บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 6 หน้า 3
นินันท์ห่วงพ่อมาก “เป็นยังไงบ้างคะคุณธิป”
ธนาธิปหน้าเครียด “ก็รู้เท่ากับที่ออกข่าวน่ะแหละ สถานทูตไทยจะให้ข่าวอะไร ก็คงต้องถามคุณพ่อกับคุณพิมลภาก่อน ถ้าคุณพ่อไม่ยอม เค้าก็คงทำได้แค่นี้แหละ”
นินันท์ร้อนใจมาก “แต่เราเป็นญาตินะคะ จะรู้จากข่าวได้ยังไง แล้วนิไม่มีสิทธิ์รู้อาการของพ่อตัวเองเลยเหรอ”
ธนาธิปไม่สบายใจ “ผมก็พูดฝรั่งเศสไม่เป็นซะด้วย ไม่งั้นก็จะโทรไปถามที่โรงพยาบาลให้ …เอาไงดีเนี่ย”
วิสาพูดไปถักโครเชต์ไป “ถึงรู้ ก็ทำอะไรไม่ได้หรอก เราไม่ใช่หมอ ยังไงเค้าก็อยู่ในมือหมอแล้ว เงินก็มีมหาศาล จะเครียดไปทำไม”
นินันท์หน้าเสีย “คุณแม่ พูดเหมือนไม่ห่วงคุณพ่อเลยนะคะ”
วิสายิ้มบางๆ “จะว่าไม่ห่วงเลย ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกจ้ะ ยังไงก็เพื่อนเก่ากัน รู้จักกันมานาน แต่ถึงยังไง เค้าก็เป็นคนอื่น จะให้แม่ฟูมฟายไปทำไมล่ะจ๊ะ” เธอหันไปพูดกับลูกเกด “ลูกเกด ได้เวลาอาหารว่างแล้ว อยากกินอะไรจ๊ะ เดี๋ยวยายทำให้”
“อะไรก็ได้ค่ะ คุณยายทำอร่อยทุกอย่างเลย”
วิสายิ้มขำๆ “ประจบเก่งจิ๊ง หลานคนนี้ ไป ไปกับยายดีกว่าเร้ว”
ลูกเกดเอาแท๊บเล็ตไปวางที่โต๊ะกลาง แล้วเดินจูงมือวิสาออกจากห้องไป
ธนาธิปมองตามวิสาไป “แม่คุณนี่น่ากลัวนะ ดูนิ่งๆ แต่อย่างสยองเลย”
นินันท์ตีธนาธิปเข้าไปหนึ่งที จนธนาธิปสะดุ้งโหยง แต่ก็อดมองตามแม่ไปไม่ได้ แม่โกรธพ่อจนผีไม่เผาเงาไม่เหยียบไปแล้ว
ไตรภพกำลังจ่ายเงินให้สมชาย เป็นค่าของที่สมชายซื้อมาให้ ภัทรลดากำลังเลือกของๆตน มีนุ้ยคอยช่วยอยู่ใกล้ๆ
ไตรภพควักให้อีกห้าร้อย “อ้ะ ฉันให้พิเศษ”
สมชายดีใจ ไหว้ “ขอบคุณครับ”
ภัทรลดาหมั่นไส้ “มือเติบจริงนะ คงได้ค่าจ้างจับตัวฉันมาเยอะล่ะสิ”
ไตรภพหันไปฉะภัทรลดา “ปากอย่างงี้ แปลว่าหายป่วยแล้วใช่มั้ย งั้นก็ไปทำงานบ้านได้แล้ว อย่าขี้เกียจ”
“ฉันยังมีไข้อยู่เลยนะคุณ”
“งั้นก็หุบปาก เที่ยวแขวะอย่างงี้ ผมก็นึกว่าหายดีแล้วสิ” ภัทรลดาทิ้งค้อน ไตรภพหันไปพูดกับสมชาย “เดี๋ยวไปดูเครื่องเรือกันหน่อยสิ ฉันว่ามันรวนๆไงไม่รู้”
“ได้ครับ”
ไตรภพหันไปพูดกับภัทรลดา “ผมทำกับข้าวไว้ให้แล้ว กินเสร็จก็นอนพักซะนะ แล้วไม่ใช่ว่าหายแล้วก็เที่ยวตะลอนๆไปทั่วล่ะ ถ้าไข้กลับขึ้นมา ผมปล่อยตายจริงๆด้วย” พูดจบ ไตรภพ สมชายก็เดินไป
ภัทรลดาด่าตามหลัง “ทมิฬหินชาติ ที่ฉันต้องเป็นอย่างงี้เพราะใครล่ะ”
“พี่ภัทรขา พี่ภัทรต้องการอะไรอีกมั้ยคะ วันนี้แม่ให้หนูกลับเร็วหน่อย จะได้ช่วยกันทำกับข้าวค่ะ”