บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 1 หน้า 11
ไตรภพก้มหน้ากินต่อ ไม่สนใจอะไร วิสาเดินเลี่ยงไป เทข้าวเปล่าใส่จาน แล้วหยิบอาหารที่เหลือจากมื้อก่อน ดูแห้งๆไม่น่ากิน ต่างจากที่ไตรภพกินอยู่ลิบลับ เทใส่จานข้าวแล้วทานต่อ ไตรภพเหลือบเห็นวิสากินข้าวก็ชะงักไป วิสาให้ตนกินอาหารอย่างดี แต่วิสายอมกินแค่อาหารเหลือค้างมื้อ เพื่อประหยัดเงิน เพราะตอนนั้นอรรณพยังไม่รวย
ไตรภพมองอาหารในจานของตน หน้าเศร้าๆลง แม้ไตรภพจะเด็ก แต่ก็รู้อะไรเป็นอะไร รู้ดีว่าวิสารักตนมากขนาดไหน
ไตรภพยืนมองสภาพวิสา ที่เหมือนคนหมดอาลัยตายอยากในชีวิต ก็ขบกรามแน่นจนขึ้นสันด้วยความเจ็บแค้นแทน ขณะนั้นเอง คำพูดของนินันท์ก็ดังก้องขึ้นมาในหัว “เพราะนิเห็นแก่คุณแม่น่ะสิคะ ถ้านิโกรธแค้น แล้วไปอาละวาด คนที่ทุกข์ใจที่สุดก็คือคุณแม่ คุณแม่บอบช้ำมามากแล้วนะคะ นิไม่อยากทำอะไรให้ท่านต้องเสียใจอีกแล้ว”
พอนึกถึงคำพูดของนินันท์ไตรภพก็เริ่มยับยั้งชั่งใจขึ้นมาได้ ไตรภพเบือนหน้าไปทางอื่น พยายามระงับอารมณ์เพื่อ ไม่ให้วิสาต้องเสียใจมากไปกว่านี้
ที่ห้องนั่งเล่นบ้านศราภัทร ภัทรลดากำลังคุยกับพิมลภาด้วยสีหน้าเคร่งเคียด “ผู้หญิงคนนั้นเค้าบอกว่าภัทรแชทคุยกับแฟนเค้า ทั้งๆที่ภัทรไม่รู้เรื่องอะไรเลย พี่พิมพอจะรู้อะไรรึเปล่าคะ”
พิมลภาหน้าเสีย เสียงอ่อย “สงสัยจะเป็นเพจที่พี่ทำขึ้นมาเอาไว้ใช้ซื้อของมือสองน่ะจ้ะ คือเพจนี้พี่ใช้รูปของภัทรแทนรูปพี่ แล้วก็มีอยู่ครั้งนึงมีผู้ชายเข้ามาทักพี่ ตอนแรกก็คุยกันดีๆ แล้วจู่ๆก็พูดจาสองแง่สองง่าม เสร็จแล้วก็มีผู้หญิงเข้ามาด่าพี่ พี่กลัวก็เลยรีบออกมา”
ภัทรลดาตกใจ “อ้าว แล้วทำไมพี่พิมใช้รูปภัทรล่ะคะ”
พิมลภาปั้นหน้าเสียใจ “ก็พี่เพื่อนเยอะ ถ้ามีใครรู้ว่าพี่ใช้ของมือสอง มันก็น่าอายใช่มั้ยล่ะ แต่พี่ก็ไม่ได้ใช้ชื่อภัทรนะ แล้วก็ทำครั้งเดียวเองด้วย ใครจะคิดว่าจะแจ็คพ็อตอย่างงี้” ภัทรลดาถอนใจเซ็งๆ ไม่รู้จะพูดว่าไง “เอ่อ ภัทรจ๊ะ แล้วเรื่องอาทเป็นยังไงบ้าง”
ภัทรลดาหน้าเสีย “พี่อาทไม่ยอมค่ะ เค้าบอกว่าถ้าพี่พิมไม่ไปหาเค้า เค้าจะบุกไปที่งานแต่งงานเอง”
พิมลภาหน้าเศร้าๆ “เวรกรรม อาทไม่น่าทำกับพี่อย่างงี้เลย แทนที่จะเหลือความเป็นเพื่อนเอาไว้ได้”
ภัทรลดาสงสารพี่ จับมือให้กำลังใจ “พี่อาทไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล แล้วเค้ากับพี่พิมก็เป็นทั้งเพื่อนทั้งแฟน รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ถ้าพี่อาทใจเย็นลงกว่านี้หน่อย ภัทรเชื่อว่าต้องพูดกันรู้เรื่องค่ะไ
พิมลภาเครียดหนัก กลัวๆ “แล้วงานแต่งงานของพี่ จะไม่พังไปก่อนเหรอจ๊ะ สภาพอาทตอนนี้ ทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นแล้วนะ”
ภัทรลดาใช้ความคิด “ภัทรจะลองหาคนมาช่วยพูดกับพี่อาทแล้วกันนะคะ ช่วยๆกัน น่าจะได้ผลบ้าง”
พิมลภานิ่งคิดอยู่ครู่นึง “ภัทรจ๊ะ ทำอะไรให้พี่อย่างได้มั้ย”
ภัทรลดามองพี่สาวด้วยความแปลกใจ