บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 18 หน้า 4
“ถ้าคุณท่านทราบก็คงจะไม่มีปัญหา แต่คุณหนึ่งเธอไม่ให้บอกค่ะ แล้วถ้าป้าแอบบอก บ้านแตกแน่ๆ แต่ถ้า..” นมพิมพ์มองหทัยรัตน์ “เป็นคุณปุ้ม..รับรองว่าบ้านไม่แตกค่ะ”
“ทำไมป้าคิดแบบนั้นคะ”
“ก็คุณหนึ่งน่ะ ยอมคุณปุ้มอยู่คนเดียวน่ะสิคะ”
“ป้าพิมพ์เข้าใจผิดแล้วหล่ะค่ะ มันไม่จริงหรอกค่ะ”
“ถ้าไม่เชื่อก็ลองดูสิคะ” นมพิมพ์ยิ้มเจ้าเล่ห์
อนวัชนอนหลับอยู่บนเตียง หทัยรัตน์เดินเข้ามากับนมพิมพ์ ยืนอยู่ห่างๆปรึกษากันเสียงเบาๆ
“ถ้าจะกำลังหลับอยู่ค่ะ”
“งั้นปุ้มลงไปรอข้างล่างนะคะ”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ คุณปุ้มนั่งรออยู่ในห้องนี้ดีกว่าค่ะ คุณหนึ่งเธอหลับไม่นานหรอก เดี๋ยวก็ตื่น” นมพิมพ์จูงมือหทัยรัตน์มานั่งที่เก้าอี้ข้างๆอนวัช “นั่งตรงนี้นะคะ..นี่ค่ะ..มีหนังสืออ่านแก้เหงา เดี๋ยวป้าจะลงไปโทรศัพท์หาคุณหมอประสงค์ก่อนนะคะ แล้วจะรีบขึ้นมาคุยเป็นเพื่อน”
นมพิมพ์ยิ้มให้หทัยรัตน์ หทัยรัตน์ยิ้มตอบ นมพิมพ์เดินออกไป
นมพิมพ์เดินออกมาจากห้องนอนอนวัช ยิ้มพอใจแล้วรีบเดินไปโทรศัพท์
หทัยรัตน์นั่งที่เก้าอี้ข้างอนวัช มองรอบๆห้องอย่างขัดเขิน และค่อยๆหันมามองอนวัช ชายหนุ่มนอนสงบอยู่บนเตียง ใบหน้าตอนหลับดูไม่มีพิษมีภัย เห็นใบหน้าคมสันได้รูป ความหล่อเด้งทำให้หทัยรัตน์เขินขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว..หทัยรัตน์เบนสายตาหนี พยายามทำใจแข็งไม่สนใจ หญิงสาวเหลือบไปเห็นแดดไล่มาที่เตียงเกือบจะถึงตัว จึงลุกขึ้นไปที่หน้าต่าง ปิดม่านลง และหันหลังกลับมา หทัยรัตน์สะดุ้งสุดตัว เพราะอนวัชนั่งอยู่..“อุ้ย!”
“เธอมาที่นี่ได้ยังไง”
“นั่งรถมาค่ะ”
“อย่ามายวน ฉันถามดีๆ”
“ฉันทราบว่าคุณไม่สบาย .. เลยแวะมาดูอาการ”
อนวัชตัดพ้อ “ใครบังคับให้เธอมาหล่ะ คุณพ่อ คุณอาทิพย์ หรือว่า คุณอาสุทธิ์”
“ไม่ใช่ค่ะ” อนวัชแปลกใจ และแอบคิดอย่างมีหวัง“ป้าพิมพ์เป็นคนโทรศัพท์ไปตามดิฉันค่ะ”
อนวัชหัวเราะเศร้าๆ “ถึงจะทายไม่ถูก แต่ก็ถือว่าใกล้เคียง..เพราะอย่างน้อยฉันก็รู้ว่าเธอไม่มีวันจะมาเยี่ยมฉันเพราะความตั้งใจของเธอเองเป็นอันขาด” อนวัชตัดพ้อด้วยความน้อยใจ หทัยรัตน์ไม่โต้ตอบ “แล้ววันนี้เธอไม่มีนัดกับคุณชายหรือไง”
“จะมีหรือไม่มีก็ไม่ใช่ธุระของคนป่วย”
อนวัชอ้าปากจะเถียง เสียงนมพิมพ์ดังขึ้นเป็นระฆังช่วยชีวิต “อ้าวคุณหนึ่ง ตื่นแล้วเหรอคะ” นมพิมพ์เดินเข้ามาหา “อีกครึ่งชั่วโมงคุณหมอประสงค์จะมาถึงเพชรลดาค่ะ”
“หมอประสงค์มาที่นี่ทำไมแม่พิมพ์.. ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้อง ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย”
“เอ่อ...” นมพิมพ์มองหทัยรัตน์ขอความช่วยเหลือ