บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 5 หน้า 4
“ฝากน้องหญิงด้วยนะหนึ่ง”
“ด้วยความยินดีครับ เดินทางปลอดภัยนะครับคุณชาย”
“ขอบคุณมาก”
คุณชายประสาทพรมองคนในบ้านอีกครั้ง ทุกคนยกมือไหว้ ร่ำลา คุณชายประสาทพรพยักหน้ารับ มองกรกนกอีกครั้งและตัดใจขึ้นรถออกไป
กรกนกพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหล อนวัชหันมาเห็นและโอบไหล่กรกนกปลอบใจ
ที่เรือนสีฟ้า บ้านเพชรลดา อนวัชอุ้มกรกนกขึ้นนอนบนเตียง แม่โอปูผ้านอนอยู่ที่พื้น
“คืนนี้แม่โอนอนเป็นเพื่อนคุณหญิงไปก่อนนะ พอคุณหญิงเริ่มคุ้นแล้วค่อยแยกไปนอนห้องที่ฉันเตรียมไว้ให้”
“ค่ะ..”
“คุณหญิงชอบห้องนี้มั้ยครับ ต้องการให้พี่หนึ่งตบแต่งเพิ่มหรือเปล่า ?”
“ไม่ต้องหรอกค่ะพี่หนึ่ง แค่นี้หญิงก็พอใจแล้วค่ะ”
“วันนี้คุณหญิงเก่งมากนะครับที่ไม่ร้องไห้”
“หญิงไม่อยากทำให้พี่ชายไม่สบายใจค่ะ คุณครูบอกหญิงว่า... “เวลาถ้าเราไม่สนใจนับ แป๊บเดียวก็ผ่านไปแล้ว”
“คุณครูท่านหญิงก็คงจะคิดเช่นเดียวกันมั้งครับ ถึงไม่ใส่ใจที่จะมาส่งคุณชาย มาบอกลาสักนิดก็ไม่มี” อนวัชสรุปด้วยความอคติ
ที่บ้านเดือนประดับ หทัยรัตน์นอนพลิกไปพลิกมา นอนไม่หลับ จนต้องลุกขึ้นมานั่ง แล้วก็ใส่เสื้อคลุมเดินออกไปข้างนอก
หทัยรัตน์ออกมาเดินเล่นอยู่หน้าบ้าน สุดาเดินมาหา “ปุ้ม..”
“พี่แป้นยังไม่นอนเหรอคะ”
“พี่หลับไปแล้ว เมื่อกี๊ลุกมาเข้าห้องน้ำ เห็นไฟหน้าบ้านเปิดก็เลยเดินลงมาดู นอนไม่หลับเพราะคิดถึงเรื่องต้องไปบ้านพี่หนึ่งวันพรุ่งนี้หล่ะสิ”
หทัยรัตน์พยักหน้ารับ “ค่ะ..ปุ้มไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เลย..นี่ถ้าปุ้มมีบ้านของตัวเอง ปุ้มจะให้คุณหญิงมาอยู่ด้วย จะได้ไม่ต้องไปพักที่บ้านคนอื่น”
“แต่สำหรับคุณหญิง พี่หนึ่งไม่ใช่คนอื่นนะ”
“แต่เค้าเป็นคนอื่นสำหรับปุ้มค่ะ”
สุดาขำ “พี่ว่าปุ้มอย่าคิดมากเลยนะ เพราะตอนปุ้มสอนหนังสือ พี่หนึ่งไปทำงาน ปุ้มเลิกพี่หนึ่งก็เพิ่งเลิกงาน..โอกาสที่จะเจอกันก็คงจะน้อย บางทีอาจจะไม่ได้เจอกันด้วยซ้ำ”