บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 12 หน้า 2
อัมราช่วยชิ้นเตรียมอาหารกลางวันอย่างคล่องแคล่ว ชิ้นมองชื่นชม “คุณอัมนี่ถอดแบบคุณผู้หญิงมาเป๊ะเลย “
“อะไรเหรอคะน้าชิ้น”
“ก็งานบ้านงานเรือนนะสิคะ แบบนี้เค้าเรียกลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นค่ะ” พิไลเดินผ่านครัวมาชะงักฟัง อัมรายิ้มๆ ชิ้นต่อ “ผิดกับคุณพรรณรายนั้นต้องเรียกลูกไม้หล่นไกลต้น”
อัมรารีบหันมายกนิ้วชี้แตะปาก “จุ๊ๆๆ น้าชิ้นเดี๋ยวพี่พรรณได้ยินก็เป็นเรื่องหรอกค่ะ”
“จะได้ยินได้ยังไงคะโดนคุณผู้ชายสั่งกักบริเวณให้อยู่แต่บนห้องแบบนั้น”
“น่าสงสารพี่พรรณเหมือนกันนะคะ แต่ที่ที่คุณพ่อทำก็เพราะกลัวจะมีปัญหากับคุณเพทายอีก”
“ก็ดีแล้วล่ะค่ะ แหมเดี๋ยวคุณเพทายก็กลับแล้ว ชิ้นว่าคุณพรรณอาจชอบซะอีก ป่านนี้นอนหลับปุ๋ยหรือไม่ก็ฟังเพลงเต้นสนุกอยู่ในห้องแล้วละคะ” อัมราพยักหน้า สองคนรีบเตรียมอาหารต่อ
พิไลได้ฟังไม่พอใจ “พี่เดชนะพี่เดชลำเอียงจริงๆ พรรณรายคงถูกเลี้ยงอย่างเก็บกดถึงได้นิสัยเสียแบบนี้ ไม่ได้การแล้ว” พิไลรีบเดินไปอย่างรวดเร็ว
พรรณรายเดินหงุดหงิดๆอยู่ในห้องชะงัก เสียงเคาะประตู พรรณรายมองตะโกนหงุดหงิด “เข้ามา” พรรณรายกระแทกตัวนั่งหันหลัง หน้าบึ้งตึ้ง ประตูเปิดเข้ามาพิไลถือถาดใส่ของว่างกับนมเข้ามา พรรณรายพูดโดยไม่มอง
“ถึงเวลาเยี่ยมนักโทษแล้วใช่มั้ย” พิไลยืนมองพรรณราย ทำหน้าสงสาร พรรณรายแปลกใจหันมามองแล้วตาโต กระโดดลุกขึ้น “แก..เข้ามาในห้องฉันอีกแล้วเหรอ”
“น้าเอาขนมกับนมมาให้ค่ะ”
“ออกไป”
พิไลรีบเอาถาดวางบนโต๊ะ เดินเข้ามาใกล้จะจับแต่เห็นท่าทางพรรณรายแล้วไม่กล้า พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ไม่แปลกใจเลยที่ลูกเอ้อคุณพรรณกลายเป็นเด็กนิสัยเสียแบบนี้ พี่เดชกับอารีย์ลำเอียงจริงๆเลี้ยงอัมราอย่างรักใคร่แต่กับคุณพรรณเลี้ยงแบบทารุณโหดร้าย” พิไลทำสะอื้น “พรรณราย ฟังดีๆนะน้ามีเรื่องสำคัญอยากจะบอก”
“ฉันไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น ออกไปให้พ้นนะก่อนที่ฉันจะลากแกออกไป”
“แต่หนูต้องฟัง”
พรรณรายโกรธชี้มือไปที่ประตู “ออกไป...ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนแล้วอย่าเข้ามาเจ๋อเสนอหน้าให้ฉันเห็นอีก”
พรรณรายหันหลัง
พิไลเข้าไปกระชากให้หันมา เสียงดังเอาเรื่อง “ต้องฟัง...” พรรณรายหันขวับกลับมา พิไลชะงักตาเหลือก ปล่อยพรรณรายอย่างตกใจ “ว้าย...” พิไลเห็นหน้าพรรณรายเละเหมือนหน้าผี เดินตรงเข้าหา พิไลตกใจถอยกรูด
“อย่า...” พิไลวิ่งล้มลุกคลุกคลานออกจากห้องพรรณรายไป
พรรณรายมองยิ้มเยาะสะใจ “โธ่เอ๊ย คิดว่าจะแน่ ยังไม่ทันลงมือก็วิ่งหนีไปแล้ว เชอะคิดจะมาลองของกับคนอย่างฉันเหรอยัยพิไล” พรรณรายปัดเนื้อตัวที่พิไลกอดอย่างขยะแขยงรังเกียจสุดๆ