บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 21 หน้า 4
อาหารจีนเต็มโต๊ะ..ส่องแสงมองตาโต “เราสั่งมาเยอะเกินไปหรือเปล่าคะเนี่ย ? แล้วจะทานกันหมดเหรอคะ ?”
“ไม่หมดก็ไม่เป็นไรนี่ครับ..ทางร้านเค้าไม่เรียกตำรวจมาจับสักหน่อย..คุณส่องแสงทานตามสบายนะครับ..นี่ครับ..หูฉลามที่นี่อร่อยมากนะครับ..เชิญครับ” รวยตักส่งหูฉลามให้ส่องแสง ส่องแสงรับมาหน้าแป้น พนักงานเสิร์ฟมาคอยดูแลอยู่หลายคน ล้อมหน้าล้อมหลัง ส่องแสงยิ้มแย้มมีความสุข
รวยกับส่องแสงเข้าไปในห้างซื้อกระเป๋า เสื้อผ้า หรูหรา ส่องแสงกำลังเลือกอย่างสนุก ส่องแสงเดินยิ้มร่าเริงมีความสุข อีกมุมหนึ่งของร้าน..เห็นหทัยรัตน์กำลังยืนซื้อของอยู่..หทัยรัตน์รับของมาและยื่นเงินให้คนขาย..ด้านหลังเป็นรวยและส่องแสงเดินจู๋จี๋กันมาอย่างร่าเริง หทัยรัตน์หันไปเห็นก็ชะงัก..รีบหลบวูบ ส่องแสงและรวยเดินยิ้มร่าเริง มีความสุขอย่างเห็นได้ชัด
หทัยรัตน์ค่อยๆโผล่หน้าออกมา และมองตามไปด้วยความงุนงง .. ในใจแอบคิดถึงอนวัชวูบขึ้นมา และคำพูดของส่องแสงในร้านหนังสือวันโน้นนนก็แล่นเข้ามาในความทรงจำ
“พี่หนึ่งบอกว่าแต่งเพราะเห็นแก่ผู้ใหญ่ ..... เค้าขอเวลาฉันสักปี ครึ่งปี ... แต่ฉันก็ให้เวลาเค้าแค่ 3 เดือนเท่านั้น พอแต่งครบกำหนดต้องหย่าทันที แล้วเค้าก็จะมาแต่งงานกับฉัน”
หทัยรัตน์..ทั้งสงสัย งุนงง และสงสารอนวัช
ที่บ้านเดือนประดับ สัทธาจัดกระเป๋าเดินทางเสร็จเรียบร้อยเตรียมเดินทาง
สุดารีบเดินเข้ามาหาสัทธา “พี่ปุ๊จะไปหาหนึ่งที่เชียงใหม่จริงๆเหรอคะ ?”
“อือ...พี่เป็นห่วงไอ้หนึ่งมัน วันก่อนได้ยินเสียงมันแล้วไม่สบายใจเลย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถามเจ้าปุ้มก็ไม่ยอมปริปากพูดแม้แต่คำเดียว พี่ไม่อยากปล่อยหนึ่งอยู่คนเดียว”
“แป้นว่าก็ดีเหมือนกันนะคะ ถ้าพี่ปุ๊เจอพี่หนึ่งแล้วโทรศัพท์บอกแป้นด้วยนะคะ แป้นก็เป็นห่วงพี่หนึ่งเหมือนกัน”
สัทธาพยักหน้ารับ “พี่อยากรู้จริงๆระหว่างไอ้หนึ่งกับปุ้มมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
สัทธามุ่งมั่นในการหาคำตอบ
ในไนท์คลับกลางคืน ส่องแสงเต้นรำกับรวยอย่างสนุกสนานจนจบเพลง ส่องแสงและรวยเดินกลับมานั่งที่โต๊ะด้วยความเหนื่อยแต่ยิ้มแย้มมีความสุข
“น้ำครับคุณส่อง”
ส่องแสงรับมา “ขอบคุณค่ะ“
“ผ้าเย็นครับคุณส่อง”
ส่องแสงรับมา “ขอบคุณค่ะ”
“ดอกไม้ครับคุณส่อง”
ส่องแสงรับมา “ขอบคุณค่ะ”
รวยส่งแหวนแต่งงานให้ “แต่งงานกับผมนะครับคุณส่อง”