บทละครโทรทัศน์ ทางผ่านกามเทพ ตอนที่ 1 หน้า 13
ภัทรลดาหน้าจ๋อยๆหลังจากคิดถึงบุญคุณที่พี่ช่วยชีวิตตนไว้ “ค่ะคุณแม่ ภัทรจะทำตามที่พี่พิมสั่งค่ะ”
ปิ่นมณียิ้มดีใจ เห็นน้องเชื่อฟังพี่ก็สบายใจ
“แต่พ่อไม่เข้าใจ ว่าทำไมพี่เค้าต้องให้เราไปพรุ่งนี้ด้วย เรื่องไม่ได้เร่งรีบอะไรซะหน่อย ใกล้จะถึงวันแต่งงานตัวเองแล้วด้วย แทนที่จะให้น้องเตรียมตัวไปงาน”
“ไปแค่วันสองวันเอง ยังไงก็กลับมาทัน ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณ”
ภัทรลดาก็แปลกใจกับเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน
เช้าวันใหม่ ที่บ้านนินันท์ ไตรภพอุ้มหลานวิ่งออกมาจากบ้าน ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส “เครื่องบิน บินแล้ว เร้ว บินโฉบ ฟิ้ว”
ลูกเกดหัวเราะเอิ๊กอ๊าก ชอบอกชอบใจ ไตรภพอุ้มลูกเกดเข้ามาหาวิสา นินันท์ธนาธิป ที่นั่งรออยู่ที่หน้าบ้าน
“เอาอีกค่ะคุณลุง คราวนี้บินสูงๆเลย”
“พอแล้วลูกเกด คุณลุงต้องไปแล้ว เอาไว้คุณลุงกลับมาแล้วค่อยเล่นใหม่นะ” นินันท์รีบปรามลูก
ไตรภพวางลูกเกดลงกับพื้น แล้วหอมแก้มลูกเกดไปอีกหนึ่งที
“มาได้ไม่กี่วัน ก็จะไปแล้วเหรอวะ” ธนาธิปถาม
ไตรภพเดินไปใส่รองเท้า “ก็แค่ไปบ้านเก่าของแม่เท่านั้นเอง ไม่ได้ไปมานานแล้วด้วยอยากไปเห็นเหมือนกันว่ะ”
วิสาหน้าเศร้าๆ “เพราะน้ารึเปล่าคะ คุณภพถึงต้องไป”
ไตรภพหันไปยิ้มให้วิสา “เพราะตัวผมเองมากกว่าครับ ผมไม่อยากเห็นงานแต่งของท่านอรรณพ กลัวของขึ้น เอาไว้ให้จบงานแล้วค่อยกลับดีกว่า”
นินันท์ถาม “แล้วนี่คุณภพจะกลับไปทำงานที่อเมริกาเมื่อไหร่คะ”
“พี่ลาออกแล้ว อยากดูแลน้าสามากกว่า ก็เลยว่าจะหางานทำในเมืองไทยน่ะ”
ลูกเกดกระโดดดีใจ “เย้ๆ คุณลุงจะอยู่กับลูกเกด งั้นคุณลุงต้องพาลูกเกดไปกินไอติมด้วยนะคะ”
“โห นึกว่ารักลุง นี่อยากกินไอติมเท่านั้นเองเหรอ มา หอมแก้มที” ไตรภพก้มลงหอมแก้มลูกเกดหนึ่งฟอด ไตรภพลุกขึ้นมองหน้าวิสา หน้าขรึมลง “น้าสาดูแลผมมามากแล้ว ต่อไปนี้ ให้ผมได้ดูแลน้าสาบ้างนะครับ เราจะได้อยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวซะที”
วิสาซึ้งใจ น้ำตาคลอ “ค่ะคุณภพ” ไตรภพเข้าไปกอดวิสา สำหรับตนแล้ว วิสาไม่ต่างจากแม่แท้ๆเลย ไตรภพมีสีหน้าเครียดขรึม ใจจริงก็ยังเจ็บใจพ่อ แต่เพื่อวิสาก็เลยต้องทน
อาทรเปิดประตูรั้ว เตรียมจะขับรถออกไปจากบ้าน ทันใดนั้น ลูกน้องคำรณก็กรูกันเข้ามาทำร้ายอาทรทันที อาทรตกใจ แต่ก็พยายามสู้ แต่พวกลูกน้องของคำรณมีมากกว่า อาทรเลยสู้ไม่ไหว โดนทำร้ายเข้าไปหลายที คำรณยืนมองอยู่ห่างออกไปพอสมควร พร้อมกับยิ้มพอใจในผลงานลูกน้อง
ขณะนั้นเอง พราวก็ขับรถมาจอดหน้าบ้าน พร้อมกับที่ภัทรลดา พราวลงจากรถตะโกนลั่น “ไฟไหม้ๆ ช่วยด้วย ไฟไหม้”