 หน้า 3
“ลูกพรรณอย่าก้าวร้าวคุณพ่อสิลูก”
“ก็คุณพ่อลำเอียงจริงๆนี่ค่ะคุณแม่ ยัยอัมคิดจะแย่งพี่ออยของพรรณ ทำไมคุณพ่อกลับมาว่าพรรณ”
เดชคาดคั้น “ออยเขาบอกเหรอว่าเขาเป็นแฟนเรา เขาเคยพูดเหรอ”
พรรณรายอึ้งแต่ก็ยังคงเถียง “ถึงไม่พูด แต่ยัยอัมก็รู้ว่าพรรณชอบพี่ออย”
“ก็น้องอธิบายแล้วทำไมยังทำกับน้องแบบนี้”
“ก็พรรณไม่เชื่อมัน..”
เดชโกรธมาก “อะไรนะยัยพรรณ เรียกน้องว่าอะไรนะขอโทษน้องเดี๋ยวนี้”
“ไม่ พรรณไม่ผิดมันคิดจะแย่งคนที่พรรณรัก พรรณเกลียดมัน”
เดชตรงเข้าหาพรรณ เงื้อมือ อารีย์รีบดึงแขนไว้ร้องห้าม “อย่านะคะพี่เดช”
พรรณรายมองเดชอย่างน้อยใจ พูดจาตัดพ้อ “คุณพ่อลำเอียง คุณพ่อไม่รักพรรณรักแต่อัมรา” พรรณรายวิ่งออกไป
อัมราตกใจร้องเรียกพรรณราย “พี่พรรณ” อัมราวิ่งตามไป
เดชมองตามอย่างคาดไม่ถึง “ทำไมยิ่งโต นิสัยยิ่งเหมือน....ทำไม” เดชพลุ่งพล่านเดินปึงๆ ออกไป
อารีย์ค่อยๆนั่งลง มือกุมหัวใจ หน้าซีดหายใจหอบๆ
อัมราวิ่งมาถึงสนามข้างบ้าน เห็นพรรณรายยืนหันหลังร้องไห้อยู่ อัมรานิ่งคิดอยู่ครู่ ก่อนตัดสินใจเข้าไปด้านหลัง สวมกอดพรรณรายไว้ พรรณรายชะงักจะสะบัด “พี่พรรณคนดี..ใจเย็นๆก่อนนะคะ”
“ไปให้พ้นฉันเกลียดเธอ”
“แต่อัมรักพี่พรรณ รักมากและจะไม่มีวันแย่งของที่พี่พรรณรักเด็ดขาด อัมให้สัญญา”
พรรณรายเย็นลง หันกลับมา “เธอพูดจริงเหรอ”
“จริงค่ะพี่พรรณ ใจเย็นๆแล้วฟังอัมบ้าง อัมขอยืนยันว่าที่พี่พรรณเห็นมันไม่ใช่อย่างที่พี่พรรณคิด อัมไปเยี่ยมพี่จุ๊บกับพี่อาร์ต พี่ออยแล้วก็ยัยนุช อัมก็ต้องกลับกับพี่ออยเพราะบ้านเราใกล้กัน หนังสืออัมตกเราก็เก็บพร้อมกัน ก็เท่านั้นเอง” พรรณรายคิดตามสีหน้าดีขึ้น อัมราอ้อนวอน “เชื่ออัมนะคะอัมไม่ได้คิดกับพี่ออยอย่างคนรักเลย”
พรรณรายมองอัมรายังไม่เชื่อใจ “เธอกล้าสาบานมั้ยล่ะ”
“ถ้าอัมสาบานแล้วพี่พรรณจะเลิกเป็นอย่างนี้มั้ยคะ”
“ก็ได้ถ้าเธอกล้าสาบานพี่ก็จะเชื่อเธอ”
อัมรายกมือขึ้นสาบาน “ค่ะ อัมสาบานว่าอัมไม่เคยคิดจะแย่งพี่ออยมาจากพี่พรรณเลย”
พรรณรายค่อยยิ้มออก “เธอไม่ได้ชอบพี่ออยจริงๆเหรอ”
“ก็จริงน่ะสิค่ะ”
พรรณรายจ๋อย “แล้วเธอไม่โกรธพี่เหรอ”
“อัมไม่โกรธพี่พรรณหรอกค่ะ แต่เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่สาวอัมขี้หึงน่าดูเลย“
“พี่ขอโทษนะ”