บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 18 หน้า 2
อนวัชนอนอยู่บนเตียง นมพิมพ์เอาน้ำให้ดื่ม..อนวัชดื่มไปนิดแล้วก็ไอ
“เกิดอะไรขึ้นคะเนี่ย ทำไมถึงได้ดื่มหนักแบบนี้..เฮ่อ..มีไข้ด้วย ตัวร้อนจนจะทอดไข่ได้อยู่แล้ว.. แม่พิมพ์ให้คุณหมอประสงค์มาดูอาการให้นะคะ”
“ไม่เป็นไร..ไม่ต้องเรียกหมอมา คุณหนึ่งไม่เป็นอะไรมาก”
“ตัวร้อนยังกะไฟแล้วยังจะบอกว่าไม่เป็นไรอีก..ถ้าไม่ยอมให้ตามหมอ .. พิมพ์เอายาลดไข้ให้นะคะ”
อนวัชส่ายหน้า “ไม่..คุณหนึ่งไม่กินยา..คุณหนึ่งจะนอน..” พูดจบอนวัชก็หลับไปเลย
“คุณหนึ่ง..คุณหนึ่ง” อนวัชไม่ตื่น นมพิมพ์ถอนใจ “เฮ่อ..ดื้อเป็นเด็กๆไปได้ ทำยังไงดีหล่ะเนี่ย”
อนวัชนอนกระสับกระส่าย เหงื่อออก ตัวร้อนด้วยพิษไข้อยู่บนเตียง จากกลางวันไปกลางคืน อนวัชยังนอนซมด้วยพิษไข้เช่นเดิม นมพิมพ์ยกถาดอาหารและยาเข้ามา พบว่าถาดอาหารและยาของเมื่อกลางวันยังไม่ถูกแตะต้อง อนวัชไม่ยอมกินอะไรเลย นมพิมพ์วางถาดใหม่ลง พลางครุ่นคิด ..
เช้าวันต่อมาที่บ้านเดือนประดับ หทัยรัตน์อยู่ในชุดลำลองอยู่ในห้องนั่งเล่น สัทธากับสุดายืนอยู่หน้าห้องนั่งเล่น พยักพเยิดกัน วางแผนกัน แล้วก็เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น ทำเป็นพูดเปรยๆ
“สองสามวันมานี้ พี่ปุ๊เจอพี่หนึ่งบ้างหรือเปล่าคะเนี่ย..อยู่ๆก็หายไปเลยนะคะ”
หทัยรัตน์ชะงัก ฟังแล้วทำเป็นไม่สนใจปักผ้าต่อ
“ไม่เจอเลย..นี่พี่โทรศัพท์ไปที่ทำงานเค้าบอกว่ามันไม่มาทำงานสองสามวันแล้วนะ..ไม่รู้ว่าจะเป็นอะไรหรือเปล่า”
สัทธาพยักพเยิดกับสุดา
สุดาทำเป็นหันมาถามหทัยรัตน์ “เออ..แล้วปุ้มล่ะจ้ะ..เจอพี่หนึ่งบ้างมั้ย..? “
“ไม่เจอค่ะ” หทัยรัตน์ตอบเสียงราบเรียบ
“แล้วเราน่ะไปทะเลาะอะไรกับไอ้หนึ่งหรือเปล่า”
หทัยรัตน์ชะงักนิดๆ แล้วตอบเสียงเรียบ “เปล่านี่คะ.. “
“เอ๊ะแล้วทำไมพี่หนึ่งไม่มาเดือนประดับเลยนะ เมื่อก่อนต้องมาทุกวันถ้าไม่มาก็ต้องโทรศัพท์มาแต่นี่อยู่ๆก็หายไปเลย”
“ถ้าพี่แป้นอยากรู้ก็ลองไปถามคุณส่องแสงดูสิคะ..เธออาจจะรู้ก็ได้ “ หทัยรัตน์กระแหนะกระแหนส่องแสง
สุดากับสัทธามองกัน แล้วก็ยิ้ม
สัทธาล้อ “เอ๊ะ ปุ้มนี่พูดแปลกๆนะ พูดยังกับว่า.. “หึง” ไอ้หนึ่ง!!”
หทัยรัตน์รีบแก้ “เปล่านะคะ..ปุ้มไม่ได้หึงสักหน่อย..ปุ้มจะหึงเค้าทำไม”
สุดากับสัทธาแอบยิ้มให้กันไม่เชื่อสุดๆ.. หทัยรัตน์เหล่ๆ..
แหววเดินเข้ามาหาท่าทางตื่นเต้น “คุณปุ้มคะ..โทรศัพท์จากคุณพิมพ์ที่เพชรลดาค่ะ..คุณพิมพ์บอกว่าเกิดเรื่องใหญ่ค่ะ”
หทัยรัตน์ สัทธา กับสุดา หันไปด้วยความแปลกใจ
นมพิมพ์คุยโทรศัพท์ด้วยใบหน้ากังวล “ตอนนี้คุณหนึ่งป่วยหนักค่ะ!!!” หทัยรัตน์ตกใจ สุดา สัทธา ฟังอยู่ข้างๆ “นอนซมมา 2 วันแล้วค่ะ ป้าพิมพ์จะขอความกรุณาคุณปุ้มมาดูคุณหนึ่งได้มั้ยคะ”
หทัยรัตน์ฟังแล้วกระวนกระวายใจอยู่ลึกๆ “เอ่อ..ปุ้มขออนุญาตคุณป้าก่อนนะคะ” หทัยรัตน์ร้อนใจ แต่พยายามไม่แสดงออก