บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 2 หน้า 4
“เหรอ วันหลังนุชต้องขอไปดูห้องหุ่นในบ้านอัมบ้างแล้วล่ะ”
“ได้สิ..แต่ตอนนี้เราสองคนรีบไปเรียนกันก่อนดีกว่า” อัมรากับนุชนารถจูงมือกันรีบวิ่งกลับไป
เดชปั้นเสร็จเรียบร้อย สันติ กับทุกๆคนพากันปรบมือชื่นชม
เดชเดินออกมาจากใต้ตึกคณะฯจะไปขึ้นรถ พอดีกับเสียงสันติเรียกไว้ก่อน “อาจารย์เดชครับ..”
เดชชะงักหันไปมอง รับที่สันติ อาทร จุ๊บวิ่งตามมาถึงพอดี เดชยิ้ม “เรียกอาอย่างเดิมก็ได้ ไม่ต้องเรียกอาจารย์หรอก”
“ขอบคุณครับคุณอา ผมดีใจจริงๆที่คุณอามาเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาโครงการประกวดปั้นหุ่นครั้งนี้”
“อาก็ดีใจ ..”
เดชมองเลยไปที่จุ๊บ อาทรรีบแนะนำ “นี่จุ๊บเพื่อนอีกคนที่ร่วมมือกันทำผลงานเข้าประกวดครับ”
จุ๊บรีบไหว้ เดชรับไหว้ยิ้มให้ จุ๊บรีบพูด “อาร์ตเพิ่งมาเล่าให้จุ๊บฟังเรื่องห้องหุ่นเมื่อวันก่อนเองค่ะ จุ๊บยังอยากจะขออนุญาตไปดูบ้างเลย”
“เอาสิ..”
“จริงเหรอคะ ขอบคุณค่ะ”
“อาทิตย์นี้ดีมั้ยล่ะ จะได้คุยเรื่องการประกวดกันด้วย “
สันติ อาทร จุ๊บมองหน้ากันอย่างดีใจ พร้อมใจกันยกมือไหว้เดช “ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ”
เดชมองสามคนยิ้มให้อย่างใจดี
อัมราถือถุงใส่ขนมเดินคุยมากับอารีย์มาถึงรั้วหน้าบ้านบุญเรือน “คุณป้าต้องดีใจแน่เลยค่ะที่คุณแม่ซื้อขนมร้านอร่อยนี่มาฝาก”
“จ้ะ ขนมร้านนี่เค้ามีชื่อมาก ถ้าไปพาหุรัดแล้วไม่ได้ซื้อติดมือกลับมาก็เหมือนไม่ได้ไป คุณป้าเองก็เหมือนกันไปทีไรก็ต้องซื้อมาฝากแม่ทุกครั้ง”
“คุณแม่กับคุณป้าเนี่ยเหมือนเป็นญาติกันมากกว่าเพื่อนบ้านนะคะ”
“ใช่จ้ะจำไว้นะลูกใครมีน้ำใจกับเรา เราก็ต้องมีน้ำใจตอบ”
อารีย์กับอัมราตกใจที่จู่ๆประตูเล็กถูกเปิดออกมาค่อนข้างแรง ผอบโผล่ออกมาหงุดหงิด“เค็มยิ่งกว่าเกลือซะอีก อุ๊ย..” ผอบตกใจที่เห็นสองแม่ลูก มองอย่างคาดไม่ถึง
อารีย์รีบทักยิ้มแย้ม “อ้าวคุณผอบสวัสดีค่ะ”
อัมรารีบยกมือไหว้ “สวัสดีค่ะคุณป้า”
ผอบรีบปรับเปลี่ยนสีหน้ายิ้มแย้ม “อุ๊ยสวัสดีค้า จะมาหาคุณพี่บุญเรือนเหรอคะ”
“ค่ะ..คุณผอบก็มาเยี่ยมคุณพี่เหมือนกันหรือคะ”