บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 11 หน้า 4
อนวัชคุยโทรศัพท์ “บ้านเดือนประดับใช่มั๊ย ? ผมอนวัชนะ”
สุดาคุยโทรศัพท์ เสียงสดใส “สวัสดีค่ะพี่หนึ่ง .. โทรศัพท์มาดึกเชียว มีอะไรด่วนหรือเปล่าคะ? ห๊ะ? อะไรนะคะ ปุ้มประสบอุบัติเหตุที่บ้านพี่หนึ่งเหรอคะ? แป้นไม่รู้เลยค่ะ ปุ้มไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ แล้ว..พี่หนึ่งจะคุยกับปุ้มหรือเปล่าคะ? เดี๋ยวแป้นไปตามตัวมาให้”
“ไม่เป็นไร ไม่ต้อง..พี่ไม่ได้อยากคุยกับเค้า..ที่โทรศัพท์มาก็แค่..คือ..คุณหญิงฝากถามว่าพรุ่งนี้จะมาสอนได้หรือเปล่า...ก็เท่านั้น” อนวัชตอบไปอย่างมีฟอร์มแต่จริงๆ ตัวเองนั่นแหละที่เป็นห่วง
สุดายิ้มๆ เหมือนรู้ทัน “ได้ค่ะ เดี๋ยวแป้นถามให้ ว่าแต่...วันนี้มีอุบัติเหตุอะไรเกิดขึ้นเหรอคะ ?”
อนวัชอึกๆอักๆ ไม่อยากตอบ
หทัยรัตน์กับสุดาคุยกันอยู่ในห้องนอน
สุดาหน้าเหวอ “พี่หนึ่งขังปุ้มไว้ในตู้ !!”
“ใช่ค่ะ ปุ้มให้เปิดก็ไม่ยอมเปิด ปุ้มเลยกระแทกจนประตูหักแล้วปุ้มก็ตกลงมา ตอนปุ้มจะลุกขึ้น มือไปท้าวโดนแง่งไม้ที่หัก ก็เลยเป็นแผลนี่แหละค่ะ”
“อ๋อออ..พี่หนึ่งเป็นคนแกล้งนี่เอง ถึงได้โทรศัพท์มาถามน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย” หทัยรัตน์เชิดหน้า ... เชอะไม่เชื่อว่าห่วง “เออ ว่าแต่..ปุ้มไปอยู่ในตู้ได้ยังไง ทำไมไปอยู่ในนั้น”
“พรรณีเป็นคนบอกให้ปุ้มเข้าไปค่ะ”
“ห๊ะ? พรรณีเนี่ยนะ เดี๋ยวๆ พี่ชักจะงงใหญ่แล้ว พรรณีมาเกี่ยวอะไรด้วย”
“เอาอย่างนี้นะคะ ปุ้มจะเล่าแบบรวบๆ”
หทัยรัตน์เล่าเรื่องทั้งหมดให้สุดาฟัง จนหทัยรัตน์เล่าจบ ถอนหายใจ “เฮ่อออ!! เรื่องแบบย่อๆ มันก็เป็นแบบนี้ล่ะค่ะ”
สุดาส่ายหน้า “พี่เอือมกับคนพวกนี้จริงๆ ทั้งอาสีสุก พี่ส่อง แล้วก็คุณนายนวล เออ แล้วณีบอกหรือเปล่าว่าเค้ากับแม่ไปที่บ้านพี่หนึ่งทำไม ?”
“ไม่ได้บอก..ปุ้มก็มัวแต่ชุลมุนไม่ได้ถาม..แต่ณีดูผอมมากหน้าตาไม่สดใสเหมือนเมื่อก่อน ณีดูไม่มีความสุขเลยค่ะ”
หทัยรัตน์พูดด้วยความเป็นห่วง แล้วก็นึกได้หันมาทางสุดา “แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ก็มีข้อดีนะคะ..อย่างน้อยปุ้มก็รู้ว่าณีไม่ได้เปลี่ยนไปตามคุณนายนวล ถึงแม้รูปร่างณีจะเปลี่ยนไป แต่ความเป็นเพื่อนของเรายังเหมือนเดิม”
“ดีใจด้วยจ้ะ คิดๆแล้วก็อยากบอกความจริงกับพี่ปุ๊ อยากให้พี่ปุ๊รู้ว่าคุณนายนวลร้ายกาจมากแค่ไหน”
“อย่าเลยค่ะ เรื่องแบบนี้ต้องให้รู้เองจะดีกว่า.. ดีไม่ดี พี่ปุ๊จะหาว่าเราเอาผู้ใหญ่มานินทา”
“ก็จริง..แล้วเมื่อไหร่พี่ปุ๊จะได้รู้ความจริงซะที ... เฮ่ออออ !!”
สุดากับหทัยรัตน์กลุ้มใจ แต่ทำอะไรไม่ได้