บทละครโทรทัศน์ ห้องหุ่น ตอนที่ 22 หน้า 5
พิไลไม่ได้ยิน มองหุ่นอารีย์อย่างเยาะหยัน ก่อนเดินออกไปจากห้องหุ่นอย่างผู้ชนะ เทิดตามไปติดๆ วิญญาณอารีย์ร้องไห้สะเทือนใจ หุ่นเดชกลัดกลุ้ม หุ่นทุกตัวต่างมีท่าทางร้อนใจ
หน้าบ้านเดชตอนเช้า ในห้องนอนอัมรา อัมรานอนห่มผ้าหลับสนิท มือพิไลเข้าเฟรมมากระชากผ้าห่มออกอย่างแรงจนอัมราสะดุ้งตื่น ลุกขึ้นนั่งมองงงๆ “อะไรกันคะน้าพิไล”
“จะนอนกินบ้านกินเมืองหรือยังไง ตื่นได้แล้ว”
อัมราหันไปมองนาฬิกาปลุกหัวเตียงบอกเวลาตีห้า เห็นอ๊อดนอนอยู่ที่เตียงพรรณราย “นี่เพิ่งจะตีห้าเองนะคะ”
“ตีห้าก็ต้องตื่น อย่าลืมสิว่าบ้านนี้ไม่มีคนรับใช้อีกแล้ว รีบลุกขึ้นไปเตรียมอาหารเช้า” อัมรายังนั่งนิ่งอึ้งๆ พิไลมองหมั่นไส้ “ถ้าเธอไม่อยากจะทำก็ไม่เป็นไร ฉันกับยัยพรรณออกไปกินข้างนอกก็ได้ ปล่อยให้น้องชายเธออดไปก็แล้วกัน” พิไลเดินลอยชายออกไป
อัมราหันไปมองอ๊อดยังหลับสนิท อัมราถอนใจลุกขึ้นไปนั่งข้างๆอ๊อด ลูบผมเบาๆอย่างสงสาร ก่อนตัดสินใจลุกขึ้นไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอน เดินออกไปจากห้อง
อัมราเตรียมอาหารอยู่ในครัวคนเดียวอย่างเหน็ดเหนื่อย แต่คล่องแคล่ว อัมทอดไข่ดาว ไส้กรอก ปิ้งขนมปัง
ที่ประตูห้องครัวเห็นพิไลแอบดูอยู่อย่างสะใจ “นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้นนังอัมราแกยังต้องชดใช้ให้แม่แกอีกเยอะ”
อัมรายังทำอาหารเช้าอย่างแข็งขันไม่รู้ตัวว่าพิไลมาแอบดูอยู่
อาหารเช้าพร้อมอยู่บนโต๊ะ มีพิไล พรรณ เทิด นั่งอยู่แล้ว อ๊อดเพิ่งเดินเข้ามานั่งยิ้มดีใจ “โอ้โห ไข่ดาว ไส้กรอกน่ากินจัง ใครทำนะครับน้าชิ้นก็ไม่อยู่แล้วนี่”
อัมราเดินถือถาดใส่กาแฟเข้ามาทักอ๊อด “ตื่นแล้วเหรอจ้ะอ๊อด”
“ครับ นี่พี่อัมทำอาหารเช้าเองเหรอครับ”
“จ้ะ..”
พิไลมองสบตากับเทิดอย่างรู้กัน เทิดโวย “อะไรกันมีแต่ไส้กรอกไข่ดาว” เทิดหยิบขนมปังมามองแล้วโยนคืนใส่จาน “ขนมปังนี่มันจะอยู่ท้องอะไร พิไลพี่เคยกินแต่ข้าวขอเป็นข้าวได้มั้ย”
“ไปหุงข้าวให้ลุงเค้าหน่อย อาหารฝรั่งแบบนี้ลุงเค้าไม่เคยกิน”
อัมราอึ้งๆ อ๊อดโวย “พี่อัมไม่ใช่คนรับใช้นะครับ ถ้าลุงเทิดอยากกินข้าวก็ไปหุงเองสิ”
เทิดหันไปตบหัวอ๊อด“ไอ้เด็กบ้านี่ วอนซะแล้ว”
อ๊อดร้องไห้ อัมรารีบเข้ามากอด “ทำไมต้องทำร้ายอ๊อดด้วย”